سیدمهدی علوی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از قم در حاشیه سی و نهمین دوره مسابقات اوقاف و امورخیریه استان قم گفت: عشق و علاقه به قرائت قرآن را با نوای دلنشین استاد شاکرنژاد برای اولین بار در سنین کودکی دریافتم و با مشوقهای خانوادگی به دنبال یادگیری قرآن رفتم.
وی افزود: با توجه به اینکه پدر من از روحانیون حوزه علمیه بودند از کودکی فضای معنوی و قرآنی را در منزل تجربه میکردم و اشتیاق به قرآن در من بوجود آمد؛ به همین خاطر بود که سعی کردم مباحث تئوری و آموزشی را در منزل از پدر بیاموزم و سپس قرائت و حفظ را به عنوان یکی از مهمترین برنامههای زندگی قرار دادم.
این حافظ قرآن کریم بیان کرد: در حال حاضر طلبه پایه چهار هستم و سعی میکنم که از نور معارف قرآن در زندگی شخصی و علم آموزی در مکتب اهل بیت(ع) نیز استفاده کنم؛ توفیق حفظ کل قرآن را در این سالها یافتهام و با توجه به اینکه در سنین کودکی تجوید و روخوانی و روانخوانی قرآن را پشت سر گذاشتم با خیال آسوده به حفظ روی آوردم .
وی اظهارکرد: امروزه شیوههای مشخصی در زمینه حفظ قرآن وجود دارد که اکثر حفاظ از این شیوهها استفاده میکنند؛ حال با توجه به روش یک قاری برای حفظ سریع یا مستمر و کند قرآن، شیوه حفظ او نیز با شتاب و یا کندی در پیش گرفته میشود؛ در حقیقت شیوهای که بنده برای حفظ قرآن در دو سال انجام دادم شیوهای متوسط و با در نظر گرفتن شرایط درسی و کاری بود.
علوی اظهارکرد: یکی ازمشکلاتی که همیشه حافظان قرآن با آن مواجه هستند ،مشکل نگهداری محفوظات است؛ در حقیقت در بخش حفظ، همیشه تثبیت حفظ از حفظ مشکلتر است؛ ولی اگر یک حافظ در مرتبه اول به شکل قوی حفظ را دنبال کند، در تثبیت نیز مشکلی نخواهد داشت؛ در حقیقت یک حافظ باید در مرتبه اول کار حفظ را با قدرت انجام دهد، یعنی دفعات بیشتری در مرتبه اول آیات را به ذهن بسپارد و وقتی که ایات به خوبی در ذهن جای گرفت میتواند در تثبیت نیز راحتتر آیات را ثبت کند.
وی گفت: مشکل این دست حافظانی که وقت بیش از حدی را به تثبیت اختصاص میدهند آن است که در مرتبه اول به خوبی آیات را تکرار نمیکنند؛ هر حافظ باید در ابتدا، آیات را مرور کرده و به یک شخص دیگری تحویل دهد؛ و اگر این شخص از اعضای خانواده باشد بهتر است چون هر روز میتوانیم به آنها دسترسی داشته باشیم ولی قطعا آن شخص نباید ملاحظات خانوادگی را در کار حفظ دخیل کند و باید نقاط ضعف و قوت را بیان کند.