به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ افرادی که دچار درد لگن هستند، معمولاً با محدودیت‌های حرکتی متعددی مواجه می‌شوند. این وضعیت می‌تواند بر فعالیت‌های روزمره همچون راه رفتن، نشستن طولانی‌مدت یا حتی خوابیدن اثر بگذارد و زندگی را برای آن‌ها دشوار کند.

پیامدهای این درد تنها به کاهش کیفیت زندگی محدود نمی‌شود؛ بلکه می‌تواند استرس، اضطراب و حتی افسردگی نیز ایجاد کند. در برخی موارد، درد لگن بدون درمان مناسب به مشکلات کاری، کاهش فعالیت‌های اجتماعی و حتی نیاز به عمل تعویض مفصل لگن منجر می‌شود.

دلایل شایع درد لگن

علل درد لگن می‌تواند متفاوت باشد و به عوامل مختلفی همچون سن، جنسیت، سطح فعالیت و سابقه پزشکی فرد بستگی دارد. در ادامه به برخی از دلایل اصلی درد لگن اشاره می‌کنیم:

1. آرتروز: آرتروز یکی از شایع‌ترین علل درد لگن است که عمدتاً افراد مسن را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با تخریب مفاصل و غضروف‌ها همراه است.
2. بورسیت: التهاب در کیسه‌های کوچک پر از مایع (بورسا) که اصطکاک بین بافت‌ها را کاهش می‌دهند، می‌تواند به درد لگن منجر شود.
3. کشیدگی عضلات یا تاندون‌ها : فعالیت‌های سنگین فیزیکی یا ورزش‌های شدید می‌توانند باعث کشیدگی عضلات یا تاندون‌های اطراف لگن شوند.
4.  التهاب تاندون‌ها : فعالیت‌های تکراری یا فشار مداوم روی لگن می‌تواند منجر به التهاب تاندون‌ها و درد شود.
5.  مشکلات عصبی : بیماری‌هایی مانند سیاتیک که عصب‌های لگن یا پاها را تحت فشار قرار می‌دهند، می‌توانند باعث ایجاد درد در لگن شوند.
6.  بیماری‌های التهابی و عفونی : بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید یا عفونت‌های لگنی نیز ممکن است به درد منجر شوند.
7.  ناهنجاری‌های ساختاری : مشکلاتی مانند اختلاف طول پاها، صافی کف پا و سایر ناهنجاری‌های ساختاری می‌توانند عامل درد لگن باشند.

  آیا درد لگن به جراحی نیاز دارد؟

درمان درد لگن به علت آن بستگی دارد و در بسیاری از موارد می‌توان با روش‌های غیرجراحی از جمله دارو درمانی، فیزیوتراپی و تغییر سبک زندگی به بهبودی دست یافت. روش‌های غیرجراحی که معمولاً برای درمان درد لگن توصیه می‌شوند شامل موارد زیر است:

1.  داروهای مسکن و ضدالتهاب : داروهایی مانند ایبوپروفن و استامینوفن می‌توانند در کاهش درد و التهاب مؤثر باشند.
2.  فیزیوتراپی : تمرینات خاص برای تقویت عضلات لگن به بهبود تحرک و کاهش درد کمک می‌کنند.
3.  تغییر سبک زندگی : کاهش وزن، بهبود وضعیت بدنی و تنظیم فعالیت‌های روزانه می‌تواند فشار بر مفاصل لگن را کاهش دهد.
4.  تزریق‌ ها : در مواردی، تزریق کورتیکواستروئیدها یا هیالورونیک اسید به مفصل می‌تواند درد و التهاب را تسکین دهد.
5.  استفاده از وسایل کمکی : عصا یا بریس می‌تواند به کاهش فشار روی لگن کمک کند.

جراحی معمولاً به عنوان گزینه آخر در نظر گرفته می‌شود و زمانی پیشنهاد می‌شود که درمان‌های غیرجراحی نتیجه مطلوبی ندهند.

  افرادی که در معرض درد لگن هستند :

درد لگن در افراد مختلفی ممکن است رخ دهد، اما برخی افراد بیشتر در معرض این مشکل قرار دارند:

1.  افراد مسن : با افزایش سن، خطر بروز آرتروز و مشکلات مفصلی افزایش می‌یابد.
2.  زنان : ساختار لگن، تغییرات هورمونی و شرایط خاصی مانند بارداری و زایمان می‌تواند زنان را بیشتر در معرض درد لگن قرار دهد.
3.  افراد پرتحرک و ورزشکاران : فعالیت‌های فیزیکی شدید، احتمال آسیب‌دیدگی و درد لگن را افزایش می‌دهد.
4. افراد دارای اضافه وزن : وزن اضافی فشار بیشتری بر مفاصل لگن وارد می‌کند که می‌تواند به درد منجر شود.
5.  افراد با سابقه آسیب یا جراحی لگن : این افراد بیشتر در معرض درد مزمن لگن هستند.

  توصیه‌هایی برای کاهش درد لگن

برای مدیریت و کاهش درد لگن می‌توان از راهکارهای زیر استفاده کرد:

1.  استراحت و مدیریت فعالیت‌ ها : اجتناب از فعالیت‌های سنگین و استراحت می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند.
2.  مصرف داروها با مشورت پزشک : داروهای مسکن و ضدالتهاب می‌توانند درد را کاهش دهند.
3.  فیزیوتراپی : تقویت عضلات اطراف لگن با تمرینات مناسب.
4.  استفاده از سرما و گرما : کمپرس یخ و گرما درمانی می‌تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.
5.  تغییر سبک زندگی و کاهش وزن : کاهش وزن و اصلاح وضعیت بدنی می‌تواند فشار روی لگن را کم کند.
6.  استفاده از وسایل کمکی : عصا یا کفش‌های مناسب می‌تواند فشار روی لگن را کاهش دهد.

  7 راهکار برای پیشگیری از درد لگن

پیشگیری از درد لگن نیازمند مراقبت‌های ساده اما مؤثری است که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود. 

1.  فعالیت بدنی منظم : ورزش‌های کم ‌فشار مانند پیاده‌روی و شنا مفید هستند.
2.  کاهش وزن : حفظ وزن مناسب به کاهش فشار روی مفاصل کمک می‌کند.
3.  وضعیت بدنی مناسب : بهبود وضعیت نشستن و ایستادن می‌تواند از درد جلوگیری کند.
4.  استفاده از کفش‌های مناسب : کفش راحت و استاندارد می‌تواند فشار را کاهش دهد.
5.  گرم‌ کردن و کشش پیش از ورزش : این امر به جلوگیری از آسیب‌های عضلانی کمک می‌کند.
6.  پرورش عضلات مرکزی بدن : تقویت عضلات شکم و پشت به حفظ تعادل کمک می‌کند.
7.  هیدراتاسیون مناسب : نوشیدن آب کافی به حفظ روانکاری مفاصل کمک می‌کند.

اتخاذ این عادات و در صورت نیاز، مراجعه به پزشک متخصص ارتوپدی یا فیزیوتراپیست می‌تواند به پیشگیری از درد و مشکلات لگن کمک کند.