به گزارش قدس آنلاین احمد بیگدلی تصریح کرد: عده‌ای می‌گویند اگر بیش از حد بخواهیم حقوق‌ها را افزایش دهیم، تورم بالا می‌رود و نقدینگی در جامعه زیاد می شود؛ بنده به هیچ وجه این را قبول ندارم؛ زیرا کارگر، دلال نیست! کارگر طلا و دلار خرید و فروش نمی‌کند که بازار به هم بخورد. پولی که کارگر می‌گیرد، برای تهیه مایحتاج اولیه زندگی است که با آن زندگی خود را مدیریت می‌کند که این‌ها هم در بحث تولید می‌رود.
به فاصله کمتر از یک ماه تا پایان سال و آغاز سال جدید؛ هنوز هیچ خبر قطعی از میزان حداقل دستمزد و حقوق کارگران در سال 1404 از سوی شورای عالی کار منتشر نشده و یک قشر چند میلیونی در جامعه که اتفاقاً از لوازم و عناصر اولیه تولید در کشور هم هستند همچنان بلاتکلیف و بدون هیچ چشم‌اندازی درآمدی از سال پیش روی خود در برزخ انتظار نگه داشته شده اند.
البته برای کارگر عدد نهایی که به عنوان حداقل حقوق و دستمزد او در سال پیش رو از جیب جادوی جلسات شورای عالی کار بیرون می‌آید و هیچ‌گاه هم فرمول محاسبه آن فاش نمی‌شود، بسیار مهم‌تر از این انتظار است و ترجیح می‌دهد جلسات شورای عالی کار تا آخرین روز سال طول بکشد، اما در نهایت عددی به عنوان حداقل حقوق و دستمزد او اعلام شود که حساب تورم و معیشت و عائله و سختی کار کارگر را هم کرده باشد.
احمد بیگدلی، نماینده مردم خدابنده و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی هم معتقد است بیشتر از زمان اعلام حداقل حقوق و دستمزد کارگر، عدد اعلام شده و اینکه آیا پاسخگوی معیشت آن‌ها است یا خیر؟ اهمیت دارد.
بیگدلی در همین باره گفت: باتوجه به اتفاق جدیدی که در سازمان تامین اجتماعی افتاد و اینکه از اول دی‌ماه مبنای سنوات را از مبنای حقوق برداشتند، به این معنا که از این به بعد در اضافه‌کاری و بازنشستگی و مسائل دیگر، فقط مبنای حقوق پایه است که تاثیرگذار است؛ حقوق پایه بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است. از دیگر سو اگر قبول داریم در کشور ما برای یک خانواده چهار نفره حداقل خط فقر ۲۵ میلیون تومان است، اگر زیر ۲۵ میلیون تومان به کارگر بدهیم در حق او کوتاهی می‌کنیم.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با اشاره به اظهار نظر برخی مسئولان درخصوص تأثیر افزایش حقوق کارگران بر تورم، تصریح کرد: عده‌ای می‌گویند اگر بیش از حد بخواهیم حقوق‌ها را افزایش دهیم، تورم بالا می‌رود و نقدینگی در جامعه زیاد می شود؛ بنده به هیچ وجه این را قبول ندارم؛ زیرا کارگر، دلال نیست! کارگر طلا و دلار خرید و فروش نمی‌کند که بازار به هم بخورد. پولی که کارگر می‌گیرد، برای تهیه مایحتاج اولیه زندگی است که با آن زندگی خود را مدیریت می‌کند، اجاره خانه می‌دهد و مایحتاج اولیه زندگی از خورد و خوراک و پوشاک گرفته تا وسایل خانه، هزینه حمل و نقل و موارد دیگر زندگی خود را تامین می‌کند، که این‌ها در بحث تولید می‌رود.
باید تمام تلاش خود را داشته باشند، که اگر نداشته باشیم، به بیشتر شدن نارضایتی در جامعه دامن می زنیم. یعنی خودمان با دست خودمان عده ای را از خودمان ناراضی می کنیم و بعدا می خواهیم درمان کنیم. جایی که درمان دیگر جواب نخواهد داد.
وی در ادامه با تأکید بر اینکه زمان اعلام حقوق و دستمزد سال آینده کارگران نباید به ماه‌ها و روزهای آخر سال موکول شود، افزود: دولت همان‌گونه که در آذر الی دی‌ماه قانون بودجه و یک سال آینده خود را تعیین تکلیف می‌کند، باید حقوق و دستمزد کارگران را نیز تعیین تکلیف کنند تا کارگر جماعت بداند زندگی سال آینده خود را بر چه اساسی تنظیم کند. این که تعلل در این کار می کنند ناپسند است.
بیگدلی در پاسخ به این سوال که آیا کمیسیون اجتماعی مجلس پیگیر مسائل پیرامون تعیین حقوق و دستمزد کارگران خواهد بود؟ عنوان کرد: بله، ما اینجا فقط می‌توانیم پیگیری کنیم و از لحاظ قانونی هیچ دخالتی در تصویب نداریم. البته خود من یک بار به کمیسیون پیشنهاد دادم جلسه‌ای با حضور وزارت کار، نماینده کارفرمایان و کارگران برگزار و این موضوع را بحث و بررسی کنیم. حداقل این است که مسئولان امر نظرات ما را می‌شنوند و با واقعیت‌های جامعه بیشتر آشنا می‌شوند، زیرا ما به عنوان نمایندگان مردم، بیشتر با واقعیت جامعه درگیر هستیم.
این عضو کمیسیون اجتماعی مجلس گفت: شاید وزارتخانه مربوطه کارهای زیادی دارد یا نمی‌توانند به کف جامعه بروند و ببینند چه خبر است؛ اما ما نماینده‌ها دائم با مردم در ارتباط هستیم. الان در یک شهرستان یا روستا که هزینه خانوارها کمتر از تهران است، با کمتر از ۲۰ میلیون تومان نمی‌توانند زندگی کنند و دیگر آن زمانی که هزینه روستانشینان کمتر بود، گذشته است و باید در تصمیم‌گیری‌ها درخصوص حقوق و دستمزد این واقعیات را لحاظ کرد.
نماینده مردم خدابنده در مجلس شورای اسلامی در پایان گفت: اتفاقا همین چند روز پیش یک کارگر ساختمانی با بنده تماس گرفته و گریه می‌کرد که چهار فرزند دارم و هر چهارتای آن‌ها محصل هستند؛ مانده‌ام که آن‌ها را به مدرسه و دانشگاه نفرستم؟ چون نمی‌توانم با حقوق کارگری، زندگی‌مان را پیش ببرم. من هم مانده بودم که به این مرد چه پیشنهادی بدهم؟ اما به نظرم تنها راه‌حل برای اینکه خدای نکرده این کارگران را از خودمان و نظام و مملکت ناراضی‌تر نکنیم، این است که حقوقشان را هم‌تراز و همسان با تورم افزایش دهند.