به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، کمال تبریزی در مورد داوری چهل و سومین جشنواره فیلم فجر توضیحاتی داد: بعضی دوستان درباره داوری جشنواره امسال می‌گفتند هر هیأت داوری دیگری بود باز هم کم و بیش همین جایزه‌ها داده می‌شد در حالی که من معتقدم اصلاً و ابداً اینطور نبود و اگر گروه دیگری داور بودند حتماً نتایج تغییر می‌کرد. نامزد‌ها و جوایز جشنواره چهل و سوم فیلم فجر مختص این ترکیب داوری است و لاغیر. این اتفاق فقط برای امسال هم نیست. برای خود من در سال‌های گذشته پیش آمده که فکر می‌کردم بعضی فیلم‌های برنده شده، اصلا در حد و اندازه سیمرغ گرفتن نبودند.

وی ادامه داد: من نه اهل قهر هستم و نه دعوا، واقعیت این است که برای من حسی به وجود آمد که انگار جلسات هیأت داوری شُنود می‌شوند و امکان درز اطلاعات وجود دارد. بعد از آن ما شرایطی را ایجاد کردیم که در رأی‌گیری برای تعیین نامزد‌ها خیلی متکی به صدا نباشیم و بیشتر با ایما و اشاره کار را پیش بردیم. من نگران شدم که نکند آراء، نظرات و بحث‌های ما مخفی نماند. من هیچ جلسه‌ای را ترک نکردم ولی نگرانی خودم را مطرح کردم و جالب بود که همان هم به شکل دعوا به بیرون درز کرد، البته اعتراض من باعث شد سخت‌گیری بیشتر و ورود افراد به جلسه داوری محدودتر شود.

او در مورد فیلم پیر پسر هم اظهار داشت: با قاطعیت می‌گویم اگر «پیر پسر» وارد بخش مسابقه شده بود با همین هیأت داوری تمام جوایز مهم شامل جایزه کارگردانی، جایزه‌های بازیگری، تدوین، فیلمبرداری و طراحی صحنه همه متعلق به «پیر پسر» بود؛ بنابراین نباید گفت که هیأت داوری جسارت نداشت بلکه باید گفت فیلمی وجود نداشت که داور‌ها بخواهند جسارت نشان دهند واغلب جایزه‌های مهم را به یک فیلم بدهند.