به گزارش رکنا، پیرسینگ (piercing) به عمل سوراخ کردن قسمتی از بدن برای قرار دادن جواهرات یا زیورآلات در آن قسمت اطلاق می‌شود. این عمل معمولاً برای تزئین بدن یا به عنوان نشانه‌ای از هویت فرهنگی، اجتماعی یا شخصی انجام می‌شود. پیرسینگ می‌تواند در نواحی مختلف بدن، مانند گوش‌ها، بینی، زبان، ابرو، نوار سر، ناف و حتی در جاهای خاص‌تر، مانند گردن یا انگشتان، انجام گیرد.
فرآیند پیرسینگ معمولاً با استفاده از سوزن‌های مخصوص و استریل شده انجام می‌شود و بعد از انجام این کار، معمولاً از زیورآلاتی مانند گوشواره، حلقه، یا دکمه برای تزیین استفاده می‌شود. این عمل ممکن است در برخی فرهنگ‌ها و جوامع نماد خاصی داشته باشد، مثل نشانه بلوغ یا عضویت در یک گروه خاص.
انواع پیرسینگ
پیرسینگ انواع مختلفی دارد که بر اساس محل انجام آن روی بدن دسته‌بندی می‌شود. برخی از رایج‌ترین انواع پیرسینگ عبارت‌اند از:
۱. پیرسینگ گوش (Ear Piercing)
- لوب (Lobe): رایج‌ترین نوع که روی نرمه گوش انجام می‌شود.
- هلیکس (Helix): در قسمت غضروفی بالای گوش.
- داِث (Daith): در قسمت داخلی چین غضروفی گوش.
- تراگوس (Tragus): در قسمت کوچک و سخت نزدیک کانال گوش.
- روک (Rook): در قسمت داخلی و بالای تراگوس.
- اینداستریال (Industrial): شامل دو سوراخ در قسمت بالایی گوش که با یک میله متصل می‌شوند.
۲. پیرسینگ بینی (Nose Piercing)
- سوراخ کنار بینی: در یکی از دو طرف بینی، بسیار رایج و محبوب.
- سپتوم (Septum): در غضروف وسط بینی، بین دو سوراخ بینی.
- بریج (Bridge): روی قسمت بالایی بینی، بین دو چشم.
۳. پیرسینگ لب و دهان (Lip & Oral Piercing)
- مدوسا (Medusa): در وسط بالای لب، زیر بینی.
- لابرت (Labret): در زیر لب پایینی، نزدیک چانه.
- اسمایلی (Smiley): در قسمت داخلی لب بالا، جایی که فرنولوم (بافت نازک) قرار دارد.
- تونگ (Tongue): روی زبان، معمولاً در وسط آن.
۴. پیرسینگ ابرو (Eyebrow Piercing)
- معمولاً به صورت عمودی یا افقی روی یکی از دو ابرو انجام می‌شود.
۵. پیرسینگ ناف (Navel Piercing)
- روی پوست اطراف ناف، رایج‌ترین مدل در بین پیرسینگ‌های بدن.
۶. پیرسینگ سطحی (Surface Piercing)
- در قسمت‌هایی از بدن که غضروف ندارند، مانند گردن، گونه، یا روی استخوان ترقوه انجام می‌شود.
۷. پیرسینگ میکرو درمال (Microdermal Piercing)
- نوعی پیرسینگ که در زیر پوست قرار می‌گیرد و فقط یک سر جواهر بیرون می‌ماند. معمولاً روی گردن، سینه یا صورت انجام می‌شود.
۸. پیرسینگ اندام‌های خاص (Genital Piercing)
- این نوع پیرسینگ‌ها روی اندام‌های جنسی انجام می‌شود و معمولاً اهداف زیبایی یا افزایش حساسیت دارند.
پیرسینگ یک فرآیند ساده است، اما باید با دقت و به روش‌های بهداشتی انجام شود. در اینجا مراحل اصلی انجام پیرسینگ توضیح داده شده است:
مراحل انجام پیرسینگ
1. انتخاب محل انجام پیرسینگ
- قبل از هر چیز، محل دقیق پیرسینگ باید انتخاب شود. این محل می‌تواند گوش، بینی، لب، ناف، زبان، ابرو یا هر قسمت دیگری از بدن باشد.
- پس از انتخاب محل، فرد باید مطمئن شود که این محل مناسب و ایمن است و هیچ گونه مشکلات پزشکی برای انجام این کار وجود ندارد.
2. مشاوره و انتخاب متخصص
- بهتر است پیرسینگ توسط یک متخصص مجرب انجام شود که تجربه و تجهیزات استریل شده داشته باشد.
- در بعضی از موارد، افراد ممکن است ابتدا با متخصص مشاوره کنند تا از هرگونه عوارض یا خطرات احتمالی مطلع شوند.
3. استریل کردن محل و ابزارها
- برای جلوگیری از عفونت، تمام ابزارهای مورد استفاده (سوزن، زیورآلات، و غیره) باید استریل شوند.
- محل انجام پیرسینگ نیز باید با مواد ضدعفونی‌کننده تمیز شود تا احتمال آلودگی و عفونت به حداقل برسد.
4. علامت‌گذاری محل
- قبل از سوراخ کردن، محل دقیق پیرسینگ معمولاً با استفاده از یک ماژیک مخصوص علامت‌گذاری می‌شود. این مرحله به متخصص کمک می‌کند تا دقیقا محل مورد نظر را پیدا کند.
5. استفاده از سوزن مخصوص
- پس از علامت‌گذاری، متخصص یک سوزن استریل مخصوص به اندازه دقیق سوراخ مورد نظر وارد می‌کند. این سوزن معمولاً از سوزن‌های با قطر کوچکتر از زیورآلات مورد استفاده است تا حداقل آسیب به بافت ایجاد شود.
- در برخی از موارد، به جای سوزن از ابزارهای مخصوص (مانند پیستول) استفاده می‌شود، ولی استفاده از سوزن معمولاً کمتر باعث آسیب به بافت‌ها و با دقت بالاتری انجام می‌شود.
6. قرار دادن زیورآلات
- بعد از اینکه سوراخ به درستی ایجاد شد، زیورآلات (مانند حلقه، گوشواره یا میله) در محل قرار می‌گیرد.
- در برخی موارد، این زیورآلات ممکن است کمی بزرگتر از سوراخ باشند تا در طول زمان و به دلیل تورم موقت، فشار وارد نکند.
7. مراقبت‌های اولیه
- پس از انجام پیرسینگ، معمولاً محل پیرسینگ به مدت چند روز یا هفته تورم می‌کند. در این زمان، بهداشت و مراقبت بسیار مهم است تا از عفونت جلوگیری شود.
- فرد باید از لمس کردن یا دست زدن به محل پیرسینگ خودداری کند و طبق دستورالعمل متخصص، محل را با محلول‌های ضدعفونی شستشو دهد.
نکات مهم بعد از انجام پیرسینگ
- دست نزدن به پیرسینگ: به هیچ عنوان از دستان آلوده برای لمس کردن محل پیرسینگ استفاده نکنید.
- شستشو و ضدعفونی کردن: با استفاده از محلول استریل یا نمک رقیق شده، محل پیرسینگ را دو بار در روز شستشو دهید.
- استفاده از زیورآلات مناسب: زیورآلاتی که از مواد ضدحساسیت ساخته شده‌اند (مانند تیتانیوم یا استیل ضدزنگ) بهتر از زیورآلات دیگر هستند.
- دوره بهبودی: ممکن است زمان بهبودی در محل‌های مختلف بدن متفاوت باشد. از تعویض زیورآلات قبل از بهبودی کامل خودداری کنید.
جدول انواع پیرسینگ
در ادامه، یک جدول برای انواع پیرسینگ همراه با محل قرارگیری و توضیحات ارائه شده است:
| نوع پیرسینگ | محل قرارگیری | توضیحات |
|---|---|---|
| پیرسینگ گوش (Ear Piercing) | نرمه و غضروف گوش | شامل مدل‌هایی مانند لوب، هلیکس، تراگوس، اینداستریال و داِث. |
| پیرسینگ بینی (Nose Piercing) | کنار بینی، سپتوم، بریج | سوراخ روی بینی یا غضروف میانی بین سوراخ‌های بینی. |
| پیرسینگ لب و دهان (Lip & Oral Piercing) | لب بالا، لب پایین، زبان، داخل دهان | شامل مدل‌هایی مثل مدوسا، لابرت، اسمایلی و تونگ. |
| پیرسینگ ابرو (Eyebrow Piercing) | روی یکی از دو ابرو | به‌صورت عمودی یا افقی انجام می‌شود. |
| پیرسینگ ناف (Navel Piercing) | پوست اطراف ناف | بیشتر بین خانم‌ها محبوب است و روی قسمت بالای ناف انجام می‌شود. |
| پیرسینگ سطحی (Surface Piercing) | گردن، گونه، ترقوه، بازو | در قسمت‌هایی از بدن که غضروف ندارند و به صورت سطحی سوراخ می‌شود. |
| پیرسینگ میکرو درمال (Microdermal Piercing) | زیر پوست (هر نقطه از بدن) | شامل کاشت یک جواهر کوچک در زیر پوست، معمولاً روی گردن یا سینه. |
| پیرسینگ اندام‌های خاص (Genital Piercing) | ناحیه تناسلی | بیشتر جنبه زیبایی یا افزایش حساسیت دارد. |
اگر قصد انجام پیرسینگ دارید، توصیه می‌شود که این کار را نزد یک فرد متخصص و با تجهیزات استریل انجام دهید تا خطر عفونت و مشکلات جانبی کاهش یابد.
علل عفونت پیرسینگ
عفونت پیرسینگ معمولاً زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌ها یا میکروب‌ها وارد محل سوراخ شده و به بافت‌های اطراف آسیب می‌زنند. برخی از عوامل اصلی که باعث عفونت پیرسینگ می‌شوند عبارتند از:
-
عدم رعایت بهداشت و استریل بودن ابزارها: اگر از ابزار استریل نشده برای انجام پیرسینگ استفاده شود یا محیط پیرسینگ به خوبی ضدعفونی نشده باشد، احتمال ورود میکروب‌ها و باکتری‌ها به محل سوراخ افزایش می‌یابد.
- دست زدن به محل پیرسینگ با دستان آلوده: لمس کردن یا دست زدن به پیرسینگ بدون شستشوی دستان باعث انتقال میکروب‌ها و باکتری‌ها به محل سوراخ می‌شود.
- پوشیدن زیورآلات غیر استریل یا حساسیت‌زا: استفاده از زیورآلاتی که از مواد غیر ضد حساسیت مانند نیکل ساخته شده‌اند، می‌تواند باعث تحریک و عفونت شود.
- استفاده از آب‌های آلوده: شنا کردن در استخرها یا دریاچه‌ها تا زمانی که محل پیرسینگ بهبود نیافته، می‌تواند باعث ورود میکروب‌ها و بروز عفونت شود.
- مراقبت نادرست از محل پیرسینگ: استفاده از مواد شیمیایی غیرمجاز، نادیده گرفتن شستشو و ضدعفونی نکردن محل می‌تواند باعث ایجاد عفونت شود.
علائم عفونت پیرسینگ
اگر پیرسینگ عفونت کند، ممکن است علائم زیر را مشاهده کنید:
- قرمزی و تورم: محل پیرسینگ ممکن است قرمز و متورم شود. این نشانه‌ای از التهاب است که ممکن است به دلیل عفونت باشد.
- درد یا حساسیت: احساس درد یا حساسیت در ناحیه پیرسینگ، به‌ویژه اگر این درد به مرور زمان افزایش یابد، می‌تواند نشان‌دهنده عفونت باشد.
- ترشح مایع: اگر از سوراخ پیرسینگ مایع زرد، سبز یا خون‌آلود ترشح شود، احتمالاً عفونت رخ داده است.
- گرما: ناحیه پیرسینگ ممکن است گرم‌تر از دیگر نواحی پوست شود.
- بوی بد: عفونت می‌تواند بوی نامطبوعی تولید کند، به‌ویژه اگر ترشحاتی از محل پیرسینگ خارج شود.
- تب: در برخی موارد شدیدتر عفونت، ممکن است تب و احساس بدنی عمومی ایجاد شود.
مراقبت و درمان عفونت پیرسینگ
اگر فکر می‌کنید پیرسینگ شما عفونت کرده است، این مراحل می‌تواند کمک‌کننده باشد:
- شستشو با محلول نمک: محل سوراخ را با محلول نمک رقیق شده یا محلول استریل شستشو دهید. از صابون‌های ضدعفونی‌کننده قوی خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث تحریک بیشتر شوند.
- استفاده از کمپرس گرم: کمپرس گرم می‌تواند به کاهش درد و تورم کمک کند. برای این کار می‌توانید یک پارچه تمیز را در آب گرم فرو کنید و بر روی محل عفونت قرار دهید.
- مشاهده ترشحات: اگر ترشحات غلیظ، زرد یا سبز دارید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا عفونت به درستی درمان شود.
- پرهیز از دستکاری محل پیرسینگ: از دست زدن یا فشار دادن محل پیرسینگ خودداری کنید تا از بروز عفونت بیشتر جلوگیری شود.
- مراجعه به پزشک: اگر عفونت شدید شد یا علائم بهبود نیافتند، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است برای درمان عفونت، آنتی‌بیوتیک تجویز کند.
پیشگیری از عفونت پیرسینگ
برای پیشگیری از بروز عفونت پس از انجام پیرسینگ، باید چند نکته مهم را رعایت کنید:
- انتخاب متخصص حرفه‌ای: همیشه پیرسینگ را نزد یک متخصص مجرب و در محیطی استریل انجام دهید.
- رعایت بهداشت: قبل از لمس محل پیرسینگ، دستان خود را به‌خوبی بشویید. همچنین، از مواد ضدعفونی‌کننده برای تمیز کردن محل پیرسینگ استفاده کنید.
- استفاده از زیورآلات مناسب: زیورآلات باید از مواد ضد حساسیت ساخته شده باشند (مثل تیتانیوم، استیل ضد زنگ یا طلا).
- اجتناب از شنا کردن: تا زمانی که محل پیرسینگ به‌طور کامل بهبود نیافته، از شنا کردن در استخرها و دریاچه‌ها پرهیز کنید.
- عدم فشار به محل پیرسینگ: از لمس یا فشار دادن بی‌رویه محل پیرسینگ جلوگیری کنید تا از وارد شدن باکتری‌ها به آن محل جلوگیری شود.
عفونت پیرسینگ مشکلی است که می‌تواند به راحتی از طریق رعایت بهداشت و مراقبت‌های مناسب پیشگیری شود. اگر به هر دلیلی احساس کردید که پیرسینگ شما عفونت کرده است، بهتر است سریعا اقدامات درمانی را شروع کرده و در صورت لزوم به پزشک مراجعه کنید تا از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری شود.
پرسش و پاسخ درباره پیرسینگ
در اینجا به برخی از سوالات متداول در مورد پیرسینگ و پاسخ‌های آن‌ها پرداخته‌ایم:
۱. آیا پیرسینگ درد دارد؟
- میزان درد بستگی به ناحیه‌ای که پیرسینگ در آن انجام می‌شود دارد. برای مثال، پیرسینگ گوش معمولاً درد کمتری دارد، در حالی که پیرسینگ‌هایی که به غضروف یا زبان مربوط می‌شوند ممکن است درد بیشتری ایجاد کنند. ولی در هر صورت، این درد معمولاً بسیار کوتاه مدت است.
۲. آیا پیرسینگ خطر دارد؟
- اگر پیرسینگ به درستی و در شرایط استریل انجام شود، خطرات آن کاهش می‌یابد. ولی اگر به بهداشت توجه نشود یا در محیط‌های غیراستاندارد انجام گیرد، احتمال عفونت، خونریزی، یا حتی آسیب به عصب‌ها وجود دارد. پس همواره باید از یک متخصص حرفه‌ای کمک بگیرید.
۳. مراقبت‌های بعد از پیرسینگ چیست؟
- تمیز نگه داشتن محل پیرسینگ: از یک محلول استریل یا نمک رقیق شده برای شستشوی ناحیه استفاده کنید.
- دست نزدن به آن: سعی کنید به محل پیرسینگ دست نزنید تا از انتقال باکتری جلوگیری کنید.
- پوشیدن لباس‌های تمیز و نرم: برای جلوگیری از اصطکاک و عفونت، از لباس‌های نرم و تمیز استفاده کنید.
- پرهیز از شنا کردن در مکان‌های عمومی: تا زمانی که زخم به طور کامل التیام نیافته، از استخر یا دریاچه‌ها استفاده نکنید.
-
مراجعه به پزشک در صورت بروز مشکل: اگر درد شدید یا علائم عفونت مانند قرمزی، تورم یا ترشحات غیرعادی مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید.
۴. چطور از عفونت جلوگیری کنم؟
- مهم‌ترین اقدام برای جلوگیری از عفونت، تمیزی محل پیرسینگ است. از لمس کردن آن با دستان کثیف خودداری کنید و همیشه با دست‌های تمیز آن را تمیز کنید.
- علاوه بر آن، استفاده از زیورآلات استریل و غیر حساسیت‌زا نیز از بروز عفونت جلوگیری می‌کند.
۵. چقدر زمان می‌برد تا پیرسینگ خوب شود؟
- مدت زمان بهبودی بستگی به محل پیرسینگ و نوع آن دارد:
- پیرسینگ گوش: معمولاً ۶–۸ هفته.
- پیرسینگ بینی و لب: ۶–۱۲ هفته.
- پیرسینگ زبان: حدود ۴–۶ هفته.
- پیرسینگ ناف: ۶ ماه تا ۱ سال. به طور کلی، برای بهبودی کامل به صبر نیاز است و بهتر است از دستکاری آن در این مدت خودداری کنید.
۶. آیا می‌توانم بعد از پیرسینگ زیورآلات را تغییر دهم؟
- به طور کلی، بهتر است تا زمانی که زخم به طور کامل بهبود نیافته، از تعویض زیورآلات خودداری کنید. پس از اتمام دوره بهبودی، می‌توانید زیورآلات جدید را وارد کنید، ولی باید مطمئن شوید که زیورآلات جدید ضدحساسیت و استریل شده باشند.
۷. چه نوع زیورآلاتی برای پیرسینگ مناسب است؟
- زیورآلاتی که از مواد ضد حساسیت ساخته شده‌اند، مانند تیتانیوم، استیل ضد زنگ یا طلا (با عیار بالا) برای پیرسینگ مناسب‌ترند. این مواد کمتر باعث تحریک یا عفونت می‌شوند.
۸. آیا پیرسینگ باعث تغییر شکل بدن می‌شود؟
- در برخی موارد، اگر پیرسینگ به درستی مراقبت نشود یا به مدت طولانی باقی بماند، ممکن است باعث تغییرات دائمی در شکل و ظاهر پوست یا غضروف شود. برای جلوگیری از این امر، بهتر است از تجهیزات استریل و شرایط بهداشتی مناسب استفاده کنید.
۹. آیا پیرسینگ برای همه مناسب است؟
- بعضی افراد به دلیل شرایط خاص پزشکی (مثل مشکلات خونی، دیابت، یا مشکلات پوست) ممکن است نتوانند پیرسینگ انجام دهند. همچنین، افرادی که به مواد خاص حساسیت دارند (مثل نیکل)، باید از پیرسینگ‌هایی با مواد مناسب استفاده کنند.
۱۰. آیا پیرسینگ ممکن است باعث مشکلات در هنگام شغل یا فعالیت‌های اجتماعی شود؟
- در برخی شغل‌ها یا فعالیت‌های اجتماعی، مثل کار در بیمارستان‌ها یا صنایع غذایی، ممکن است مقررات خاصی برای پوشاندن یا حتی حذف پیرسینگ‌ها وجود داشته باشد. بهتر است قبل از انجام پیرسینگ، شرایط کاری یا اجتماعی خود را بررسی کنید.