تحقیقات جدید نشان می‌دهد که افزایش مصرف غذاهای غنی از فلاونوئید می‌تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش دهد.

مطالعه جدیدی که در نشریه «تغذیه و دیابت» (Nutrition & Diabetes) منتشر شده ، ارتباط بین رژیم غذایی غنی از فلاونوئید و شروع دیابت نوع ۲ را در یک جمعیت بزرگ در بریتانیا بررسی کرده است.

نتایج این مطالعه نشان داد که هر وعده اضافی روزانه از غذاهای غنی از فلاونوئید خطر ابتلا به دیابت را تا ۶ درصد کاهش می‌دهد، ۴ وعده چای سیاه یا سبز در روز نیز با ۲۱ درصد کاهش خطر مرتبط است و ۱ وعده توت در روز با ۱۵ درصد کاهش خطر مرتبط است. ۱ وعده سیب در روز هم با ۱۲ درصد خطر کمتر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط بود.

انتخاب یک رژیم غذایی غنی از غذاهای گیاهی برای کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ از دیر باز به عنوان یکی از راه‌های پیش گیری از این بیماری شناخته شده بود. با این حال، گیاهان در ترکیبات پلی فنلی مختلف فراوان هستند که در فراهمی زیستی و زیست فعالی متفاوت هستند.

فلاونوئیدها، دسته ای از ترکیبات پلی فنلی، به شش زیر گروه اصلی تقسیم می شوند: فلاونون‌ها، فلاون‌ها، فلاوان-۳-اول‌ها(flavan-۳-ols)، فلاونول‌ها، آنتوسیانین‌ها و ایزوفلاون‌ها.

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف بیشتر فلاونوئیدها ممکن است منجر به حساسیت بیشتر به انسولین و بهبود پروفایل چربی خون شود.

تحقیق جدید یک مطالعه کوهورت مبتنی بر جمعیت در مقیاس بزرگ بیش از ۵۰۰ هزار بزرگسال را در بریتانیا بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ را در بر می‌گرفت. دریافت میزان فلاونوئید توسط شرکت کنندگان از طریق دو یا چند بررسی رژیم غذایی ۲۴ ساعته که با استفاده از پایگاه داده وزارت کشاورزی آمریکا تجزیه و تحلیل شده بود، مورد ارزیابی قرار گرفت.

۱۰ غذای غنی از فلاونوئید بر اساس میانگین مصرف روزانه انتخاب شدند. امتیاز فلاوودیت (FDS) با جمع وعده‌های این ده غذا محاسبه شد.ذتجزیه و تحلیل‌های آماری برای محاسبه عوامل مخدوش کننده بالقوه، برای ارزیابی رابطه بین دریافت فلاونوئیدهای غذایی و ایجاد دیابت نوع ۲ نیز انجام شد.

این مطالعه نشان داد که مصرف بیشتر غذاهای غنی از فلاونوئید در میان شرکت‌کنندگان زن، افراد مسن‌تر، افرادی که فعالیت بدنی داشتند و افرادی که سطح تحصیلات بالاتری داشتند، رایج‌تر بود.

متوسط مصرف روزانه فلاونوئید ۸۰۵.۷ میلی گرم بود. در میان زیر کلاس‌های فلاونوئید، پلیمرها - از جمله پروآنتوسیانیدین‌ها - و فلاوان-۳-اول‌ها (flavan-۳-ols) مهم‌ترین مشارکت‌کنندگان بودند که به ترتیب ۶۷ و ۲۲ درصد از کل دریافتی را تشکیل می‌دادند.

چای منبع اولیه برای این زیر کلاس‌ها بود. فلاون‌ها که عمدتا از فلفل به دست می‌آیند، کمترین میزان مصرف را در کل فلاونوئیدها داشتند.برای بررسی ارتباط بین مصرف فلاونوئیدها و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در این مطاله ویژگی‌های جمعیت شناختی و سبک زندگی شرکت کنندگان مد نظر قرار گرفت.

این نشان داد که امتیاز بالاتر فلاوودیت (FDS) - معادل مصرف ۶ وعده غذای غنی از فلاونوئید در روز با ۲۸ درصد کمتر خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در مقایسه با مصرف کمتر فلاونوئید به میزان یک وعده در روز مرتبط است.