صاحب‌خبر - حمله اخیر ارتش رژیم صهیونیستی به خان یونس در جنوب غزه که با هدف ربودن یکی از فرماندهان مقاومت فلسطین صورت گرفت، با شکست روبه‌رو شد و زلزله‌ای نظامی – سیاسی را شکل داد. فضاحت رژیم کودک کش در این نبرد که با شلیک حدود 500 موشک به سرزمین‌های اشغالی کلید خورد، آن‌چنان سنگین بود که به جرأت می‌توان گفت که پس از جنگ 33 روزه در سال 2006، رسواترین ناکامی برای تل‌آویو در تحولات اخیر رقم خورده است. حمله اخیر رژیم صهیونیستی مانند حملات گذشته، دفعی و یا ایذایی نبود بلکه در پس آن، تحولات فوق‌العاده مهمی قرار داشت که منجر به این هجمه شد و شکست مفتضحانه اسرائیل از این منظر، دارای زوایا و ابعاد بسیار استراتژیکی است که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود. 1. اواخر هفته گذشته، پایگاه خبری «میدل ایست آی» به نقل از منابعی در عربستان گزارش داد که «محمد بن سلمان»، ولیعهد سعودی برای منحرف کردن افکار عمومی از مسئله قتل جمال خاشقجی، به تشویق و تحریک «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی برای حمله به غزه و سرکوب حماس روی آورده است. از سوی دیگر، در سفر اخیر نخست‌وزیر و وزیر فرهنگ رژیم کودک کش به منطقه، یک جنگ نمایشی به سران رژیم صهیونیستی در همین راستا سفارش داده شد تا اجرای طرح‌های آتی جبهه غربی، عبری، عربی از رهگذر آتشباری روی غزه تضمین شود. آمریکا هم برای حفظ قراردادهای پرسود تسلیحاتی با عربستان، بر این عقیده است که باید یک جریان سازی تصنعی در خاورمیانه کلید بخورد که تبعات آن، تا مدت‌ها دستمایه افکار عمومی و رسانه‌ها شود و توازن منطقه برهم نخورد. لذا یک تیم کماندویی به رهبری یکی از افسران ارشد صهیونیست برای ربایش یا ترور رهبران حماس وارد خان یونس شد و «نور برکه»، یکی از رهبران گردان‌های عز الدین قسام را پس از ناکامی در ربودن، به شهادت رساند. در برابر این شبیخون، فرمانده ارشد صهیونیستی حاضر در عملیات به دست رزمندگان مقاومت به هلاکت رسید و ارتش اسرائیل بدون اینکه از توان بالای نیروهای زبده حماس اطلاع و آگاهی داشته باشند، حمله گسترده‌ای را به غزه آغاز کرد که اگر می‌دانست چه پیامدهایی دارد، بدون شک دست به این اقدام نابخردانه نمی‌زد. 2. پس از آغاز حمله، حماس و جهاد اسلامی با تشکیل یک اتاق جنگ مشترک، از نسل جدید موشک‌های خود رونمایی کردند و توانستند در کوتاه‌ترین زمان، معادله میدانی را به نفع خود تغییر دهند. سیاست توازن وحشت که این دو گروه مقاومت از مدت‌ها پیش در دستور کار خود قرار داده بودند، جواب داد و شلیک صدها موشک پرقدرت که از سد گنبد آهنین گذشت، موجب مختل شدن اوضاع اقتصادی – اجتماعی شهرها و شهرک‌های صهیونیست شد. مطابق گزارش‌ها، هم‌اکنون پس از گذشت چند روز این ماجرا، وحشت شدیدی در میان صهیونیست‌ها حاکم است و احساس ناامنی گسترده‌ای در میان آن‌ها برقرار است به‌گونه‌ای که روز گذشته، حدود هزار شهرک‌نشین صهیونیست با برگزاری تظاهرات، خواستار استعفای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به خاطر شکست در غزه شدند. کشته شدن چندین نفر از نیروهای نظامی ارتش رژیم صهیونیستی ازجمله یک فرمانده بلندپایه که به درک واصل شدن وی ازجمله دلایل اصلی نیمه‌تمام ماندن سفر نتانیاهو به پاریس بود نیز از دستاوردهای بزرگ این جنگ برای رزمندگان فلسطینی به شمار می‌آید. افزون بر این، انتشار ویدیویی از هدف قرار گرفتن یک دستگاه اتوبوس نظامیان صهیونیست‌ها توسط موشک کورنت که اهداف در حال حرکت را با دقت زیاد مورد اصابت قرار می‌دهد، به فرماندهان صهیونیست نشان داد که اقتدار و آمادگی حماس تا چه اندازه بالاست. 3. پس از گذشت کمتر از دو روز از غرش و اصابت موشک‌های پرقدرت مقاومت به سرزمین‌های اشغالی، نتانیاهو پرچم سفید تسلیم در برابر حماس و جهاد را بالا برد و آتش‌بس را به‌اجبار پذیرفت. نتانیاهو، علی‌الدوام از پاسخ کوبنده در برابر هرگونه تهاجم فلسطینی‌ها دم می‌زند اما موشک‌های شلیک‌شده از سوی فلسطین، عرصه را چنان بر وی تنگ کرد که حتی یک هفته هم نتوانست جنگ را ادامه دهد، چه رسد به 22 یا 51 روز! به‌بیان‌دیگر، کوتاه شدن جنگ‌های رژیم صهیونیستی با مجاهدان فلسطینی، ناشی از کوتاه شدن و کاستی توان نظامی اشغالگران است و ارتشی که به‌زعم صهیونیست‌ها، مجهزترین ارتش غرب آسیا محسوب می‌شود، از دستیابی به ابتدایی‌ترین اهداف دفاعی و نه تهاجمی همچون رهگیری موشک‌ها توسط سامانه بسیار گران‌قیمت و پرهزینه گنبد آهنین نیز بازماند. به تعبیر عبدالباری عطوان، نویسنده مشهور جهان عرب، «این نتانیاهو بود که به میانجی‌های مصری برای توقف موشک‌های مقاومت در جنگ غزه التماس می‌کرد، از بیم اینکه این موشک‌ها به تل‌آویو برسند؛ نه اینکه بالعکس، فلسطینی‌ها خواهان آتش‌بس باشند. مردم نوار غزه جشن پیروزی گرفتند اما می‌خواستند جنگ ادامه یابد... پاسخ موشکی مقاومت به اسرائیل بازتاب سریع و بی‌سابقه‌ای در سراسر جهان عربی و اسلامی داشت. این تقابل بیش‌تر از یک روز و نیم دوام نیاورد و به دنبال آن سریع‌ترین آتش‌بس در تاریخ مناقشه اعراب و اسرائیل رقم خورد». 4. استعفای «آویگدور لیبرمن»، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی که همواره از ترور رهبران گروه‌های فلسطینی و حمله شدید و گسترده نظامی به غزه سخن می‌گفت، ازجمله شاخص‌ترین دستاوردهای سیاسی این نبرد بود. این در حالی است که «صوفا لاندفیز»، وزیر مهاجرت کابینه نتانیاهو نیز پس از لیبرمن استعفا کرد. باادامه این روند، باید انتخابات زودرس در اراضی اشغالی برگزار شود که در این صورت، نتانیاهو شانسی برای پیروزی مجدد ندارد و از گردونه قدرت خارج خواهد شد. گفتنی است که کابینه نتانیاهو با 61 رأی اعضای کنست از کل 120 عضو آن تشکیل‌شده و در صورت خارج شدن تنها یکی از اعضای حزب «اسرائیل بیتنا» که هشت نفر هستند، این کابینه رسماً سقوط خواهد کرد. از سوی دیگر، کانال تلویزیونی عبری «ریشت کان» با انجام یک نظرسنجی از نارضایتی اسرائیلی‌ها از کابینه نتانیاهو در جریان حمله اخیر صهیونیست‌ها به خان یونس خبر داد که این خود، نشانگر یک زلزله سیاسی بزرگ در پی پیروزی مقاومت است. بر اساس نتایج این نظرسنجی، 65 درصد از مردم شهرها و شهرک‌های صهیونیستی، عملکرد کابینه نتانیاهو را «بد یا بسیار بد» توصیف کرده‌اند. 49 درصد نیز معتقدند که حماس در جنگ اخیر پیروز شده و تنها 14 درصد، صهیونیست‌ها را پیروز میدان ارزیابی کرده‌اند. فراموش نکنیم؛ اشغالگرانی که امروز در کمتر از دو روز دست‌ها را بالا می‌برند، همان‌هایی هستند که حدود هفت دهه پیش، دم از تصرف سرزمین‌های اسلامی از نیل تا فرات می‌زدند! صهیونیست‌ها به مدد پیروزی‌های درخشان مقاومت، نه‌تنها دیگر قادر به پیشروی و تصرف سرزمینی نیستند، بلکه در مرزهای خود به دام افتاده و حتی نمی‌توانند از خود دفاع کنند. به قول استراتژیست‌ها، اگر حکومتی از فاز تهاجم به مرحله دفاع رسید، قطعاً گام بعدی شکست است؛ عاقبتی که در آینده‌ای نه‌چندان دور در انتظار صهیونیست‌ها خواهد بود.∎​