گروه علمی:رژیم غذایی انسان مدرن خطرات زیادی هم برای سلامتی و هم برای محیط زیست دارد.به گزارش ایسنا،احتمالاً سعی می‌کنید بهترین انتخاب‌ها را در مورد تغذیه خود و خانواده‌تان داشته باشید اما آیا چیزی که در فروشگاه مواد غذایی یا بازار محلی می‌بینید سالم‌ترین یا پایدارترین گزینه است؟ نتایج تحقیق جدید در دانشگاه مک‌گیل کانادا یافته‌های نگران‌کننده‌ای دارد که نشان می‌دهد بیشتر رژیم‌های غذایی انسان، سرشار از گوشت و شکر، خطرات سلامتی را به همراه دارد و به محیط زیست آسیب می‌رساند.
∎
رژیم غذایی انسان در گذشته و اکنون
همین چند دهه پیش، وعده‌های غذایی انسان مدرن ساده‌تر بود و بر غذاهای خانگی تمرکز داشت. در حالی که میوه‌ها و سبزیجات تازه به صورت فصلی مصرف می‌شدند و تنوع اغلب محدودتر از امروز بود.امروزه، با وجود گستردگی گزینه‌ها و دانش در مورد تغذیه، عادات غذایی بدتر شده است و این سؤال پیش می‌آید که با توجه به اینکه سوپرمارکت‌ها سرشار از مواد متنوع و تغذیه‌ای هستند، چرا رژیم غذایی انسان سالم‌تر نشده است؟
محققان دانشگاه مک‌گیل کانادا و موسسه تحقیقات سیاست غذایی بین‌المللی تحقیق چند ساله برای تجزیه و تحلیل تکامل عرضه مواد غذایی انجام دادند. هدف آنان این بود که بفهمند چگونه تغییرات در دسترس بودن موادغذایی و الگوهای مصرف بر سلامت انسان و محیط زیست تأثیر می‌گذارد.
یافته‌ها نشان‌دهنده عدم تطابق نگران‌کننده‌ای بین آنچه در سیستم غذایی موجود است و آنچه که تغذیه بهینه برای افراد و کره زمین را تشکیل می‌دهد، مشاهده می‌شود.محققان تقریباً ۶۰ سال داده‌های مزارع و شرکت‌های مواد غذایی کانادا را به دقت تجزیه‌وتحلیل کردند. آنان می‌خواستند رابطه پیچیده بین آنچه تولید می‌شود، نحوه پردازش آن و محصولاتی که به راحتی در دسترس مصرف‌کنندگان قرار می‌گیرند را درک کنند.
متأسفانه، این تجزیه‌وتحلیل عمیق روند دلسردکننده را نشان داد، غذایی که به راحتی برای انسان مدرن قابل دسترسی است، با استانداردها یا توصیه‌های مرتبط، مطابقت ندارد.این به وضوح نشان می‌دهد که اگرچه ما در مورد تغذیه سالم و پایدار می‌دانیم، سیستم غذایی فعلی ما به طور مداوم از این انتخاب‌ها پشتیبانی نمی‌کند.
یکی از قابل‌توجه‌ترین یافته‌های این مطالعه عدم تعادل آشکار در عرضه موادغذایی است. گوشت قرمز و شکر فراوانی بیش از حد آشکاری در محصولات دارند که با مشکلات سلامتی مرتبط هستند. متأسفانه، ما شاهد افزایش مشابه در گزینه‌های سالم‌تر نیستیم و کمبود قابل‌توجهی در جایگزین‌های سالم‌تر مانند آجیل، حبوبات و سبزیجات وجود دارد.
تاثیر رژیم غذایی بر محیط زیست
ما اغلب پیامدهای محیطی آنچه می‌خوریم را نادیده می‌گیریم. با این حال، رژیم غذایی پر گوشت عواقبی بسیار فراتر از سلامت فردی دارد. فرآورده‌های حیوانی، در حالی که بخش کوچکتری از منابع غذایی کلی ما را تشکیل می‌دهند، ردپای محیطی نامتناسب زیادی از خود بر جای می‌گذارند.این مطالعه به بررسی هزینه‌های زیست محیطی خاص مرتبط با غذاهای حیوانی پرداخت که در ذیل به آنها اشاره شده است:
انتشار گازهای گلخانه‌ای: تولید دام نقش مهمی در تولید گازهای گلخانه‌ای دارد که نقش عمده‌ای در تغییرات آب‌وهوایی ایفا می‌کند.
استفاده از آب: پرورش حیوانات برای غذا به مقادیر قابل‌توجهی آب هم برای خود حیوانات و هم برای محصولاتی که برای تغذیه آنها رشد می‌کنند نیاز دارد. این تقاضای بالای آب بر منابع آب فشار وارد می‌کند.
استفاده از زمین: پرورش دام به زمین‌های وسیعی برای چرا و هم برای رشد محصولات خوراکی نیاز دارد.. این کاربری زمین اغلب به جنگل‌زدایی و از بین رفتن تنوع زیستی کمک می‌کند.
در اصل، نتایج نشان می‌دهد که اتکای بیش از حد ما به غذاهای حیوانی هزینه‌ای بالاتر از آنچه برای تغذیه جمعیت لازم است در این سیاره به دنبال دارد. تغییر به سمت رژیم‌های غذایی گیاهی می‌تواند به طور قابل‌توجهی این اثرات مضر زیست‌محیطی را کاهش دهد.
رژیم‌غذایی بهتر برای محیطی بهتر
این تحقیق تاکید کرد که کاهش مصرف گوشت و شکر مفید است اما گام‌های گسترده‌تری وجود دارد که انسان در جوامع مدرن می‌تواند برای ارتقای سلامت خود و محیط زیست انجام دهد.
جایگزینی پروتئین‌های گیاهی
در حالی که اتخاذ یک سبک زندگی گیاهخواری یا گیاهخواری ضروری نیست، استفاده از پروتئین‌های گیاهی مانند لوبیا یا عدس به جای گوشت در چندین وعده‌غذایی هر هفته می‌تواند تفاوت قابل‌توجهی ایجاد کند. این تغییر نه تنها با کاهش مصرف چربی‌های حیوانی و کلسترول از سلامت فردی حمایت می‌کند، بلکه بار محیطی را نیز کاهش می‌دهد زیرا غذاهای گیاهی به طور کلی به منابع کمتری مانند آب و زمین در مقایسه با گوشت نیاز دارند.
میوه و سبزیجات بیشتر
افزایش مداوم مصرف میوه‌ها و سبزیجات نه تنها یک انتخاب سالم است، بلکه از نظر محیطی نیز مطلوب است. این غذاها مملو از مواد مغذی ضروری هستند که باعث ارتقای سلامتی می‌شوند و نسبت به بسیاری از محصولات حیوانی تولیدشان پایدارتر است. اثرات زیست محیطی کمتر آنها به دلیل عواملی مانند کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و استفاده کمتر از زمین است.
رژیم‌غذایی و محیط زیست بهتری را طلب کنید
افراد این قدرت را دارند که با تقاضای گزینه‌های غذایی سالم‌تر و پایدار بر بازار تأثیر بگذارند. این را می توان از طریق تصمیمات خرید و با ابراز نیاز به تغییر در سیاست غذایی انجام داد.مصرف‌کنندگان می‌توانند کسب‌وکارها و سیاست‌گذاران را تشویق کنند تا دسترسی به غذاهای مغذی و سازگار با محیط‌زیست را در اولویت قرار دهند، که منجر به تغییرات گسترده‌تری در سیستم‌ها و سیاست‌های غذایی می‌شود.
تغییر امکان پذیر است
درک این چالش ها اولین گام به سوی تغییر مثبت است. این مطالعه با روشن کردن عدم ارتباط بین روش تولید و مصرف مواد غذایی و پیامدهای آن برای سلامت و محیط زیست، به مصرف‌کنندگان، سیاست‌گذاران و رهبران صنایع غذایی قدرت می‌دهد تا اقدام کنند.
انتخاب‌های آگاهانه مصرف‌کننده
آگاهی بیشتر از این مسائل می‌تواند افراد را به ایجاد تغییرات کوچک اما تاثیرگذار در رژیم‌غذایی خود سوق دهد و تقاضا برای گزینه‌های سالم تر و پایدارتر را ایجاد کند.
تغییرات سیاست
یافته‌ها نیاز به مداخلات سیاستی را نشان می‌دهند که از عرضه متعادل‌تر مواد غذایی حمایت می‌کند، تولید و مصرف غذاهای گیاهی را تشویق می‌کند و به طور بالقوه آن غذاهایی را که بار محیطی بیش از حد دارند، از بین می‌برد.
دگرگونی صنعت
تولیدکنندگان و خرده‌فروشان مواد غذایی نقش مهمی در توسعه پیشنهادات و شیوه‌های خود برای همسویی بهتر با نیازهای مردم و کره زمین دارند.اتخاذ رویکردی جامع نیاز است که نه تنها سلامت عمومی بلکه سلامت سیاره ما را نیز در اولویت قرار دهد تا از این طریق، بتوانیم راه را برای آینده ای سالم تر و پایدارتر هموار کنیم.مطالعه کامل در مجله Global Food Security منتشر شده است.
همین چند دهه پیش، وعده‌های غذایی انسان مدرن ساده‌تر بود و بر غذاهای خانگی تمرکز داشت. در حالی که میوه‌ها و سبزیجات تازه به صورت فصلی مصرف می‌شدند و تنوع اغلب محدودتر از امروز بود.امروزه، با وجود گستردگی گزینه‌ها و دانش در مورد تغذیه، عادات غذایی بدتر شده است و این سؤال پیش می‌آید که با توجه به اینکه سوپرمارکت‌ها سرشار از مواد متنوع و تغذیه‌ای هستند، چرا رژیم غذایی انسان سالم‌تر نشده است؟
محققان دانشگاه مک‌گیل کانادا و موسسه تحقیقات سیاست غذایی بین‌المللی تحقیق چند ساله برای تجزیه و تحلیل تکامل عرضه مواد غذایی انجام دادند. هدف آنان این بود که بفهمند چگونه تغییرات در دسترس بودن موادغذایی و الگوهای مصرف بر سلامت انسان و محیط زیست تأثیر می‌گذارد.
یافته‌ها نشان‌دهنده عدم تطابق نگران‌کننده‌ای بین آنچه در سیستم غذایی موجود است و آنچه که تغذیه بهینه برای افراد و کره زمین را تشکیل می‌دهد، مشاهده می‌شود.محققان تقریباً ۶۰ سال داده‌های مزارع و شرکت‌های مواد غذایی کانادا را به دقت تجزیه‌وتحلیل کردند. آنان می‌خواستند رابطه پیچیده بین آنچه تولید می‌شود، نحوه پردازش آن و محصولاتی که به راحتی در دسترس مصرف‌کنندگان قرار می‌گیرند را درک کنند.
متأسفانه، این تجزیه‌وتحلیل عمیق روند دلسردکننده را نشان داد، غذایی که به راحتی برای انسان مدرن قابل دسترسی است، با استانداردها یا توصیه‌های مرتبط، مطابقت ندارد.این به وضوح نشان می‌دهد که اگرچه ما در مورد تغذیه سالم و پایدار می‌دانیم، سیستم غذایی فعلی ما به طور مداوم از این انتخاب‌ها پشتیبانی نمی‌کند.
یکی از قابل‌توجه‌ترین یافته‌های این مطالعه عدم تعادل آشکار در عرضه موادغذایی است. گوشت قرمز و شکر فراوانی بیش از حد آشکاری در محصولات دارند که با مشکلات سلامتی مرتبط هستند. متأسفانه، ما شاهد افزایش مشابه در گزینه‌های سالم‌تر نیستیم و کمبود قابل‌توجهی در جایگزین‌های سالم‌تر مانند آجیل، حبوبات و سبزیجات وجود دارد.
تاثیر رژیم غذایی بر محیط زیست
ما اغلب پیامدهای محیطی آنچه می‌خوریم را نادیده می‌گیریم. با این حال، رژیم غذایی پر گوشت عواقبی بسیار فراتر از سلامت فردی دارد. فرآورده‌های حیوانی، در حالی که بخش کوچکتری از منابع غذایی کلی ما را تشکیل می‌دهند، ردپای محیطی نامتناسب زیادی از خود بر جای می‌گذارند.این مطالعه به بررسی هزینه‌های زیست محیطی خاص مرتبط با غذاهای حیوانی پرداخت که در ذیل به آنها اشاره شده است:
انتشار گازهای گلخانه‌ای: تولید دام نقش مهمی در تولید گازهای گلخانه‌ای دارد که نقش عمده‌ای در تغییرات آب‌وهوایی ایفا می‌کند.
استفاده از آب: پرورش حیوانات برای غذا به مقادیر قابل‌توجهی آب هم برای خود حیوانات و هم برای محصولاتی که برای تغذیه آنها رشد می‌کنند نیاز دارد. این تقاضای بالای آب بر منابع آب فشار وارد می‌کند.
استفاده از زمین: پرورش دام به زمین‌های وسیعی برای چرا و هم برای رشد محصولات خوراکی نیاز دارد.. این کاربری زمین اغلب به جنگل‌زدایی و از بین رفتن تنوع زیستی کمک می‌کند.
در اصل، نتایج نشان می‌دهد که اتکای بیش از حد ما به غذاهای حیوانی هزینه‌ای بالاتر از آنچه برای تغذیه جمعیت لازم است در این سیاره به دنبال دارد. تغییر به سمت رژیم‌های غذایی گیاهی می‌تواند به طور قابل‌توجهی این اثرات مضر زیست‌محیطی را کاهش دهد.
رژیم‌غذایی بهتر برای محیطی بهتر
این تحقیق تاکید کرد که کاهش مصرف گوشت و شکر مفید است اما گام‌های گسترده‌تری وجود دارد که انسان در جوامع مدرن می‌تواند برای ارتقای سلامت خود و محیط زیست انجام دهد.
جایگزینی پروتئین‌های گیاهی
در حالی که اتخاذ یک سبک زندگی گیاهخواری یا گیاهخواری ضروری نیست، استفاده از پروتئین‌های گیاهی مانند لوبیا یا عدس به جای گوشت در چندین وعده‌غذایی هر هفته می‌تواند تفاوت قابل‌توجهی ایجاد کند. این تغییر نه تنها با کاهش مصرف چربی‌های حیوانی و کلسترول از سلامت فردی حمایت می‌کند، بلکه بار محیطی را نیز کاهش می‌دهد زیرا غذاهای گیاهی به طور کلی به منابع کمتری مانند آب و زمین در مقایسه با گوشت نیاز دارند.
میوه و سبزیجات بیشتر
افزایش مداوم مصرف میوه‌ها و سبزیجات نه تنها یک انتخاب سالم است، بلکه از نظر محیطی نیز مطلوب است. این غذاها مملو از مواد مغذی ضروری هستند که باعث ارتقای سلامتی می‌شوند و نسبت به بسیاری از محصولات حیوانی تولیدشان پایدارتر است. اثرات زیست محیطی کمتر آنها به دلیل عواملی مانند کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و استفاده کمتر از زمین است.
رژیم‌غذایی و محیط زیست بهتری را طلب کنید
افراد این قدرت را دارند که با تقاضای گزینه‌های غذایی سالم‌تر و پایدار بر بازار تأثیر بگذارند. این را می توان از طریق تصمیمات خرید و با ابراز نیاز به تغییر در سیاست غذایی انجام داد.مصرف‌کنندگان می‌توانند کسب‌وکارها و سیاست‌گذاران را تشویق کنند تا دسترسی به غذاهای مغذی و سازگار با محیط‌زیست را در اولویت قرار دهند، که منجر به تغییرات گسترده‌تری در سیستم‌ها و سیاست‌های غذایی می‌شود.
تغییر امکان پذیر است
درک این چالش ها اولین گام به سوی تغییر مثبت است. این مطالعه با روشن کردن عدم ارتباط بین روش تولید و مصرف مواد غذایی و پیامدهای آن برای سلامت و محیط زیست، به مصرف‌کنندگان، سیاست‌گذاران و رهبران صنایع غذایی قدرت می‌دهد تا اقدام کنند.
انتخاب‌های آگاهانه مصرف‌کننده
آگاهی بیشتر از این مسائل می‌تواند افراد را به ایجاد تغییرات کوچک اما تاثیرگذار در رژیم‌غذایی خود سوق دهد و تقاضا برای گزینه‌های سالم تر و پایدارتر را ایجاد کند.
تغییرات سیاست
یافته‌ها نیاز به مداخلات سیاستی را نشان می‌دهند که از عرضه متعادل‌تر مواد غذایی حمایت می‌کند، تولید و مصرف غذاهای گیاهی را تشویق می‌کند و به طور بالقوه آن غذاهایی را که بار محیطی بیش از حد دارند، از بین می‌برد.
دگرگونی صنعت
تولیدکنندگان و خرده‌فروشان مواد غذایی نقش مهمی در توسعه پیشنهادات و شیوه‌های خود برای همسویی بهتر با نیازهای مردم و کره زمین دارند.اتخاذ رویکردی جامع نیاز است که نه تنها سلامت عمومی بلکه سلامت سیاره ما را نیز در اولویت قرار دهد تا از این طریق، بتوانیم راه را برای آینده ای سالم تر و پایدارتر هموار کنیم.مطالعه کامل در مجله Global Food Security منتشر شده است.