فرارو- نتایج چند پژوهش معتبر در سالهای اخیر نشان میدهد که حتی تغییرات کوچک در نحوه رفتار با شریک زندگی میتواند به ایجاد صمیمیت بیشتر، کاهش تنشها و تقویت رضایت بلندمدت در روابط عاطفی منجر شود.
به گزارش فرارو به نقل از سایکولوژی تودی، برای تبدیل شدن به بهترین نسخه از خود در یک رابطه عاطفی، باید بیاموزید چگونه عشق را نه فقط در کلام، بلکه در عمل و رفتار نشان دهید. در دنیای امروز که روابط تحت فشارهای مختلف قرار دارند، فهم این موضوع که «چگونه میتوان به شریک زندگی خود احساس دوستداشته شدن داد» اهمیتی بیش از گذشته یافته است.
عشق تنها یک احساس گذرا نیست؛ بلکه تجربهای است که از طریق رفتار، توجه، ارتباط احساسی و نشان دادن مکرر اهمیت طرف مقابل شکل میگیرد. هر فرد روش خاص خود را برای ابراز و دریافت عشق دارد، اما در یک نگاه کلی، احساس دوستداشته شدن زمانی ایجاد میشود که فرد بداند دیده میشود، درک میشود و شریکش آگاهانه و پیوسته برای حفظ و تقویت رابطه تلاش میکند.
در واقع، تجربههای عاطفی که میان دو نفر شکل میگیرد، نقش تعیینکنندهای در میزان رضایت از رابطه دارد. در سال ۲۰۲۳ مطالعهای انجام شد که هشت روش رایج برای مدیریت هیجانات شریک عاطفی را بررسی کرد. پژوهشگران با مطالعه بیش از ۲۷۰ شرکتکننده دریافتند که اگرچه بسیاری از این روشها تأثیرگذارند، اما تنها تعدادی از آنها بیشترین نقش را در رضایت رابطه ایفا میکنند.
بر اساس یافتههای همین پژوهش، سه شیوه کلیدی برای نشان دادن عشق به شریک زندگی وجود دارد که میتواند رابطه را دگرگون کرده و به شکلی عمیقتر تقویت کند.
۱. ابراز قدردانی واقعی و صادقانه
شاید مهمترین و تأثیرگذارترین راه برای اینکه شریک شما احساس عشق کند، این باشد که واقعاً او را ارزشمند بدانید. نتایج مطالعه نشان داد که «ارزش قائل شدن برای شریک» قویترین عامل پیشبینیکننده رضایت رابطه است.
بسیاری از افراد به مرور زمان از دیدن برخی از تلاشهای شریکشان غافل میشوند. ممکن است او کارهایی را که زمانی جدید بودند یا عاداتی را که سالهاست ادامه میدهد، بیسروصدا و بدون انتظار انجام دهد اما شما به دلیل تکرار و عادی شدن این رفتارها دیگر آنها را نمیبینید.
حتی اقداماتی ساده مانند درست کردن یک فنجان قهوه، کمک کردن بدون درخواست، یا همراهی در کارهای روزمره، تلاشهایی هستند که ارزش دیده شدن و قدردانی دارند. وقتی آگاهانه تلاش کنید تا این رفتارها را ببینید و قدردان باشید، چرخهای مثبت در رابطه شکل میگیرد؛ چرخهای که هم رضایت شما را افزایش میدهد و هم احساس ارزش و ارتباط عاطفی شریکتان را تقویت میکند.
در یک مطالعه جدید درباره تأثیر قدردانی بر رضایت زوجها، پژوهشگران به مفهوم «مقابله دو نفره با استرس» پرداختند؛ یعنی شیوهای که دو نفر در یک رابطه، هنگام مواجهه با فشارهای روزمره از یکدیگر حمایت میکنند. نتایج نشان داد زمانی که زوجها در دورههای فشار روانی از یکدیگر حمایت میکنند مانند گوش دادن، تشویق یا تقسیم مسئولیتها، بهطور طبیعی احساس قدردانی میان آنها شکل میگیرد.
این احساس قدردانی همان حلقه پیونددهنده میان «کنار آمدن مشترک با استرس» و «احساس رضایت از رابطه» است. به بیان ساده، تنها مدیریت کردن استرس مهم نیست؛ بلکه این آگاهی که شریک شما در لحظات دشوار همراهتان است، موجب تقویت پیوند عاطفی میشود.
وقتی قدردانی خود را نشان میدهید، شریکتان احساس دیده شدن پیدا میکند؛ احساسی که به افزایش نزدیکی و اعتماد عاطفی منجر میشود. همچنین وقتی تلاشهای او بازتاب دارد، انگیزه بیشتری پیدا میکند تا به شکلی مثبتتر در رابطه حضور داشته باشد. در سوی دیگر، شما نیز با تمرکز بر نکات مثبت و رفتارهای محبتآمیز او، احساسات مثبت بیشتری تجربه میکنید.
به این ترتیب، قدردانی واقعی پلی است میان رفتارهای ساده روزمره و احساس عمیق عشق پایدار.
۲. زنده نگه داشتن شوخطبعی
بر اساس مطالعه ۲۰۲۳، شوخطبعی دومین عامل مهم در رضایت رابطه پس از ارزشمند دانستن شریک است. اما شوخی صرفاً به معنی گفتن لطیفه یا خنداندن طرف مقابل نیست؛ بلکه ایجاد لحظاتی مشترک از شادی، سبکسری و تخلیه تنش است.
تحقیقات مختلف نشان دادهاند که شوخطبعی میتواند دامنه ارتباط عاطفی را گسترش دهد. در یک مطالعه روزنگارانه که روی زوجهای دانشگاهی در سنگاپور انجام شد، پژوهشگران بررسی کردند که شوخی چگونه در روابط طولانیمدت عمل میکند. آنان دریافتند که در روزهایی که زوجها بیشتر شوخی میکردند یا شوخیهای یکدیگر را بیشتر متوجه میشدند، کیفیت رابطهشان به شکل قابل توجهی بالاتر بود و این تأثیر حتی در روز بعد نیز ادامه داشت.
این یافتهها نشان میدهد که شوخطبعی، برخلاف آنچه خیلیها تصور میکنند، فقط متعلق به روزهای اول آشنایی نیست. بلکه ابزاری مؤثر برای حفظ صمیمیت در بلندمدت، کاهش فشارهای روزمره و تازه نگه داشتن ارتباط است.
بهجای اختصاص دادن شوخی به مناسبتهای خاص یا لحظات «خوش»، میتوان آن را به یک عادت روزانه تبدیل کرد. خنده مشترک هنگام یک اشتباه کوچک، یک شوخی ساده در زمان خستگی یا یک طنز خصوصی میان شما دو نفر میتواند یادآور این باشد که در یک تیم هستید و بار زندگی را با همکاری هم حمل میکنید.
البته شوخطبعی باید با دقت استفاده شود؛ هدف آن نباید تحقیر، کوچک شمردن یا بیاعتنایی به احساسات طرف مقابل باشد. شوخی مؤثر، شوخیای است که امنیت رابطه را تقویت میکند.
زمانی که اجازه دهید شوخی به شکلی طبیعی در لحظات روزمره حضور داشته باشد، شریکتان درمییابد که شما واقعاً از بودن کنار او لذت میبرید، نه فقط در زمانهای رسمی یا برنامهریزیشده. همین حس میتواند یکی از عمیقترین شکلهای تجربه عشق باشد.
۳. گوش دادن برای فهمیدن، نه برای پاسخ دادن
سومین عامل مهم رضایت رابطه، «گوش دادن پذیرنده» است؛ یعنی توانایی توجه واقعی به احساسات شریک و پاسخ دادن نه بر اساس قضاوت، بلکه بر اساس درک و همدلی.
گوش دادن پذیرنده تنها شنیدن کلمات نیست. این نوع گوش دادن شامل درک احساسات پشت کلمات، تأیید هیجانات طرف مقابل و نشان دادن توجه عمیق به تجربه اوست. پژوهشی که در مجله Emotion منتشر شده نشان میدهد ابراز احساسات زمانی بیشترین اثر را دارد که طرف مقابل با گوش دادن حمایتی و پاسخ درکمحور همراه شود.
در یک مطالعه آزمایشگاهی، پژوهشگران از زوجها خواستند در شرایط استرسزا احساسات خود را بیان کنند. نتایج نشان داد شرکتکنندگانی که شریکشان با همدلی پاسخ میداد، استرس کمتر و نشخوار ذهنی پایینتری را تجربه کردند. تمرین گوش دادن پذیرنده شامل حضور کامل در لحظه است. کنار گذاشتن تلفن یا حواسپرتیها، تماس چشمی، واکنشهای غیرکلامی مانند تکان دادن سر یا لمس حمایتی، و توجه به لحن، احساسات و حتی مکثهای طرف مقابل.
در زندگی روزمره، این نوع گوش دادن زمانی اهمیت بیشتری پیدا میکند که شریک شما تحت فشار است، هیجانزده است یا نیاز به تخلیه احساسات دارد. زمانی که بهطور مداوم چنین گوش دادنی را تمرین میکنید، شریکتان احساس دیده شدن و درک شدن پیدا میکند و این یکی از بنیادیترین نیازهای عاطفی هر انسان در یک رابطه است.
گوش دادن پذیرنده در نهایت باعث میشود اعتماد، نزدیکی و پیوند عاطفی رابطه تقویت شود و هر دو نفر احساس کنند در رابطهای امن، پایدار و حمایتگر زندگی میکنند.
در روابط عاطفی، جزئیات مهمترین نقش را ایفا میکنند. ارزشمند دانستن شریک، زنده نگه داشتن شوخطبعی، و گوش دادن به قصد فهمیدن سه رفتار ساده اما قدرتمندی هستند که میتوانند کیفیت یک رابطه را از پایه تقویت کنند.
این روشها نه تکنیکهای کوتاهمدت، بلکه شیوههایی بلندمدت برای ساختن رابطهای عمیق، پایدار و محترمانه هستند. با تکرار و تمرین آنها، عشق نهتنها حفظ میشود، بلکه در طول زمان پختهتر و محکمتر نیز خواهد شد.