ایران آنلاین /  او  تا کنون پرونده‌های «چوگان»، «آیین پهلوانی و زورخانه‌ای»، «فرش شهری بافت کاشان»، «فرش روستایی بافت فارس»، «تعزیه» و «موسیقی بخشی» را مدیریت کرده و همه آنها در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌اند

رضوانفر بعد از تهیه و تدوین شش پرونده‌ی میراث ناملموس کشور برای ثبت در فهرست میراث جهانی، می‌گوید: تصمیم دارد از ادامه‌ی این کار در سازمان میراث فرهنگی انصراف دهد، چون نگاه معاونت میراث فرهنگی به کارشناسان تدوین پرونده‌های جهانی یک نگاه ابزاری برای مطرح کردن خود و حفظ پست های دولتی است.

رضوانفر گفت: معاونت میراث فرهنگی، متاسفانه در جریان تهیه پرونده سنگ‌اندازی کرد و حتی زمانی که برای تهیه اسناد پرونده در تاجیکستان سکته کردم و در ایران مورد عمل باز قلب قرار گرفتم یک تماس تلفنی هم نگرفتند در صورتی که من سال‌ها جزو مشاوران و عضو کمیته‌های این معاونت بودم. اگر به نفع مملکت باشد من در جایی از مشکلات موجود در حوزه ثبت‌های جهانی و حفاظت از میراث ناملموس صحبت خواهم کرد.

او با مقایسه وضعیت تدوین پرونده‌های میراث ناملموس در سال‌های گذشته و امروز، گفت: ‌با وجود خاطراتِ بد سازمان میراث فرهنگی از دولت گذشته و حذف بسیاری از کارشناسان خبره‌ی میراث فرهنگی از معاونت‌های تخصصی خود، اسفندیار رحیم مشایی –رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری- این حوزه را در میراث فرهنگی زنده کرد و به  کارشناسان به اندازه کاری که انجام می‌دادند اهمیت داد.

او گفت: در دوره مشایی کارشناس آنقدر مهم بود که بعد از هر ثبت جهانی مراسم ملی در سالن اجلاس یا اماکن مهم برگزار می‌شد و پژوهشگران و دست اندرکاران پرونده توسط رئیس جمهور تقدیر می‌شدند، اما اکنون کارشناسان حذف می‌شوند تا برخی مدیران به تنهایی مطرح شوند و با توجه به اتفاقات رخ داده به مرور کارشناسان کنار می‌کشند.

به اعتقاد او این اتفاق باعث آسیب رسیدن به میراث ناملموس کشور می‌شود. امیدوارم مدیریت جدید سازمان میراث فرهنگی کشور برای حفظ حرمت کارشناسان سازمان اقدامات مفیدی انجام دهند، کارشناسان غریبه نیستند، آن‌ها فرزندان میراث کشورندو هویت‌شان در خدمت به میراث فرهنگی است./ ایسنا