به گزارش روابط عمومی وزارت علوم به نقل از دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، طرح ارزیابی تابآوری کالبدی شهر از منظر پدافند غیرعامل با کمک فناوری اطلاعات مکانی توسط یاسر ابراهیمیان قاجاری عضو هیئت علمی گروه مهندسی نقشه برداری دانشکده مهندسی عمران دانشگاه اجرا شد.
ابراهیمیان گفت: در این تحقیق، تابآوری کالبدی نواحی 7 گانه شهر بابل از منظر پدافند غیرعامل و با استفاده از تحلیلهای مکانی و تکنیک تصمیمگیری چندمعیاره پرومته ارزیابی شده است. در این تحقیق ابتدا با استفاده از نظر کارشناسان خبره حوزههای شهرسازی و پدافندغیرعامل استان مازندران تهدید پایه شهر بابل انتخاب شد. سپس بر همین اساس و با مطالعه تحقیقات پیشین و اخذ نظرات کارشناسان خبره حوزه شهرسازی، پدافندغیرعامل و سازه از طریق مصاحبه و پرسشنامه، شانزده معیار موثر بر تابآوری کالبدی شهر بابل در سه دسته فاصله از کاربریهای ویژه، دسترسی به خدمات اصلی شهر و ویژگیهای کالبدی بافت شهر استخراج و وزندهی شدند. سپس نقشههای معیار رستری تولید و مقادیر متوسط هر معیار برای هر یک از نواحی 7 گانه شهر بابل (به عنوان گزینههای مسئله تصمیم گیری چندمعیاره) محاسبه و ماتریس تصمیم ایجاد شد. با تولید ماتریس تصمیم و با استفاده از روش پرومته 2 نواحی 7 گانه شهر بابل بر اساس درجه تابآوری رتبهبندی شدند و نقشه ارزیابی تابآوری کالبدی شهر بابل تولید شد.
عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی عمران اظهار داشت: نتایج تحقیق نشان داد که نواحی مختلف شهر بابل از تابآوری یکسانی برخوردار نبوده به طوریکه نواحی مرکزی شهر و تا حدی نواحی جنوبی شهر نسبت به نواحی شمالی، شرقی و غربی تابآوری پایینتری دارند. به طور کلی با فاصله از مرکز شهر تابآوری افزایش پیدا میکند که این افزایش تابآوری در راستای جنوب کمتر احساس میشود. اگرچه شهر بابل در مجموع تابآوری متوسط به بالایی دارد، اما میتوان با تحلیل تابآوری به مهمترین دلایل تابآوری پایین مناطق مرکزی شهر یعنی مناطق 4 و 5 دست پیدا کرد.
وی افزود: با تحلیل نتایج تحقیق توسط کارشناسان پدافند غیرعامل مشخص شد، مهمترین دلایل تابآوری پایین مناطق مرکزی شهری بابل (مناطق 4 و 5) تراکم بالای ساخت، بالا بودن درجه محصوریت، وجود مراکز نظامی مهم و مراکز سوخت رسانی متعدد در این مناطق است.
گفتنی است، علاوه بر اجرای علمی این طرح مقالهای با رتبه علمی پژوهشی در پایگاه علوم و فنون نقشهبرداری نیز به چاپ رسید.