پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
∎
در چند سال گذشته کره زمین با مشکلات بزرگی روبرو بوده است؛ از همه‌گیری جهانی گرفته تا موج‌های گرمای بی‌سابقه و بلایای طبیعی.
برخی معتقدند که چنین اتفاقاتی نشان‌دهنده نیاز انسان‌ها به یافتن مکانی جدید برای زندگی است. پایگاه‌هایی در ماه یا مریخ می‌توانند به‌عنوان یک ضمانت در برابر انقراض بشر در اثر فاجعه یا نابودی خودخواسته عمل کنند.
با این حال اطلاعات ما در مورد توانایی بقا و تولید مثل در فضا هنوز ناقص است. دانشمندان از این رو اسپرم‌های منجمد موش را در جعبه‌ای محافظت‌شده در برابر تشعشع در ایستگاه فضایی بین‌المللی قرار داده‌اند تا توانایی پستانداران برای تولید مثل در خارج از زمین را بهتر درک کنند.
زمانی که این نمونه‌ها سال آینده به زمین بازگردند، تروهیکو واکایاما استاد مرکز بیوتکنولوژی پیشرفته در دانشگاه یاماناشی ژاپن آن ها را بررسی خواهد کرد تا اثرات محیط فضا را مشخص کند و ببیند آیا می‌توان از آن‌ها برای تولید نسل سالم استفاده کرد یا نه.
آقای واکایاما در آزمایشگاه خود در ژاپن در حال توسعه دستگاهی است که به فضانوردان امکان می‌دهد لقاح مصنوعی موش‌ها را در همان ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام دهند. او می‌گوید این آزمایش‌ها در نهایت می‌تواند به نجات بشریت کمک کند.
او می‌گوید: «هدف ما ایجاد سیستمی برای حفظ ایمن و دائمی منابع ژنتیکی زمین در جایی در فضا، چه روی ماه و چه در جای دیگر، است تا حیات بتواند حتی در صورت نابودی زمین احیا شود.»
این موضوع ممکن است مانند فیلم‌های علمی-تخیلی به نظر برسد، اما آقای واکایاما مدت‌هاست که در مطالعات تولید مثل پیشگام است. در سال ۱۹۹۷ او و یکی از همکارانش با ابداع روشی نوین، اولین موش جهان را با استفاده از سلول‌های یک موش بالغ به طور ژنتیکی تولید کردند.
او همچنین مطالعه‌ای را در زمینه رشد جنین‌های موش در فضا هدایت کرد، کاری که قبلاً فقط در موجوداتی مانند دوزیستان و ماهی‌ها انجام شده بود.
دکتر واکایاما و تیمش روشی برای منجمد کردن اسپرم ابداع کردند که نتیجه حاصل از آن به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال شد.
پس از شش سال نگهداری در فریزر، این نمونه‌ها به زمین بازگردانده شدند. دانشمندان مجدد آن‌ها را فعال کرده و توانستند موش‌های سالم از این اسپرم‌ها تولید کنند.
آن‌ها نتیجه گرفتند که اسپرم‌های منجمدشده با استفاده از روش «آب‌گیری» می‌توانند تا ۲۰۰ سال در فضا زنده بمانند. بااین‌حال، دکتر واکایاما می‌گوید این زمان «برای آینده ما به هیچ وجه کافی نیست.»
دستگاه جدید ابداع شده توسط وی می‌تواند از اسپرم در برابر تشعشع در دمای اتاق محافظت کند. محققان می‌خواهند از این طریق بفهمند که آیا می‌توان نمونه‌ها را برای همیشه در فضا ذخیره کرد یا نه.
دهه‌هاست که دانشمندان موجودات زمینی را به فضا می‌فرستند تا تأثیرات میکروگرانش و تشعشعات کیهانی بر فرآیندهای بیولوژیکی، از جمله تولیدمثل، را بررسی کنند.
به‌عنوان‌مثال در سال ۱۹۸۹ تعداد ۳۲ تخم مرغ نطفه‌دار به مدار زمین ارسال شد تا نحوه رشد آن‌ها بدون گرانش بررسی شود.
در سال ۱۹۹۲ بچه قورباغه‌هایی که در شاتل فضایی اندور متولد شدند، اولین مهره‌دارانی بودند که چند روز اول زندگی خود را در فضا گذراندند. هر چند آن‌ها برای یافتن حباب‌های هوا جهت تنفس دچار مشکل شدند.
ویرجینیا وُترینگ، استاد دانشگاه بین‌المللی فضا در فرانسه، می‌گوید: «ما دیده‌ایم که بیشتر مراحل خاص چرخه تولید مثل می‌تواند در فضا رخ دهد، دست‌کم در برخی از گونه‌ها. هرچند همیشه موفقیت‌آمیز نیست.»
او توضیح می‌دهد که ماهی آزمایشگاهی «مداکا» و حلزون‌ها توانسته‌اند چرخه کامل تولید مثل را در فضا طی کنند. به گفته او، «رفتن به سمت پستانداران گام طبیعی بعدی است تا ببینیم کدام مراحل آن کار می‌کند.»
دکتر واکایاما معتقد است که کار او با گذر زمان و حضور بیشتر انسان در فضا بسیار مهم خواهد شد. وی در این باره می‌گوید: «ما نمی‌دانیم آیا فرایندهایی مثل تشکیل سیستم عصبی و رشد اندام‌ها در میکروگرانش به‌درستی انجام می‌شوند یا نه.»
او اضافه می‌کند که این آزمایش‌ها می‌تواند برای انتقال حیوانات دیگر، مانند سگ‌ها برای هم‌نشینی و دام‌هایی مانند گاو برای غذا، به سیارات دیگر مفید باشد.
تیم محققان ژاپنی قصد دارند به مطالعه در خصوص موش‌ها ادامه دهد. پروژه لقاح مصنوعی توسط آژانس فضایی ژاپن پذیرفته شده و دکتر واکایاما امیدوار است که دستگاه او در دو سال آینده برای ارسال به ایستگاه فضایی بین‌المللی آماده شود.
او می‌گوید: «در فیلم‌های علمی-تخیلی انسان‌ها در سیارات دیگر زندگی می‌کنند و نوزادان به دنیا می‌آیند، اما ما هنوز نمی‌دانیم آیا این امر ممکن است یا خیر.»
او امیدوار است که آزمایش‌هایش بتواند روشن کند که آیا انسان‌ها می‌توانند به‌طور طبیعی در محیط سخت فضا تولید مثل کرده و رشد کنند یا نه.
آقای واکایاما در پایان می‌گوید: «اگر بتوانیم این موضوع را تأیید کنیم، آرامش‌بخش خواهد بود. و اگر این کار ممکن نباشد، باید بفهمیم چگونه این چالش را حل کنیم.»
منبع: یورونیوز
لینک کوتاه کپی لینک