14 لیگ قهرمانان، هشت پیروزی در هشت فینال اخیر... رئال مادرید بیش از هر زمان دیگری شایسته عنوان "بزرگ ترین باشگاه جهان" است. رئال مادرید بارها تا آستانه حذف از لیگ قهرمانان پیش رفت؛ در بازی یک هشتم مقابل پاری سن ژرمن، در یک چهارم برابر چلسی و سپس در نیمه نهایی مقابل سیتی. گذر از این مراحل دشوار بخش بزرگی از برتری در فینال تحت سلطه لیورپول محسوب می شود، اما این باشگاه بارها نشان داده توانایی بالایی برای براندازی موانع دشوار دارد.
کارلو آنچلوتی پس از پیروزی در پاریس و چهارمین قهرمانی خود در لیگ قهرمانان به عنوان سرمربی (دوبار میلان، دوبار رئال) اعتراف کرد: "هیچ کس فکر نمی کرد ما بتوانیم قهرمان شویم. اما این باشگاه چیزی در خود دارد که خیلی خاص است. ما هرگز تسلیم نشده و مغلوب نمی شویم. به لطف تاریخ، شور و اشتیاق هواداران و ساختار باشگاه، بردن لیگ قهرمانان با رئال مادرید راحت تر از تیم دیگری است. از مرحله یک هشتم نهایی تا امروز، ما دشواری های زیادی را متحمل شدیم. اما هرگز روحیه تیمی ما از بین نرفت. وقتی برای این مسابقه آماده می شدم، هرگز در رختکن عصبی نشدم. این اعتماد به نفس باورنکردنی از تاریخ باشگاه می آید و چیزی منحصر بفرد است."
کارلو آنچلوتی؛ کلاس بی نهایت
کارلو آنچلوتی تقریبا ساعت یک بامداد با پیراهنی که مخصوص قهرمانی چهاردهم رئال مادرید طراحی شده، به سالن کنفرانس استاددو فرانس میرسد. او زیباترین عنوان ممکن را برای این باشگاه کسب کرد. باید اعتراف کرد که این سرمربی ایتالیایی 62 ساله که حالا در لیگ قهرمانان بی رقیب است، چه به زبان انگلیسی، چه ایتالیایی یا اسپانیایی، برای پاسخ دادن به سوالات خبرنگاران وقت می گذارد. او آرام، خندان، با ابروهای بالا انداخته و خوشحال از این موفقیت در نشست حاضر شده است. کارلتو با احترام به لیورپول و یورگن کلوپ در نشست بعد از مسابقه، یک بار دیگر کلاس شخصیتی خود را نشان داد.
قهرمانی به نام تیبو کورتوا
اگرچه فوتبال بیش از هر چیزی یک ورزش جمعی است، اما این مرد به تنهایی نماد این قهرمانی جدید رئال مادرید محسوب می شود: تیبو کورتوا. دروازه بان بلژیکی با عکس العمل های بی پایان (در دقایق 16، 18، 19، 33، 55، 64، 69، 80، 81، 83) مقابل محمد صلاح، سادیو مانه، دیگو ژوتا یا آرنولد و کل تیم لیورپول ایستادگی کرد. دروازه ای صعب العبور و مهمتر از همه با حضور یک ناجی واقعی که گرچه گاهی اوقات یک تنه باید تیمش را حفظ کند، اما رئال مادرید هنوز به لطف او زنده است. این مسابقه مطمئنا تیبو کورتوا را به یک اسطوره در لیگ قهرمانان اروپا و بزرگ ترین باشگاه جهان تبدیل خواهد کرد. در 30 سالگی، این گلر بلژیکی واقعا شایسته اولین لیگ قهرمانان در دوران ورزشی خود بود.
یورگن کلوپ؛ خوش تیپ و محترم
کوتاه کردن بحث، به منظور پایان دادن به کنفرانس رسانه ای و طرح سوالات در سریع ترین زمان ممکن- میکروفون ها را قطع کرده و هر چه سریعتر استاددو فرانس را ترک کنید؛ این شاید رویکرد برخی مربیان باشد، اما یورگن کلوپ اینگونه نیست و سرمربی آلمانی لیورپول حتی کاملا برعکس است. مردی آرام، متین، خوش تیپ- او حتی در کنفرانس مطبوعاتی با وجود شکست تیمش در فینال مقابل رئال مادرید، گاهی شوخی هم می کرد. اینگونه است که شما با یک مرد حرفه ای آشنا می شوید. مهم تر از همه، او مثالی برای مربیان یا بازیکنانی که از نظر فهرست جوایز، جذابیت و مهارت حتی به او نزدیک نیستند، اما خودشان را فراتر از آنچه هستند توصیف می کنند.
یک عصر تلخ در اطراف استادیوم استادو فرانس
نادیده گرفتن اتفاقات ترسناک و شرم آور در خارج از محوطه زمین و در اطراف استادیوم در شامگاه شنبه غیرممکن است. اگر قرار به انتخاب مقصر از سوی دولت فرانسه باشد، در این مورد حامیان هواداران انگلیسی بدون بلیت در رده اول قرار دارند. جوانان زیادی که قبل، حین و بعد از مسابقه در اطراف ورزشگاه یا حتی داخل، بدون بلیط حضور داشتند و کار آنها اوضاع را بدتر کرد. به این اتفاقات، شرایط منسوخ و سازماندهی روی اعصاب پلیس فرانسه را اضافه کنید؛ اتفاقاتی که همگی تصویری رقت انگیز از فرانسه در اروپا ارائه می دهند.
∎
کارلو آنچلوتی پس از پیروزی در پاریس و چهارمین قهرمانی خود در لیگ قهرمانان به عنوان سرمربی (دوبار میلان، دوبار رئال) اعتراف کرد: "هیچ کس فکر نمی کرد ما بتوانیم قهرمان شویم. اما این باشگاه چیزی در خود دارد که خیلی خاص است. ما هرگز تسلیم نشده و مغلوب نمی شویم. به لطف تاریخ، شور و اشتیاق هواداران و ساختار باشگاه، بردن لیگ قهرمانان با رئال مادرید راحت تر از تیم دیگری است. از مرحله یک هشتم نهایی تا امروز، ما دشواری های زیادی را متحمل شدیم. اما هرگز روحیه تیمی ما از بین نرفت. وقتی برای این مسابقه آماده می شدم، هرگز در رختکن عصبی نشدم. این اعتماد به نفس باورنکردنی از تاریخ باشگاه می آید و چیزی منحصر بفرد است."
کارلو آنچلوتی؛ کلاس بی نهایت
کارلو آنچلوتی تقریبا ساعت یک بامداد با پیراهنی که مخصوص قهرمانی چهاردهم رئال مادرید طراحی شده، به سالن کنفرانس استاددو فرانس میرسد. او زیباترین عنوان ممکن را برای این باشگاه کسب کرد. باید اعتراف کرد که این سرمربی ایتالیایی 62 ساله که حالا در لیگ قهرمانان بی رقیب است، چه به زبان انگلیسی، چه ایتالیایی یا اسپانیایی، برای پاسخ دادن به سوالات خبرنگاران وقت می گذارد. او آرام، خندان، با ابروهای بالا انداخته و خوشحال از این موفقیت در نشست حاضر شده است. کارلتو با احترام به لیورپول و یورگن کلوپ در نشست بعد از مسابقه، یک بار دیگر کلاس شخصیتی خود را نشان داد.
قهرمانی به نام تیبو کورتوا
اگرچه فوتبال بیش از هر چیزی یک ورزش جمعی است، اما این مرد به تنهایی نماد این قهرمانی جدید رئال مادرید محسوب می شود: تیبو کورتوا. دروازه بان بلژیکی با عکس العمل های بی پایان (در دقایق 16، 18، 19، 33، 55، 64، 69، 80، 81، 83) مقابل محمد صلاح، سادیو مانه، دیگو ژوتا یا آرنولد و کل تیم لیورپول ایستادگی کرد. دروازه ای صعب العبور و مهمتر از همه با حضور یک ناجی واقعی که گرچه گاهی اوقات یک تنه باید تیمش را حفظ کند، اما رئال مادرید هنوز به لطف او زنده است. این مسابقه مطمئنا تیبو کورتوا را به یک اسطوره در لیگ قهرمانان اروپا و بزرگ ترین باشگاه جهان تبدیل خواهد کرد. در 30 سالگی، این گلر بلژیکی واقعا شایسته اولین لیگ قهرمانان در دوران ورزشی خود بود.
یورگن کلوپ؛ خوش تیپ و محترم
کوتاه کردن بحث، به منظور پایان دادن به کنفرانس رسانه ای و طرح سوالات در سریع ترین زمان ممکن- میکروفون ها را قطع کرده و هر چه سریعتر استاددو فرانس را ترک کنید؛ این شاید رویکرد برخی مربیان باشد، اما یورگن کلوپ اینگونه نیست و سرمربی آلمانی لیورپول حتی کاملا برعکس است. مردی آرام، متین، خوش تیپ- او حتی در کنفرانس مطبوعاتی با وجود شکست تیمش در فینال مقابل رئال مادرید، گاهی شوخی هم می کرد. اینگونه است که شما با یک مرد حرفه ای آشنا می شوید. مهم تر از همه، او مثالی برای مربیان یا بازیکنانی که از نظر فهرست جوایز، جذابیت و مهارت حتی به او نزدیک نیستند، اما خودشان را فراتر از آنچه هستند توصیف می کنند.
یک عصر تلخ در اطراف استادیوم استادو فرانس
نادیده گرفتن اتفاقات ترسناک و شرم آور در خارج از محوطه زمین و در اطراف استادیوم در شامگاه شنبه غیرممکن است. اگر قرار به انتخاب مقصر از سوی دولت فرانسه باشد، در این مورد حامیان هواداران انگلیسی بدون بلیت در رده اول قرار دارند. جوانان زیادی که قبل، حین و بعد از مسابقه در اطراف ورزشگاه یا حتی داخل، بدون بلیط حضور داشتند و کار آنها اوضاع را بدتر کرد. به این اتفاقات، شرایط منسوخ و سازماندهی روی اعصاب پلیس فرانسه را اضافه کنید؛ اتفاقاتی که همگی تصویری رقت انگیز از فرانسه در اروپا ارائه می دهند.