توليد نوشت‌افزار ايراني، اگرچه خوشايند است و بايد مورد حمايت قرار گيرد اما تا فيلم و پويانمايي ساخته نشود، هيچ اتفاق خاصي نمي‌افتد. چهارمين نمايشگاه نوشت افزار ايراني- اسلامي در حالي برگزار شده است كه سوال تكراري امكان جايگزيني ابزارهاي داخلي و بومي دوباره به ميان آمده است.
اين نمايشگاه، همان‌گونه كه از عنوانش پيداست كوشيده تا نوشت‌افزاري را در اختيار دانش‌آموزان قرار دهد كه هماهنگ با فرهنگ و تاريخ سرزمين‌شان است. برگزاركنندگان اين نمايشگاه بر اين باورند كه كودك ايراني بايد با اسطوره‌هاي خود آشنا باشد و رستم و سهراب و آرش كمانگير را بشناسد، از سوي ديگر لازم است با مفاخر ملي و مذهبي خود چون مختار و شهيد بابايي و شهيد باكري و شهداي مدافع حرم آشنا باشد. به گزارش مهر، گاهي آنچه در نمايشگاه نوشت‌افزار ايراني- اسلامي به چشم مي‌خورد طرح‌هايي است كه هر سال تكرار مي‌شود. طرح‌هايي با رنگ‌هايي كه در برخي موارد اغراق شده به نظر مي‌رسد؛ سعيد حسيني، مدير مجمع نوشت‌افزار ايراني- اسلامي در پاسخ به اينكه گرافيك بعضي كارها، اغراق شده است يا با مخاطب ارتباط برقرار نمي‌كند، مي‌گويد: ما هم دل‌مان نمي‌خواهد طرح‌هامان تكراري باشد به همين خاطر كوشيديم تا گرافيك كار را اصلاح كنيم و علاوه‌بر اين در اين مدت پژوهش‌هاي كاربردي انجام داديم و با ارائه فرم‌هاي نظرسنجي، سليقه و نظر مخاطبان را جويا شديم اما همچنان ابتداي راهيم و كارمان ضعف‌ها و كاستي‌هاي خود را دارد؛ گرچه به نسبت سال ۹۱، در جايگاه بهتري ايستاده‌ايم. علي حديدي، مدير يكي از شركت‌هاي توليدكننده حاضر در نمايشگاه مي‌گويد: در شرايط موجود تنها ۲۰درصد محصولات مرتبط با نوشت‌افزار در ايران و ۸۰درصد، خارج از ايران توليد مي‌شود. از اين ۸۰درصد توليدات خارجي، سهم عمده‌يي به محصولات چيني اختصاص دارد. از سوي ديگر مگر چند درصد محصولاتي كه با عنوان نوشت‌افزار ايراني- اسلامي ارائه مي‌شود در ايران توليد شده؛ حتي مداد و دفتري كه نقوش و طرح‌ها و شخصيت‌هاي ايراني چون طرح گبه و عروسك دارا و سارا و كلاه قرمزي و پسرخاله هم نقش بسته، سفارشي است. يعني چيني‌ها، توليدكننده آن بوده‌اند و ما تنها شخصيت‌هاي خودمان را بر آن تصوير كرده‌ايم.
چه كسي جايگزين «باربي» مي‌شود؟
صاحب‌خبر -