انتخابی غذاخوردن

بچه‌ها معمولاً انتخابی غذا می‌خورند. یعنی به یک سری غذاها تمایل دارند و فقط همین‌ها را می‌خورند. علاقه‌مندی‌ها ممکن است برای مدتی یک‌جور بماند یا به‌مرور تغییر کند. بچه‌ها با تقلید از اطرافیانشان، خوردن را یاد می‌گیرند؛ بنابراین اگر اعضای خانواده طیف متنوعی از غذاها را بخورند، کودک نیز این رفتار را تقلید و الگوبرداری می‌کند.

 

ترس از غذاهای جدید

خیلی از بچه‌ها طی سال دوم زندگی‌شان دچار ترس از خوردن غذاهای جدید یا نئوفوبیا می‌شوند که در بعضی از بچه‌ها قوی‌تر و شدیدتر است؛ اما بیشترشان با بزرگ‌ترشدن بهتر می‌شوند. شما می‌توانید به طور منظم کودک را در معرض غذاهای جدید قرار دهید، با هم غذا بخورید و نشانش دهید غذاهای جدید کاملاً قابل‌خوردن و خوشمزه هستند و نباید ترس و نگرانی داشته باشد.

دوست‌داشتنی‌ها و دوست‌نداشتنی‌های حسی

بچه‌ها دوبرابر بزرگسالان پرز چشایی دارند. یعنی حس چشایی آنها بسیار حساس‌تر است، خصوصاً نسبت به غذاهایی با مزه قوی‌تر یا تلخ مانند سبزیجات. بعضی از بچه‌ها بر اساس اطلاعاتی که از تمام حس‌های خود جمع می‌کنند، در مورد غذاها تصمیم می‌گیرند. بهترین واکنش این است که به کودک اجازه دهید غذا را کشف یا حتی با آن بازی کند. همچنین می‌توانید ظاهر غذای کودک را برایش جذاب کنید.

کاهش اشتهای گهگاهی

بچه‌ها مهارت‌های حسی قوی دارند، یعنی می‌توانند احساسات بدن خودشان را به‌خوبی درک و دریافت کنند که شامل احساس گرسنگی نیز می‌شود. اگر کودک شما چیزی نمی‌خورد و اصرار دارد گرسنه نیست، رهایش کنید. شما باید به وقتش غذاها و میان‌وعده‌ها را به او ارائه بدهید؛ ولی اصرار نکنید. کودک با بزرگ و بزرگ‌ترشدن و یادگرفتن انواع مهارت‌ها و فعالیت‌ها قادر به پاسخ‌دادن به نیازهایش خواهد بود.

شاید مایعات مقصر باشند

بعضی از کودکان زیاد شیر یا آبمیوه می‌نوشند که باعث می‌شود معده‌شان پُر شده و در زمان غذا احساس گرسنگی نکنند. بهتر است نوشیدنی‌های بین وعده‌های اصلی را به آب محدود کنید. بچه‌ها معمولاً هر دو سه ساعت گرسنه می‌شوند، بنابراین یک میان‌وعده کوچک مثلاً یک ساعت قبل از غذای اصلی‌اش به این معنی است که کمی گرسنه است و هوس خوردن چیزی را دارد، نه گرسنه به اندازهٔ زمانی که وقت غذای اصلی‌اش است.

خستگی و حواس‌پرتی

یک کودک درست مثل یک بزرگسال ممکن است تنها به این دلیل چیزی نخورد که مثلاً خسته است. یا شاید ذهنش درگیر چیزی است که تمرکزش را گرفته است و نسبت به غذا اولویت دارد. اگر خستگی زمان شام تبدیل به الگویی مکرر شد، سعی کنید وعده ناهار کودک را مفصل‌تر و بزرگ‌تر کنید و شام را سبک‌تر تهیه کنید.

عوارض و بیماری‌ها

خودتان هم بارها تجربه کرده‌اید و می‌دانید که وقتی ناخوش هستید کم‌اشتها می‌شوید. بچه‌ها هم مثل خودتان هستند. شاید یک کودک گاهی نتواند واقعاً توضیح دهد چه مشکلی دارد یا حالش خوب نیست. برخی از عوارض می‌توانند باعث کم‌اشتهایی کودک شوند مانند دندان‌درآوردن، یبوست، رفلاکس، عفونت ویروسی، آلرژی یا هر عارضه دیگری که باعث گلودرد یا تب می‌شود

اختلال اجتناب/ محدودیت غذا

بچه‌هایی که اختلال اجتناب یا محدودیت دارند معمولاً نسبت به خود غذا احساس اضطراب می‌کنند. علت دقیق مشخص نیست. ترکیبی از تندمزاجی، ژن‌ها و تجربه حوادثی مانند خفگی می‌توانند دلیل این اختلال به شمار روند. با مشاهده کاهش وزن، امتناع کودک از خوردن غذا به مدت دو تا سه روز و واکنش هیجانی قوی نسبت به بعضی از غذاها کودک را به پزشک نشان دهید.