هیچ زمانی به این گروه از افراد توجه نشده است و تنها حدود 10 درصد از آن‌ها را ما در خیابان‌ها می‌بینیم. بسیاری از کودکان در مشاغل مختلف مشغول به کار هستند و هیچکس نیز از تعداد دقیق آن‌ها آگاه نیست. برخی از این کودکان در کوره پز خانه‌ها و کارگاه‌های صنعتی مشغول به کار هستند و بسیار زیاد مورد تعرض قرار می‌گیرند. این گروه از کودکان فراموش و نابود شده هستند. این کودکان از تفریح و استراحت خود می‌زنند و مشغول به کار می‌شوند تا بتوانند نیازهای خود و خانواده‌شان را تامین کنند. بسیاری از دختران برای فرار از این شرایط تن به کودک همسری می‌زنند که همه از آسیب‌های گسترده این پدیده آگاه هستیم. همچنین می‌دانیم که بسیاری از کافرماها از کودکان کار سوء استفاده می‌کنند و بسیاری از آن‌ها به معنای واقعی کلمه مورد تعارض قرار می‌گیرند و به آن‌ها ظلم می‌شود. اغلب این نوجوانان کودکی بسیار سختی در خانواده‌های بسیار فقیر داشته‌اند و به وفور مورد تحقیر و آزار قرار گرفته اند. کودک‌آزاری عمدتا در کشور ما در بین همین طبقات وجود دارد اما عمدتا گزارشی از آمار این اتفاق وجود ندارد.
این کودکان نمی‌توانند به آینده امیدوار باشند و حتی در زمانی که به صورت غیر قانونی مشغول به کار می‌شوند مورد استثمار قرار می‌گیرند و کارفرمایان به راحتی آن‌ها را تهدید می‌کنند. بسیاری از کودکان درگیر بیماری‌های بهداشتی و درمانی می‌شوند اما به امکانات درمان دسترسی ندارند. کودکان واجب التعلیم باید بتوانند درس بخوانند لذا باید مورد حمایت قرار بگیرند. این کودکان در شرایط بسیار ناامنی کودکی خود را سپری می‌کنند و این گروه فراموش شده باید مورد توجه مسئولین قرار بگیرند
امیر محمود حریرچی
جامعه‌شناس