حجتالاسلام «بهروز جعفری» بامداد دوشنبه و همزمان با آیین شب قدر بیست و سوم ماه رمضان که در مسجد جامع مراغه برگزار شد، به خبرنگار ایرنا افزود: آیینهای شبهای قدر این شهرستان در بیش از ۱۰۰ مسجد برگزار شد.
وی با بیان اینکه در برخی از این مجالس برای حاضران سحری تدارک دیده شد، اضافه کرد: شرکتکنندگان در آیینهای شبهای قدر این شهرستان اعمال مشترک از جمله نماز ۲ رکعتی با هفت مرتبه توحید، ۷۰ مرتبه استغفرالله و اتوب الیه، قرآن به سر گرفتن، زیارت امام حسین (ع)، نماز ۱۰۰ رکعتی و احیا داشتن این شبها را به جا آوردند.

حجتالاسلام جعفری با بیان اینکه این شب از هزار ماه بهتر است، افزود: شبهای قدر بهترین فرصت برای دعا و استغفار به شمار میرود و مردم شهرستان نیز از این فرصت بهرهمند شدند؛ ضمن توجه به اینکه جمعی از اهالی هم در خانههایشان نسبت به شب زندهداری و راز و نیاز با خداوند اقدام کردند.
بر اساس روایتها، احتمال واقع بودن شب قدر در شب بیست و سوم ماه رمضان بیشتر بوده و دلیل آن روایتی از امام صادق(ع) است که فرمودند: مقدّرات الهی در شب نوزدهم تعیین، در شب بیست و یکم تأیید و در شب بیست و سوم ماه رمضان امضا میشود.
روایت دیگری در این زمینه به عنوان روایت عبدالله بن انیس انصاری جُهَنی وجود دارد که یک عرب بیابانگرد به نام «جهنی» که در خارج از مدینه به دامداری مشغول بود، خدمت پیامبر اکرم (ص) رسید و گفت که به دلیل مشکلات نمیتواند هر سه شب را احیاء بگیرد و پیامبر در گوش او مطلبی را بیان کردند؛ مردم بعدا دیدند که جهنی شب بیست و سوم به مدینه آمد.
حافظ در وصف شب قدر نیز اینگونه گفت «چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی، آن شبِ قدر که این تازه براتم دادند».
در روایات اهل بیت (ع) ذیل آیه سوم سوره دخان که میفرماید: انا انزلناه فی لیله مبارکه، آمده است که «شب قدر شب با برکتی است و حضرت زهرا (س) باطن شب قدر هستند.
شب قدر دارای یک ظاهر و یک باطن است که ظاهر آن از مغرب تا طلوع فجر است و باطن آن فاطمه زهراست؛ چون همانگونه که فضیلت، عظمت و شرافت شب قدر بر مردم پوشیده است، عظمت و شرافت فاطمه زهرا (س) نیز بر مردم پوشیده است».
همچنین در روایتی آمده است که فاطمه زهرا (س) نمیگذاشت کسی از خانوادهاش در شب بیست و سوم بخوابد و خواب آنان را با کم خوردن درمان میکرد و از روز برای آن شب، آماده میشد و میفرمود «محروم، کسی است که از خیر آن بیبهره بماند».
اعمال شب بیست و سوم
مرحوم شیخ عباس قمی در «مفاتیحالجنان» ضمن تقسیمبندی اعمال شبهای قدر به اعمال مشترک و اعمال اختصاصی اینگونه مینویسد: اعمال مشترک شامل غسل، نماز ۲ رکعتی با هفت مرتبه توحید و ۷۰ مرتبه استغفرالله و اتوب الیه، قرآن به سر گرفتن، زیارت امام حسین (ع)، خواندن نماز ۱۰۰ رکعتی و احیا داشتن این شبهاست.
اعمال مخصوص هم شامل غسل که یکی در اول شب و یکی هم در آخر شب، شب زندهداری، زیارت امام حسین (ع) و خواندن سورههای عنکبوت، روم و دخان است.
خواندن هزار بار سوره قدر و دعا برای امام زمان (ع) نیز تاکید شده است و از امامان معصوم (ع) نقل شده که این دعا را در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان در حال سجده، ایستاده، نشسته و در همه حالات تکرار میکنی و نیز در همه اوقات این ماه و هر قدر که میتوانی و هر موقع از دوران زندگیات به یادت آمد میخوانی.
بعد از تمجید خدای و درود بر پیامبر(ص) میگویی «اللّهم کن لولیک الحجة بن الحسن، فی هذه الساعة و فی کل ساعة، ولیا و حافظا، و قائدا و ناصرا و دلیلا و عینا حتی تسکنه ارضک طوعا و تمتعه فیها طویلا یعنی خدایا!» در این ساعت و در هر ساعت، برای ولی خود، حجت بن الحسن سرپرست و نگهبان و پیشوا و یاور و راهنما و چشم باش تا آن که او را در زمین خود، با اطاعت و رغبت مردم ساکن سازی و وی را در آن، به مدت طولانی بهرهمند گردانی.