جراحی تاندون آشیل با استفاده از پرده جفت جنین یک روش نوین و مؤثر برای تسریع در روند بهبودی و بازتوانی پس از آسیب می‌باشد. این تکنیک می‌تواند روند ترمیم تاندون را تسریع کرده و احتمال پارگی مجدد آن را کاهش دهد. جراحی با پرده جفت جنین توسط دکتر محمدرضا صادقی انجام می‌شود، که با بهره‌گیری از این روش، به بیماران کمک می‌کند تا سریع‌تر به زندگی روزمره خود بازگردند. علاوه بر این، توانبخشی مناسب و پیشگیری از عوامل خطر، نقش بسیار مهمی در کاهش احتمال آسیب‌های مجدد دارند.

پارگی تاندون آشیل یکی از رایج‌ترین آسیب‌های ورزشی و ارتوپدی است که می‌تواند تأثیر زیادی بر حرکت، راه رفتن فرد و کیفیت زندگی او بگذارد. این آسیب معمولاً در اثر وارد آمدن فشار ناگهانی و بیش از حد به تاندون آشیل رخ می‌دهد. افرادی که به‌صورت ناگهانی فعالیت‌های شدید بدنی انجام می‌دهند، مانند ورزشکاران یا افرادی که دچار زمین خوردگی یا پیچ‌خوردگی پا می‌شوند، بیشتر در معرض این آسیب قرار دارند. در این مقاله به بررسی دقیق پارگی تاندون آشیل، از جمله علت‌ها، علائم، روش‌های تشخیص و درمان، به‌ویژه درمان جراحی با استفاده از پرده جفت جنین که توسط دکتر محمدرضا صادقی انجام می‌شود، خواهیم پرداخت.

پارگی تاندون آشیل چیست؟

تاندون آشیل، قوی‌ترین و بزرگ‌ترین تاندون بدن انسان است که عضلات ساق پا را به استخوان پاشنه متصل می‌کند و نقش اساسی در راه رفتن، دویدن و پریدن دارد. زمانی که این تاندون تحت فشار بیش از حد یا کشیدگی شدید قرار گیرد، ممکن است دچار پارگی جزئی یا کامل شود. این آسیب اغلب با درد ناگهانی و شدیدی در ناحیه پشت ساق پا همراه است و معمولاً در هنگام انجام فعالیت‌های ورزشی رخ می‌دهد. علاوه بر ورزش، زمین خوردن یا پیچ‌خوردگی پا نیز می‌تواند منجر به پارگی تاندون آشیل شود.

پارگی این تاندون در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد، اما بیشترین شیوع آن در افراد ۳۰ تا ۵۰ ساله‌ای است که به‌طور غیرمداوم ورزش می‌کنند.

علت پارگی تاندون آشیل

 آسیب پارگی تاندون آشیل اغلب به دلیل یک حرکت ناگهانی و شدید اتفاق می‌افتد. برخی از عوامل مؤثر بر ایجاد این پارگی عبارت‌اند از:

*ورزش‌های سنگین و پرفشار: ورزش‌هایی مانند فوتبال، بسکتبال، تنیس و دویدن که نیاز به حرکات ناگهانی دارند، ریسک این آسیب را افزایش می‌دهند.

*عدم انجام حرکات کششی مناسب: گرم نکردن بدن قبل از ورزش می‌تواند موجب آسیب‌پذیری بیشتر تاندون آشیل شود.

*افزایش ناگهانی فعالیت بدنی: شروع ناگهانی ورزش‌های سنگین بدون آمادگی قبلی، خطر پارگی تاندون را بالا می‌برد.

*ضعف عضلات ساق پا و کاهش انعطاف‌پذیری: کاهش قدرت و انعطاف عضلات این ناحیه می‌تواند احتمال آسیب‌دیدگی را بیشتر کند.

*مصرف برخی داروها: داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها (کورتون) و بعضی آنتی‌بیوتیک‌های خاص (مانند فلوروکینولون‌ها) ممکن است باعث ضعیف شدن تاندون و افزایش خطر پارگی شوند.

*بیماری‌های زمینه‌ای: ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت، نقرس و آرتریت روماتوئید، می‌تواند استحکام تاندون را کاهش داده و آن را مستعد آسیب کند.

علائم پارگی تاندون آشیل

افرادی که دچار پارگی تاندون آشیل می‌شوند، معمولاً درد شدیدی را در ناحیه پشت ساق پا احساس می‌کنند و ممکن است تصور کنند که ضربه‌ای ناگهانی به پاهایشان وارد شده است. این افراد معمولاً چنین احساسی دارند که گویی کسی از پشت به پای آن‌ها لگد زده است، درحالی‌که واقعیت امر، پارگی تاندون است.

علائم دیگر این آسیب عبارت‌اند از:

*تورم و کبودی در ناحیه آشیل

*ناتوانی در راه رفتن یا ایستادن روی انگشتان پا

*شنیدن صدای "ترق" در هنگام پارگی تاندون

*ضعف و ناتوانی در پای آسیب‌دیده

چنانچه این علائم را تجربه کردید، باید در اسرع وقت به پزشک ارتوپد مراجعه کنید، زیرا درمان زودهنگام این آسیب تأثیر زیادی در موفقیت روند بهبود دارد.

عوارض ناشی از پارگی تاندون آشیل

این نوع آسیب، یک مشکل جدی است که نیاز به رسیدگی و درمان پزشکی دارد. اگر درمان مناسب صورت نگیرد، ممکن است تاندون به‌درستی ترمیم نشود و احتمال پارگی مجدد آن افزایش یابد.

روش‌های تشخیص پارگی تاندون آشیل

پزشک ارتوپد برای تشخیص این آسیب، ابتدا در مورد علائم بیمار و نحوه ایجاد آسیب از او سؤال می‌کند. سپس معاینه فیزیکی انجام داده و از بیمار می‌خواهد که پای خود را حرکت دهد یا راه برود تا نحوه عملکرد پای او بررسی شود.

همچنین پزشک ممکن است با بررسی ساق پا، مچ پا و پاشنه، وجود هرگونه تورم یا کبودی را ارزیابی کند. در برخی موارد، تصویربرداری با MRI یا سونوگرافی برای تشخیص دقیق میزان پارگی و تصمیم‌گیری درباره بهترین روش درمانی توصیه می‌شود.

روش‌های درمان پارگی تاندون آشیل

درمان این آسیب به عواملی مانند شدت پارگی، سن بیمار و میزان فعالیت او بستگی دارد. روش‌های درمانی شامل درمان غیرجراحی و درمان جراحی هستند.

۱) درمان غیرجراحی

این روش بیشتر برای افرادی که فعالیت بدنی کمتری دارند یا در معرض خطر جراحی هستند، توصیه می‌شود. شامل موارد زیر است:

*استفاده از آتل یا گچ برای بی‌حرکت نگه‌داشتن مچ و ساق پا

*بریس‌های متحرک که امکان حرکت تدریجی پا را فراهم می‌کند

*فیزیوتراپی برای بازگرداندن قدرت و انعطاف‌پذیری تاندون

۲) درمان جراحی با استفاده از پرده جفت جنین

جراحی برای ورزشکاران و افرادی که سطح فعالیت بالایی دارند، مناسب‌تر است. این جراحی به دو روش انجام می‌شود:

*جراحی باز: ایجاد یک برش بزرگ در ناحیه آشیل و بخیه‌زدن تاندون

*جراحی کم‌تهاجمی (آرتروسکوپی): ایجاد برش‌های کوچک‌تر و استفاده از ابزارهای میکروسکوپی برای کاهش آسیب به بافت‌های اطراف

یکی از روش‌های نوین در این زمینه، استفاده از پرده جفت جنین (پرده آمنیوتیک) است که توسط دکتر محمدرضا صادقی انجام می‌شود. این روش باعث کاهش التهاب، بهبود سریع‌تر و جلوگیری از پارگی مجدد تاندون می‌شود. 

در این جراحی که تحت بیهوشی عمومی یا بی‌حسی نخاعی انجام می‌شود، جراح با ایجاد برشی ۳ تا ۵ سانتی‌متری در ناحیه پشت مچ پا، دو سر تاندون پاره شده را پس از پاک‌سازی، به یکدیگر متصل و بخیه می‌زند. به‌کارگیری پرده جفت جنین در محل پارگی موجب بهبود جریان خون و تسریع روند ترمیم تاندون می‌شود. علاوه بر این، استفاده از پرده جفت از بروز مجدد پارگی تا زمان ترمیم کامل جلوگیری می‌کند.

مزایای جراحی با پرده جفت جنین

*افزایش خون‌رسانی و تسریع ترمیم تاندون: پرده جفت سرشار از فاکتور رشد می باشد که باعث بهبود خونرسانی در ناحیه ترمیم شده و در نتیجه تسریع آن می گردد.

*جلوگیری از پارگی مجدد: ترمیم کامل تاندون نیاز به دوره زمانی ۳ تا ۶ ماهه دارد که در این دوره ی زمانی احتمال پارگی مجدد تاندون وجود دارد. پرده جفت از پارگی مجدد تاندون در این مدت زمان جلوگیری می کند.

*کاهش التهاب و عوارض پس از جراحی به دلیل خواص ضدباکتریایی پرده جفت

*کاهش تشکیل بافت اسکار و بهبود عملکرد طبیعی تاندون

*کاهش درد پس از جراحی: با کاهش پاسخ ایمنی بدن و جلوگیری از التهاب بیش از حد باعث کاهش درد پس از جراحی می گردد.

این روش جراحی به‌ویژه برای ورزشکاران و افرادی که به دنبال بازگشت سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره خود هستند، گزینه‌ای کارآمد و مؤثر محسوب می‌شود.

توانبخشی پس از درمان

دوره بازتوانی پس از درمان بسیار مهم است و شامل موارد زیر می‌شود:

*تمرینات کششی و تقویتی

*فیزیوتراپی منظم

*استفاده از کفش‌های مخصوص برای کاهش فشار روی تاندون

پیشگیری از پارگی تاندون آشیل

برای کاهش خطر این آسیب می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

*انجام حرکات کششی و گرم کردن قبل از ورزش

*افزایش تدریجی شدت تمرینات

*تقویت عضلات ساق پا

*استفاده از کفش مناسب

نتیجه‌گیری

پارگی تاندون آشیل یک آسیب جدی است که به طور مستقیم بر راه رفتن و کیفیت زندگی فرد تأثیر می‌گذارد. انتخاب روش درمانی مناسب بستگی به شدت آسیب و شرایط خاص بیمار دارد. جراحی تاندون آشیل با استفاده از پرده جفت جنین یک روش نوین و مؤثر برای تسریع در روند بهبودی و بازتوانی پس از آسیب می‌باشد. این تکنیک می‌تواند روند ترمیم تاندون را تسریع کرده و احتمال پارگی مجدد آن را کاهش دهد. جراحی با پرده جفت جنین توسط دکتر محمدرضا صادقی انجام می‌شود، که با بهره‌گیری از این روش، به بیماران کمک می‌کند تا سریع‌تر به زندگی روزمره خود بازگردند. علاوه بر این، توانبخشی مناسب و پیشگیری از عوامل خطر، نقش بسیار مهمی در کاهش احتمال آسیب‌های مجدد دارند.

 

 

انتهای رپرتاژ آگهی/