در تحقیق دانشگاه اکستر انگلستان، محققان دریافتند افراد با نوع ژنتیکی که ژن SMIM ۱ را غیرفعال می‌کند، وزن بدن بالاتری دارند و انرژی در حالت استراحت کمتری مصرف می‌کنند. این بینش به‌طور بالقوه می‌تواند به رویکرد‌های جدیدی برای درمان چاقی منجر شود.

به گزارش ایسنا به نقل از ارث، اکنون گروه تحقیقاتی علاقه‌مند به بررسی این موضوع است که آیا داروی تیروئیدی موجود و مقرون به صرفه می‌تواند به‌طور موثر چاقی را در افرادی که فاقد هر دو نسخه از ژن SMIM ۱ هستند، درمان کند.

ژن SMIM ۱ فقط یک دهه پیش در جستجوی ژنی که یک گروه خونی متمایز به نام Vel را کد می‌کند، کشف شد. این پیشرفت در نتیجه تلاش‌های اختصاصی برای درک زیربنای ژنتیکی گروه‌های خونی مختلف به دست آمد و منجر به شناسایی SMIM ۱ به‌عنوان ژن مسئول گروه خونی Vel شد.

تقریباً از هر ۵۰۰۰ نفر، یک نفر فاقد هر ۲ نسخه از ژن SMIM ۱ است. این نادر بودن ژنتیکی اکنون با تمایل به وزن بیشتر مرتبط است.

نتایج این تحقیق نشان می‌دهد افرادی که هر ۲ نسخه از ژن SMIM ۱ را ندارند در مقایسه با افرادی که حداقل یک نسخه کارآمد دارند، بیشتر در معرض اضافه وزن هستند.

علاوه بر این، افراد بدون هر ۲ نسخه از ژن، موارد مرتبط با چاقی را مانند سطوح بالای چربی در خون، علائم اختلال عملکرد بافت چربی، افزایش آنزیم‌های کبدی و کاهش سطح هورمون‌های تیروئید دارند.

نرخ چاقی در ۵۰ سال گذشته تقریباً سه برابر شده است و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰، بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان چاق باشند.

چاقی به دلیل عدم تعادل بین انرژی دریافتی و مصرفی است که اغلب یک اثر متقابل پیچیده از سبک زندگی، عوامل محیطی و ژنتیکی است. در اقلیت کوچکی از مردم، چاقی ناشی از انواع ژنتیکی است.

بررسی بیشتر این گروه‌ها نشان می‌دهد که نوع SMIM ۱ می‌تواند بر چاقی حدود ۳۰۰ هزار نفر در سراسر جهان تأثیر بگذارد. این نتیجه پس از تجزیه‌وتحلیل اثرات یافت شده در چهار گروه دیگر از افراد دارای نوع ژن SMIM ۱ به دست آمد.

متخصصان تشخیص دادند که داشتن این نوع ژن تاثیر قابل‌توجهی بر وزن دارد و به‌طور متوسط ۴.۶ کیلوگرم در زنان و ۲.۴ کیلوگرم در مردان را شامل می‌شود.

محققان اکنون در حال بررسی هستند که آیا اصلاح ژن SMIM ۱ یا بیان آن می‌تواند راه‌های جدیدی برای درمان چاقی ارائه دهد یا خیر.

نتایج این تحقیق در مجله Cell Press منتشر شده است.