به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از مثبت سبز، پاره شدن این مویرگ‌ها باعث می‌شود خون از آن‌ها ‌بیرون بیاید و یک گودال درست در زیر پوست ایجاد شود. برخی از ویتامین ها ‌به بدن در ترمیم و بهبودی بافت‌ها ‌و لخته شدن خون کمک می‌کنند. دلایل زیادی برای کبود شدن پوست وجود دارد.

برخی از شرایط پزشکی مرتبط با کبودی ممکن است لزوما باعث کبودی نشوند، اما شما را در برابر کبودی آسیب پذیرتر کنند. در این مقاله، قصد داریم ویتامین‌هایی را که کمبود آن‌ها ‌باعث این آسیب پذیری و کبودی سریع‌تر پوست می‌شوند، با شما به اشتراک بگذاریم. امیدواریم که اگر شما نیز با این مشکل روبه‌رو هستید، با رفع کمبودهای تغذیه‌ای آن را بهبود دهید.

بدن از ویتامین C برای تولید کلاژن استفاده می‌کند که بخشی ضروری از ساختار رگ‌های خونی است. بدون ویتامین C کافی، ممکن است کلاژن کافی نداشته باشید. بدون مقدار مناسب کلاژن، رگ‌های خونی شما ممکن است شکننده‌تر شوند؛ که همه این‌ها ‌به این معنی است که احتمال کبودی سریع یا مکرر پوست، بیشتر است.

سطوح بسیار پایین ویتامین C می‌تواند باعث نوعی بیماری به نام اسکوربوت شود. در بیماری اسکوربوت، رگ‌های خونی ضعیف می‌شوند که می‌تواند منجر به کبودی سریع پوست، خونریزی لثه و خوب نشدن زخم‌ها ‌شود.

ویتامین K به تشکیل لخته در بدن کمک می‌کند تا خونریزی متوقف شود. نوزادان اغلب سطوح بسیار پایینی از ویتامین K دارند که برای توقف خونریزی کافی نیست. بدون تزریق ویتامین K در بدو تولد، نوزادان ممکن است به راحتی کبود شوند یا خونریزی بیش از حد داشته باشند. اگر کمبود ویتامین K دارید، ممکن است خون شما کندتر لخته شود و منجر به کبودی‌های بیش از حد شود. ویتامین K همچنین دیواره‌های مویرگ‌ها ‌را تقویت می‌کند. قوی‌تر بودن دیواره‌های مویرگ‌ها به این معنی است که احتمال شکستن آن‌ها و کبودی شما کمتر است.

اگرچه آهن نوعی ماده معدنی است، اما می‌تواند با کبود شدن سریع پوست مرتبط باشد. بدن از آهن برای ساخت هموگلوبین استفاده می‌کند که به خون برای حمل اکسیژن در سراسر بدن کمک می‌کند. اگر آهن کافی دریافت نکنید، جریان اکسیژن می‌تواند محدود شده و ممکن است کم خونی ایجاد شود. در کم خونی ناشی از فقر آهن مغز استخوان، گرسنه‌ی آهن است. علاوه بر اینکه مغز استخوان قادر به ساخت گلبول های قرمز کافی نیست (کم خونی)، تولید پلاکت نیز کاهش می‌یابد. پلاکت ها ‌اولین گام در لخته شدن خون هستند. بنابراین، کاهش پلاکت‌ها ‌منجر به افزایش کبودی می‌شود.

اگر با مشکلات رنگ پریدگی و شکایت از لرز و خستگی مداوم به پزشک مراجعه کنید، ممکن است پزشک به کمبود آهن شک کند و پس از آزمایش خون برای شما قرص آهن تجویز کند. علائم دیگر کمبود آهن شامل کبودی، خشکی پوست و احساس نفخ است.

کبودی‌های جزئی اغلب در عرض چند روز بهبود می‌یابند. برخی از افراد سریع‌تر از دیگران کبود می‌شوند و بهبود کبودی آن‌ها ‌نیز بیشتر طول می‌کشد. کبود شدن پوست علاوه بر اینکه دردناک است، گاهی اوقات می‌تواند باعث نگرانی نیز بشود. زیرا ممکن است به این معنی باشد که شما یک مشکل پزشکی دارید که حتی شاید جدی باشد. اما در برخی موارد، علت این کبودی‌ها فقط کمبود بعضی ویتامین‌ها ‌و مواد معدنی است که در این مقاله به آن پرداختیم.