سیدرضا حسینی در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا در این باره که چه نمره‌ای به بازی خودت می‌دهی؟ اظهار داشت: شاید فیلم‌ها و سکانس‌های خودم کم بوده اما آنقدر برای خودم کیفیت داشته که راضی‌ام. از سال ۶۸ دارم تئاتر کار می‌کنم و موهایم و ریش‌هایم سفید شده اما هر جایی دیدم محبت می‌کنند حاضر شدم.
وی افزود: در سال ۷۲، کارم را با مجید قناد شروع کردم. برنامه کودک «فلفلی و قلقلی» با شهرام ناصری و مجید قناد کار می‌کردم. هنوز که هنوز است با وجود این گذر زمان، آنهایی که سنشان به ما رسیده و بچه‌هایشان بزرگ شده‌اند من را در برنامه دیده‌اند، حتی نوه‌دار شده‌اند و نقش‌های من یادشان است.
حسینی گفت: اگر از آن زمان حتی یک سکانس هم بازی کرده‌ای به یاد مانده است. طول نقش مهم نیست، کم باشند اما بجا. یک شروع و یک پایان داشته باشند که در «صددام» یک شروع و یک پایان داشتم. در «کفایت مذاکرات» هم اینگونه بودم. آنجا دکتر و در اینجا سرباز بودم. بجا بود. از نظر بازی زیاد نبود. طرف هی زور می‌زند که بخنداند و در آن فیلم باشد که کارش را انجام دهد. لطف خدا و تهیه‌کننده‌ها و کارگردان‌ها در حق من بود. مخصوصا رضا عطاران عزیز لطف کرد و در «کفایت مذاکرات» هم لطف کرد. مهم نیست که در یک سکانس باشیم مهم این بود که در یک کار خوب باشیم.
او درباره تاثیرگذاری حضور بازیگران توانمندی در عرصه سینما و تلویزیون به عنوان مشاور در بازیگردانی خوب گفت: آقای عطاران از چوب خشک بازی می‌گیرد. در فیلم «بزنگاه» از گربه بازی می‌گیرد. آخر سر گربه بازیگر شده بود و فهمیده بود بازیگر شده است. اینگونه افراد مشاوره می‌دهند و تمام توانشان را برای کار و تمام انرژی‌شان را می‌گذارند. من به وجود چنین بازیگرانی افتخار می‌کنم.
او همچنین خطاب به رسانه‌ها گفت: اگر شما نباشید ما هم نیستیم. همین است که شما آدم‌ها، دوستان و هنرمندان را نشان می‌دهید و می‌گویید این هم است و بعد سال‌ها آدم‌هایی که قدیمی کار کرده‌اند و دیده نشده‌اند باز شما زحمت می‌کشید و از خودتان مایه می‌گذارید آن آدم‌ها دیده شوند.