شناسهٔ خبر: 70891307 - سرویس گوناگون
نسخه قابل چاپ منبع: تبیان | لینک خبر

علت‌های احتمالی اضطراب بچه‌ها را بشناسید

اگر یکی از والدین زمینه اضطرابی داشته باشه یا به یکی از اختلالات اضطرابی مثل پنیک، اضطراب اجتماعی یا اضطراب فراگیر مبتلا باشه احتمال حضور اضطراب در کودکان وجود خواهد داشت. گاهی هم خلق کودک خلق حساسیه، کودکان خجالتی، نگران، ترسان و حساس نسبت به اضطراب آسیب‌پذیرتر هستن.

صاحب‌خبر -
 
اضطراب بچه‌ها ،  اضطراب اجتماعی، کودکان،

اضطراب بچه‌ها ،  اضطراب اجتماعی، کودکان،

ژنتیک و خلق کودک

اگر یکی از والدین زمینه اضطرابی داشته باشه یا به یکی از اختلالات اضطرابی مثل پنیک، اضطراب اجتماعی یا اضطراب فراگیر مبتلا باشه احتمال حضور اضطراب در کودکان وجود خواهد داشت. گاهی هم خلق کودک خلق حساسیه، کودکان خجالتی، نگران، ترسان و حساس نسبت به اضطراب آسیب‌پذیرتر هستن.

اضطراب بچه‌ها ،  اضطراب اجتماعی، کودکان،

اتفاق یا تغییر خاص

یکی از علل احتمالی بروز اضطراب در بچه‌ها اینه که تغییر یا اتفاق خاصی تو زندگیشون افتاده باشه. برای مثال فردی در خانواده فوت کرده باشه، پدر و مادر از هم جدا شده باشند، مدرسه یا محل زندگی عوض شده باشه، مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته باشند، شاهد تصویر یا موضوعی جنسی باشند، یکی از والدین مریض شده باشه یا به دلایلی برای مدتی دور از خانواده قرار گرفته باشن.

 

اضطراب بچه‌ها ،  اضطراب اجتماعی، کودکان،

دعوای والدین

مشاجره والدین در حضور کودک، یکی از مهمترین عوامل ایجاد اضطراب در بچه‌هاست. تکرار چنین موضوعی باعث میشه که فضای خونه برای کودک ناامن باشه و از موقعیت‌هایی مثل بازگشت یکی از والدین به خانه از سرکار یا حضور هردو والد به طور همزمان بترسن.

اضطراب بچه‌ها ،  اضطراب اجتماعی، کودکان،

انتقال احساسِ گناه

اگر کودک به هر دلیلی در خونه احساس گناه یا عذاب وجدان کنه اضطراب شدیدی رو تجربه می‌کنه. اضطرابی که معمولا تا بزرگسالی ماندگاره. جملاتی مثل “از وقتی به دنیا اومدی + یک جمله منفی (دیگه لاغر نشدم و همیشه خستم)”، وارد کردن فرزند در مشاجرات میان والدین، تنبیه و سرزنش شدید، واکنش شدید به حرکت جنسی کودک و... میتونه منجر به احساس گناه بشه.

اضطراب بچه‌ها ،  اضطراب اجتماعی، کودکان،

بحث مالی در حضور کودک

اگر خانواده درگیر مشکل مالیه، صحبت در مورد این مشکل در حضور کودک می‌تونه خیلی اضطراب زا باشه. بچه‌ها معمولا خودشون رو مقصر میدونن و نگران بی‌پول شدن و بی‌سرپناه شدن یا از بین رفتن خونواده میشن. از بیان خواسته‌ها و نیازهاشون اجتناب می‌کنند و چون کاری از دستشون برنمیاد، احساس گناه و اضطراب پیدا میکنن.