تمبر هندی شامل غلافی با شکل نامنظم، صاف، قهوه ای و کشیده به طول هفت تا هشت سانتی متر است و مزه میوه ای ترشی دارد. هر غلاف دارای ۱۲ دانه براق، مسطح و بزرگ است که گوشت قهوه ای خوراکی آن را فرا گرفته است. با رشد غلاف و رسیده شدن آن گوشت میوه آب دار و ترش درون آن به رنگ قهوه ای یا قهوه ای مایل به قرمز در می‌آید. مزه شیرین گوشت میوه به دلیل وجود میزان بالای اسید و شکر است. اگر چه وقتی این میوه خشک می‌شود به شدت ترش مزه می‌شود، پوسته آن شکننده می‌شود و وقتی به طور کامل می‌رسد به راحتی می‌شکند.
تمبر هندی گیاهی از خانواده Leguminosaeبا نام علمیTamarindus indicaاست که به آن خرمای هندی نیز می‌گویند. اندازه و مزه تمبر هندی به نوع آن بستگی دارد. انواع هندی آن غلاف‌های کشیده ای دارند و دانه‌های درون آنها بین ۶ تا ۱۲ عدد است، در صورتی که انواع متعلق به هند غربی و آمریکایی غلاف‌های کوتاه تری دارند و دانه‌های درون آنها بین ۳ تا ۶ عدد است. تمبر هندی‌هایی که گوشت شیرین تری دارند انواع منتخب مانند ماخام وان و تمبر هندی شیرین مانیلا هستند که اولی در کشور تایلند و دومی‌در ایالات متحده توسط بخش باغبانی وزارت کشاورزی واقع در میامی‌پرورش داده می‌شوند.
تمبر هندی یکی از معدود میوه‌های بومی‌آفریقا است که در آشپزی و محصولات خوراکی بیشتر کشورهای دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد. در چین به آن آسام کوه، در فرانسه تامارین، در ویتنام می، در کامبوج آمپیل خویی، در تایلند ماک خام و در اسپانیا و ایتالیا به آن «تمریندو» می‌گویند. اگر چه تمبر هندی بومی‌مناطق استوایی آفریقا است و در سودان به صورت وحشی رشد می‌کند، اما قرن‌ها است که در هند پرورش داده می‌شود. در قرن شانزدهم این میوه به قاره آمریکا برده شد و امروزه به طور گسترده‌ای در مکزیک و آمریکای مرکزی و جنوبی تولید می‌شود. بلیز، گواتمالا، برزیل و هند از تولید کننده‌های عمده تمبر هندی در دنیا هستند.
درخت تمبر هندی به کندی رشد می‌کند، عمر طولانی دارد و همیشه سبز با شاخه‌های نرم و برگ‌هایی به رنگ سبز روشن است که به صورت جفت جفت رشد می‌کنند. یک درخت تمبر هندی جوان به مدت چهار سال میوه می‌دهد و باردهی آن تا ۶۰ سال ادامه پیدا می‌کند. میوه‌های تمبر هندی می‌توانند تا شش ماه روی درخت باقی بمانند بدون این که نرمی‌و تازگی آنها از بین برود.
تمبر هندی در بازارهای آسیایی و هند به صورت میوه تازه، یا گوشت میوه همراه دانه، به صورت پودری یا به شکل خشک شده به فروش می‌رسد. در آشپزی مصارف متنوعی دارد. تمبر هندی نرسیده را می‌توان روی آتش برشته کرد و به عنوان سبزی از آن استفاده کرد. همچنین می‌توان به عنوان چاشنی آن را به برنج، ماهی و گوشت اضافه کرد. یکی از ترکیبات سس Worcestershireتمبر هندی است. در هند از تمبر هندی به عنوان چاشنی در تهیه خوراک عدس و لوبیا استفاده می‌شود. در هلند، اندونزی و شرق هند نوعی نوشیدنی خنک با تمبر هندی درست می‌کنند.
*عکس از: wikimedia
∎
تمبر هندی گیاهی از خانواده Leguminosaeبا نام علمیTamarindus indicaاست که به آن خرمای هندی نیز می‌گویند. اندازه و مزه تمبر هندی به نوع آن بستگی دارد. انواع هندی آن غلاف‌های کشیده ای دارند و دانه‌های درون آنها بین ۶ تا ۱۲ عدد است، در صورتی که انواع متعلق به هند غربی و آمریکایی غلاف‌های کوتاه تری دارند و دانه‌های درون آنها بین ۳ تا ۶ عدد است. تمبر هندی‌هایی که گوشت شیرین تری دارند انواع منتخب مانند ماخام وان و تمبر هندی شیرین مانیلا هستند که اولی در کشور تایلند و دومی‌در ایالات متحده توسط بخش باغبانی وزارت کشاورزی واقع در میامی‌پرورش داده می‌شوند.
تمبر هندی یکی از معدود میوه‌های بومی‌آفریقا است که در آشپزی و محصولات خوراکی بیشتر کشورهای دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد. در چین به آن آسام کوه، در فرانسه تامارین، در ویتنام می، در کامبوج آمپیل خویی، در تایلند ماک خام و در اسپانیا و ایتالیا به آن «تمریندو» می‌گویند. اگر چه تمبر هندی بومی‌مناطق استوایی آفریقا است و در سودان به صورت وحشی رشد می‌کند، اما قرن‌ها است که در هند پرورش داده می‌شود. در قرن شانزدهم این میوه به قاره آمریکا برده شد و امروزه به طور گسترده‌ای در مکزیک و آمریکای مرکزی و جنوبی تولید می‌شود. بلیز، گواتمالا، برزیل و هند از تولید کننده‌های عمده تمبر هندی در دنیا هستند.
درخت تمبر هندی به کندی رشد می‌کند، عمر طولانی دارد و همیشه سبز با شاخه‌های نرم و برگ‌هایی به رنگ سبز روشن است که به صورت جفت جفت رشد می‌کنند. یک درخت تمبر هندی جوان به مدت چهار سال میوه می‌دهد و باردهی آن تا ۶۰ سال ادامه پیدا می‌کند. میوه‌های تمبر هندی می‌توانند تا شش ماه روی درخت باقی بمانند بدون این که نرمی‌و تازگی آنها از بین برود.
تمبر هندی در بازارهای آسیایی و هند به صورت میوه تازه، یا گوشت میوه همراه دانه، به صورت پودری یا به شکل خشک شده به فروش می‌رسد. در آشپزی مصارف متنوعی دارد. تمبر هندی نرسیده را می‌توان روی آتش برشته کرد و به عنوان سبزی از آن استفاده کرد. همچنین می‌توان به عنوان چاشنی آن را به برنج، ماهی و گوشت اضافه کرد. یکی از ترکیبات سس Worcestershireتمبر هندی است. در هند از تمبر هندی به عنوان چاشنی در تهیه خوراک عدس و لوبیا استفاده می‌شود. در هلند، اندونزی و شرق هند نوعی نوشیدنی خنک با تمبر هندی درست می‌کنند.
*عکس از: wikimedia
code