شناسهٔ خبر: 70346981 - سرویس گوناگون
نسخه قابل چاپ منبع: فرارو | لینک خبر

هموفیلیا: پشت پرده یک بیماری خاموش و امیدهای تازه درمان

تشخیص هموفیلیا از طریق آزمایشات خونی انجام می‌شود. مهم‌ترین آزمون‌ها شامل سنجش مدت زمان انعقاد (آپت‌تی) و سطوح فاکتور 8 و 9 است. تازه‌ترین روش‌های تشخیص از فناوری‌های ترومبولاستوگرافی (مانند TEG و ROTEM) برای ارزیابی دقیق‌تر استفاده می‌کنند.

صاحب‌خبر -

فرارو- هموفیلیا، اختلالی ژنتیکی و مزمن، میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار داده و نیازمند توجه بیشتر از سوی جامعه پزشکی و علمی است. این بیماری که به دلیل کمبود یا نقص در فاکتورهای انعقادی خون بروز می‌کند، می‌تواند با خونریزی‌های مکرر و خطرناک همراه باشد. در ادامه، نگاهی دقیق‌تر به علل، علائم، و تازه‌ترین پیشرفت‌ها در درمان و مدیریت این بیماری خواهیم داشت.

هموفیلیا چیست؟

هموفیلیا نوعی اختلال انعقادی است که به دلیل کمبود یکی از عوامل انعقاد خون، عمدتاً فاکتور 8 یا 9، به وجود می‌آید. این بیماری در اکثر موارد به صورت ارثی منتقل می‌شود و مردان را بیشتر از زنان تحت تأثیر قرار می‌دهد. زنان معمولاً حامل ژن معیوب هستند و به ندرت علائم بالینی نشان می‌دهند.

عوامل ژنتیکی و پاتوفیزیولوژی

هموفیلیا به دلیل نقص در ژن‌های مرتبط با فاکتورهای انعقادی که روی کروموزوم X قرار دارند ایجاد می‌شود. مردان به دلیل داشتن تنها یک کروموزوم X بیشتر در معرض ابتلا هستند. جهش‌های ژنتیکی مسئول این بیماری می‌توانند از طریق وراثت یا به صورت جهش‌های خودبه‌خودی رخ دهند.

علائم بالینی

علائم هموفیلیا از دوران کودکی ظاهر می‌شوند و شامل موارد زیر هستند:

  • خونریزی‌های طولانی پس از بریدگی‌های جزئی یا اعمال جراحی.
  • کبودی‌های مکرر و گسترده.
  • تورم و درد مفاصل به دلیل خونریزی داخلی.
  • خون در ادرار یا مدفوع.
  • خونریزی خودبه‌خودی از بینی.

تشخیص هموفیلیا

تشخیص این بیماری از طریق آزمایش‌های انعقادی انجام می‌شود. زمان پروترومبین (PT) و زمان ترومبوپلاستین نسبی (aPTT) اغلب افزایش می‌یابند و سطح فاکتورهای انعقادی برای تعیین نوع هموفیلی اندازه‌گیری می‌شود. فناوری‌های پیشرفته مانند ژنتیک مولکولی نیز برای شناسایی جهش‌های ژنی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

رویکردهای درمانی

هموفیلیا درمان قطعی ندارد، اما پیشرفت‌های علمی به مدیریت موثرتر آن کمک کرده است:

1. درمان جایگزینی

تزریق منظم فاکتورهای انعقادی (8 یا 9) اساس درمان هموفیلیا است. این فاکتورها از پلاسما یا به روش‌های بیوتکنولوژی تولید می‌شوند.

2. درمان‌های نوین

  • Emicizumab: دارویی که نقش فاکتور 8 را تقلید می‌کند و برای بیماران مقاوم به درمان‌های استاندارد مناسب است.
  • ژن‌درمانی: رویکردی نوین که با اصلاح ژن‌های معیوب، توانسته است در مطالعات اولیه نتایج امیدوارکننده‌ای ارائه دهد.

3. مدیریت خونریزی

استفاده از کمپرس سرد، مصرف مسکن‌های غیرآسپیرینی، و فیزیوتراپی برای کاهش آسیب‌های مفصلی و تسکین درد.

پیشگیری و مراقبت

اگرچه پیشگیری از هموفیلیای ارثی امکان‌پذیر نیست، اما اقداماتی می‌توانند خطر عوارض را کاهش دهند:

  • انجام آزمایش‌های ژنتیکی قبل از بارداری در خانواده‌های با سابقه بیماری.
  • اجتناب از فعالیت‌های پرخطر و ورزش‌های تماسی.
  • استفاده از تجهیزات محافظتی برای جلوگیری از آسیب‌های مفصلی.

عوارض احتمالی

بدون مدیریت مناسب، هموفیلیا می‌تواند منجر به عوارض جدی زیر شود:

  • خونریزی‌های شدید داخلی، به‌ویژه در مغز.
  • تخریب مفاصل به دلیل خونریزی‌های مکرر.
  • عفونت‌های ناشی از فرآورده‌های خونی آلوده، هرچند که امروزه این خطر به شدت کاهش یافته است.

زندگی با هموفیلیا

مدیریت هموفیلیا مستلزم آگاهی و برنامه‌ریزی دقیق است. بیماران باید سبک زندگی متعادلی انتخاب کنند که شامل ورزش‌های کم‌خطر مانند شنا و یوگا باشد. تغذیه سالم و وزن مناسب نیز به کاهش فشار بر مفاصل کمک می‌کند.

نتیجه‌گیری

هموفیلیا با وجود پیچیدگی‌هایش، امروزه با کمک پیشرفت‌های پزشکی و تکنولوژی‌های نوین قابل کنترل‌تر شده است. تحقیقات مداوم در زمینه ژن‌درمانی و درمان‌های بیولوژیکی امید تازه‌ای برای بیماران فراهم کرده و آینده‌ای روشن‌تر را نوید می‌دهد. جامعه پزشکی و بیماران باید با همکاری نزدیک، به سمت مدیریت بهتر این بیماری حرکت کنند.