شناسهٔ خبر: 67210354 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: ایسنا | لینک خبر

آینده‌نگری راهبردی؛ دستیار جهان متغیر امروز

دولت‌ها مسئول برنامه‌ریزی طولانی‌مدت در دنیای نامطمئن امروز هستند که شامل پیش‌بینی موارد غیرمنتظره می‌شود.

صاحب‌خبر -

به نقل از ویفروم، آینده‌نگری راهبردی روشی در تحقیقات آینده است که می‌تواند با توانمند ساختن تصمیم‌گیرندگان برای شناسایی و پاسخگویی به موقع به فرصت‌ها و چالش‌های در حال ظهور به این امر کمک کند.

آینده‌نگری راهبردی  اگر با دستورات و منابع روشن حمایت شود، می‌تواند بخشی از فرهنگ سازمان شود و به آن کمک کند تا برای آینده آماده شود.

دولت‌ها باید در دنیایی که به‌طور فزاینده‌ تحت سلطه عدم اطمینان و تغییر است، به‌طور مداوم در هنگام تدوین و مدیریت سیاست‌های عمومی، نیازهای آینده جامعه را تطبیق دهند و به آنها پاسخ دهند.

آینده‌نگری راهبردی می‌تواند در کمک به دولت‌ها برای انجام این امر ضروری باشد. این مورد به آنها اجازه می‌دهد تا نسخه‌های مختلفی از آینده را تصور کنند و به‌طور مؤثر برای نتایج احتمالی آماده شوند.

آینده‌نگری راهبردی روشی در مطالعات آینده است که به شناسایی فرصت‌ها و چالش‌های نوظهور کمک می‌کند. همچنین با آزمایش راهبردهای جدید و ارزیابی اثربخشی راهبردهای فعلی، نوآوری را در خط مشی عمومی ترویج می‌کند. همچنین به رهبران و مقامات کمک می‌کند تا تغییرات را پیش‌بینی کنند که برای مدیریت فعال و مؤثر ضروری است.

در واقع، پیش‌بینی یکی از جنبه اساسی آینده‌نگری راهبردی است. در پرداختن به مشکلات فعلی و پیش‌بینی تحولات آینده، دولت‌ها و کسب‌وکارها می‌توانند سیاست‌های بلندمدت مؤثرتری طراحی کنند. برای مثال، حتی با وجود اینکه بیشتر کشورها قبل از کووید-۱۹ همه‌گیری را به‌عنوان یک خطر احتمالی شناسایی کرده بودند، بسیاری از آنها هنوز برای همه‌گیری آماده نبودند. با این حال، کشورهای دارای سابقه قوی در پیش‌بینی راهبردی مانند کشورهای شمال اروپا، از بسیاری جهات آمادگی و مدیریت بهتری را نشان دادند.

آینده‌نگری راهبردی همچنین مشارکت و میانجیگری ذینفعان را در بحث و بررسی آینده‌های قابل قبول و مطلوب ترویج می‌کند و باید در بین سازمان‌های دولتی و خصوصی اتفاق بیفتد تا از گنجاندن دیدگاه‌های متنوع و انعطاف‌پذیری بیشتر در برابر چالش‌های نوظهور اطمینان حاصل شود.

اتخاذ آینده‌نگری راهبردی در تدوین سیاست و مدیریت عمومی نه تنها آمادگی را افزایش می‌دهد، بلکه ابزاری حیاتی برای پیش‌بینی و جزء ضروری حکمرانی مؤثر و انعطاف‌پذیر است.

با پرداختن فعالانه به چالش‌های آینده و تطبیق سیاست‌های عمومی در پاسخ، دولت‌ها می‌توانند توسعه پایدار و کیفیت بهتر زندگی را در جهانی در حال تغییر تضمین کنند.

انتهای پیام

نظر شما