قطعا هیچکس توقع ندارد که مدیران در رشتههای مورد نظر کارشناس بوده وبر ابعاد آن اشراف داشته باشند. سرعت پیشرفت فناوری و رشد برق آسای علوم و فنون، اجازه تسلط و حتی آشنایی را برای محورهای یاد شده به مدیران نمیدهد. بر اساس تجربه شخصی خودم به این نتیجه رسیدم که به محض انتصاب یک فرد به یک شغل و منصب، غروری خاص بر اکثر افراد وارد شده به حدی که حاضر به پرسیدن نکات ضروری و موجود نگشته و یادگیری و حتی مطالعه و بررسی را برای خود کاستی و ننگ به حساب میآورند. در مطالعات رفتار سازمانی و بررسیهای علل ناکامی مدیران ارشد در کشور، به اصل «غرور کاذب» و نقش آن در کاهش بهره وری و درجا زدن اداری برمیخوریم که بررسیهای دقیق و کالبد شکافیهای اساسی در این محورها می تواند تا حد قابل توجهی موانع رشد و افزایش بهره وری را به اجرا درآورند. در مورد مثالهای نظری میتوان به یکی از وعدههای جناب آقای زاکانی شهردار محترم تهران اشاره کرد. موضوع معتادین بیخانمان یکی از اصلیترین آسیبهای
شهری مخصوصا تهران است. بدآموزیهای نظری به خاطر حضور این معتادین در خیابانها وکوچهها، مخصوصا برای کودکان و نوجوانان در مناطق جنوبی و حاشیه ای از بدترینهای این آسیب است. همان وقت که شهردار تهران این مطلب را بیان نمود در مقالهای در همین نشریه به ایشان یادآوری نمودم که تحقق این وعده امر محال است. در جایگاه یک آسیبشناس اجتماعی با بیش از چهل سال سابقه نظری و میدانی در آسیبهای اجتماعی مخصوصا اعتیاد و معتادین عرض کردم با دعوت از کارشناسان و متخصصان صاحبنظر و تشکیل گروه اندیشه ورز در مورد این آسیب اقدام نمایند. در دوران شهرداری آقای قالیباف با هزینههای چشمگیر مراکز ترک و کارآموزی و اشتغال برای معتادین بیخانمان (کارتن خوابها) ایجاد شد. با قیمتهای شش تا ده سال پیش حداقل میلیاردها تومان از جیب مردم تهران در زمینه های یاد شده هزینه شده و نتایج مطلوبی نیز عاید گردید. براساس اسناد و سوابق موجود در بازدیدهای کارشناسان سازمان ملل، سازمان مبارزه با مواد مخدر جهانی و نمایندگان سازمانهای مرتبط داخلی، همکاری جدی و مستمر پلیس مبارزه با مواد مخدر و نیروی انتظامی واحدهای یادشده با رعایت استانداردهای علمی به نتایج ارزندهای دست یافتند. متاسفانه و شوربختانه بعد از خروج دکتر قالیباف از شهرداری تهران مراکز یادشده چنان متلاشی شدند که آثاری از آنها نماند. آقای زاکانی اگر قبل از بیان این وعده حداقل با چند تن از تلاشگران از جمله ریاست سازمان مددکاران اجتماعی و ریاست سازمان بهزیستی وقت و دیگر عزیزان صحبتی مینمودند قطعا چنین وعدهای نمیدادند. ایشان با تشکیل کارگروه مطالعاتی مرکب از اساتید دانشگاهی و صاحب نظران محورهای اعتیاد و معتادین و کارشناسان مطلع امور یاد شده و تسریع روند حل مشکلات معتادین؛ میتوانندیادگارهای گرانبهایی از خود بجا بگذارند. آقای زاکانی مقابله با آسیبهای اجتماعی مخصوصا شکلهای مختلف اعتیاد، نیازمند تلاشهای علمی و کاربردی است که نمیتوان با نگاههای سیاسی، کاری در مورد آنها انجام داد. حرفهای این برادر دردمندتان را گوش کنید و اجازه ندهید برای بهانه جویان فرصتهای مناسب ایجاد گردد.
مجید ابهری
رفتار شناس