حمیدرضا اسکندری، خبرنگار:بدون کوچک‌ترین تردید می‌توان گفت تیم ملی فوتبال کشورمان فردا شب حساس‌ترین بازی تمام ادوار خود در جام‌جهانی را مقابل تیم ملی آمریکا پشت سر خواهد گذاشت. این دیدار از هرجهت برای هر دو تیم فوق‌العاده حساس است. چه سیاسی، چه حیثیتی و چه فنی و از هر زاویه‌ای به این مسابقه نگاه می‌کنیم حساسیت بازی بالاتر می‌رود. 
دو تیم ایران و آمریکا پیش از این یک‌بار در جام‌جهانی به مصاف هم رفته‌اند که در آن مسابقه تیم ملی کشورمان با دو گل حمید استیلی و مهدی مهدوی‌کیا با نتیجه دو بر یک به برتری رسید تا بازی فردا جنبه انتقامی هم برای حریف داشته باشد. البته که شرایط دو تیم نسبت به جام‌جهانی 98 فرانسه کاملا متفاوت است. آمریکایی‌ها با سرمایه‌گذاری گسترده‌ای که در تیم‌های پایه و لیگ داخلی خود داشتند تا حد زیادی پیشرفت داشته‌اند تا حدی که بازیکنان زیادی از این تیم راهی فوتبال اروپا شدند. در سوی دیگر نیز فوتبال ایران نسل طلایی دیگری را در خود می‌بیند. نسلی که به جام‌جهانی آمده تا با صعود به مراحل بالاتر شگفتی‌ساز شود. 
شاگردان کارلوس کی‌روش شروع خوبی در قطر نداشتند و شکست 6 بر دو مقابل انگلیس باعث شد که موجی از ناامیدی در افکار فوتبالدوستان ایرانی به‌وجود آمده و رسانه‌های خارجی نیز خیلی زود از ایران قطع امید کنند اما یک بازی تماشایی از تیم ملی ایران مقابل ولز و برتری دو بر صفر در این مسابقه همه معادلات را در این گروه برهم زد. حالا نه‌تنها ایران شکست مقابل انگلیس را جبران کرده بلکه با سه امتیاز شانس دوم صعود از گروهش است و حتی شانس صدرنشینی هم در هفته آخر مرحله گروهی دارد. 
برد مقابل ولز باعث شد آمریکایی‌ها حالا دیگر حساب ویژه روی ایران باز کنند. بعد از برد پرگل انگلیس مقابل ایران برخی از کارشناسان تلویزیونی در آمریکا صحبت از برتری پرگل تیم ملی این کشور مقابل ایران را مطرح کردند اما بعد از بازی با ولز همه تفکرات آنها راجع به تیم کارلوس کی‌روش تغییر کرد. 
شرایط جدول گروه به‌شکلی است که آمریکا برای صعود فقط نیاز به سه امتیاز دارد اما یک تساوی هم می‌تواند ایران را درصورت عدم پیروزی ولز مقابل انگلیس، راهی مرحله بعد کند. اتفاقی که بعید است رخ دهد. اگرچه شاید ایران برای تساوی به مصاف آمریکا برود ‌اما این شانس را دارد با شکست دادن آمریکا چه‌بسا به‌عنوان تیم اول گروه راهی مرحله حذفی شود تا حریف به‌مراتب آسانتری داشته باشد. 
اما برای اینکه نگاهی دقیق‌تر به جدال فردای ایران و آمریکا داشته باشیم تا حدی از نظر آماری به این بازی پرداختیم. 

    دروازه‌بان‌هایی با یک کلین‌شیت
ایران جام‌جهانی قطر را با علیرضا بیرانوند آغاز کرد اما مصدومیت زودهنگام او در بازی با انگلیس باعث شد سیدحسین حسینی جای او را بگیرد. حسینی در همان بازی اول حسابی غافلگیر شد و دریافت 6 گل از ستاره‌های انگلیس باعث شد که او بدترین خاطره‌اش را در اولین بازی‌اش در جام‌جهانی ثبت کند. اما کارلوس کی‌روش در بازی دوم هم به حسینی اعتماد کرد تا او تجربه کسب شده از بازی با انگلیس را مقابل ولز به‌کار گیرد. در بازی با ولز در دو سه صحنه دروازه حسینی تهدید شد اما عملکرد او در این چند صحنه نشان از آمادگی بالا و اعتماد دوباره به‌دست آمده‌اش داشت. با شرایطی که علیرضا بیرانوند در تمرینات دارد امکان اینکه او در بازی فردا به ترکیب اصلی برگردد زیاد است. از آنجا که تیم آمریکا از جلو پرس می‌کند بازی با پای بیرانوند در بازی فردا خیلی به‌کار تیم کی‌روش می‌آید. حتی اگر حسینی هم در چهارچوب دروازه باشد نگرانی از این بابت وجود ندارد. 
اما در آن‌سو خیلی‌ها فکر می‌کردند شین جانسون گلر اول آمریکا در جام‌جهانی باشد اما گِرگ برهالتر تصمیم گرفت مت ترنر را در دو بازی اخیر تیمش مقابل ولز و انگلیس به میدان بفرستد. دروازه‌بانی که تا اینجای کار فقط یک گل دریافت کرده و البته خیلی هم دروازه‌اش تهدید نشده است. نقطه مشترک ترنر و حسینی در این جام این است که هر دو در دو مسابقه یک‌بار کلین‌شیت کرده‌اند. 

    آمریکا بدون تغییر، ایران با یک تغییر 
ایران در بازی با انگلیس از ترکیب سه دفاع استفاده کرد که در موقع تحت فشار قرارگرفتن به 5 دفاع هم تبدیل می‌شد. در این میان کی‌روش در بازی دوم صادق محرمی را در دفاع راست از ترکیب خارج و رامین رضاییان را جایگزین کرد. با توجه به شکست پرگل ایران در بازی با انگلیس، کی‌روش برای بازی دوم به دفاع چهارنفره روی آورد که درواقع شکل اصلی خط دفاع ایران در بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی بود. اما برهالتر در هر دو بازی گذشته تیمش از دفاع چهارنفره استفاده کرده و هیچ تغییری هم در آن ایجاد نکرده است. به‌نظر بعید می‌آید در بازی فردا هم دفاع چهارنفره آمریکا تغییری نسبت به قبل داشته باشد. 

    جنگ اصلی در مرکز میدان
آمار دو تیم تا اینجای مسابقات نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها در مالکیت توپ موفق‌تر هستند. از این جهت که آمار پاس این تیم در مجموع 996 پاس بوده است که در این میان 877 پاس موفق بوده است. آمار پاس ایران در مجموع دو مسابقه 548 پاس بوده که 365 پاس سالم بوده است. البته نوع بازی ایران به‌شکلی است که ترجیح می‌دهد توپ را به حریفش داده و با توپ‌ربایی به‌موقع و ضدحملات سریع دروازه حریفش را تهدید کند. کاری که در نیمه دوم بازی با انگلیس و همچنین دیدار با ولز خیلی خوب انجام دادند. کریستین پولیسیچ موثرترین بازیکن آمریکا در مرکز میدان در دو بازی اخیر این تیم بوده که درمجموع 21 ارسال موفق داشته است و به‌نوعی ستاره تیمش محسوب می‌شود. این در حالی است که زیمرمن مدافع این تیم هم با 154 پاس بیشترین پاس را در بین هم‌تیمی‌هایش داشته است. در سوی دیگر احسان حاج‌صفی بهترین هافبک ایران از لحاظ دادن پاس سالم و قطع توپ بوده است. احسان 49 پاس سالم داده و 11 قطع توپ. بهترین پاس او به سردار آزمون در بازی با ولز داده شد که منجر شد او با دروازه‌بان حریف تک‌به‌تک شود. بدون شک جنگ اصلی در بازی فردا در میانه میدان است. جایی که دادن پاس بیشتر ملاک نیست بلکه ایجاد موقعیت بهتر برای مهاجمان مهم‌تر است. خط هافبک آمریکا اگرچه در مالکیت توپ عملکرد بهتری از هافبک‌های ما داشته‌اند اما از لحاظ ایجاد موقعیت گل ایده‌آل هافبک‌های ما در بازی با ولز عملکرد خیلی خوبی داشتند. 

    خط حمله ایران بهتر است یا آمریکا؟
در خط حمله برای ایران در بازی اول مهدی طارمی موفق شد دو بار گلزنی کند. درواقع او زمانی که ایران هجومی‌تر شد راه افتاد و دو گل هم زد. در بازی با ولز هم زوج طارمی و آزمون بارها و بارها دروازه این تیم را آزار داد. پای آزمون هنوز به گلزنی در این جام باز نشده اما دو بار تیرک دروازه انگلیس و ولز را به‌لرزه درآورده است. این نشان می‌دهد که او هم به اندازه مهدی خطرناک است. 4 گل در دو بازی نشان از آمار خوب گلزنی ایران می‌دهد. این در حالی است که آمریکایی‌ها با وجود اینکه 10 موقعیت گل در دو بازی اخیر ایجاد کرده‌اند فقط موفق به زدن یک گل شده‌اند. همین مساله باعث شد برهالتر که  در بازی اول از سرجنت و وه‌آ در خط حمله استفاده کرده بود در بازی دوم از زوج وه‌آ و رایت استفاده کند. تغییری که در بازی با انگلیس جواب نداد و آمریکا در زدن گل به حریف ناکام بود. نکته جالب توجه اینکه مهدی طارمی غیر از اینکه دو گل برای ایران زده یک پاس گل هم به رامین رضاییان داده و با بیش از 23 کیلومتر دویدن از این لحاظ هم در ترکیب ایران موثر‌ترین بازیکن بوده است. در ترکیب آمریکا هم مدافع این تیم آدامز با 24 کیلومتر بیشترین دوندگی را داشته است. آمار به‌خوبی نشان می‌دهد که خط حمله ایران به‌مراتب فرصت‌طلب‌تر از آمریکاست. اگرچه حریف از لحاظ میانگین سنی (24 سال سن) آمار بهتری از ایران (29 سال سن) دارد اما قطعا از لحاظ تجربه هم شرایط ما بهتر است. در بازی فردا آنچه تفاوت‌ها را رقم خواهد زد اشتباه کمتر، تمرکز بیشتر همراه با فرصت‌طلبی بهتر خواهد بود. از آنجا که این بازی دیدار آخر مرحله گروهی به‌حساب می‌آید هراشتباهی فرصت جبران را غیر از دقایق مانده تا پایان مسابقه، در اختیار دو تیم قرار نخواهد داد. بدون تردید ملی‌پوشان کشورمان نباید به‌مانند ژاپن و عربستان در باد بردهای خود مقابل آلمان و آرژانتین بخوابند و باید از شکست این دو تیم در بازی‌های بعد خود بیشترین درس را بگیرند.