امروز (جمعه) در جریان چهل و یکمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو که در شهر کراکف لهستان در حال برگزاری است، پیش نویس قطعنامه پیشنهادی برای ثبت شهر قدیمی الخلیل و حرم ابراهیمی با وجود مخالفت های شدید آمریکا، اسرائیل و کانادا و اعمال فشار فراوان و کم نظیر آنها، در فهرست جهانی میراث در خطر یونسکو قرار گرفت.
اما در نهایت، قطعنامه مذکور با ۱۲ رای مثبت، ۶ ممتنع و ۳ رای منفی تصویب شد. تصویب این قطعنامه به معنی چالش مشروعیت رژیم صهیونیستی در سازوکارهای بین المللی و تعلق این اماکن به فلسطین تعبیر می شود.
در پی اعلام رای کمیته میراث جهانی یونسکو، نماینده رژیم صهیونیستی بدون توجه به درخواست رئیس اجلاس، با مراجعه به محل پودیوم به شدت در صدد برهم زدن نظم اجلاس برآمد، به نحوی که نهایتا سفیر فلسطین در یونسکو برای پایین آوردن وی به پودیوم مراجعه کرد و درگیری لفظی شدیدی بین دو نفر رخ داد و به مداخله محافظان منجر شد.
نماینده رژیم صهیونیستی طی سخنان بی ادبانه، عصبی و خارج از عرف دیپلماتیک، اقدام کمیته میراث جهانی یونسکو را برخلاف صلح، شرافت و انسانیت توصیف کرد و سفرای کشورهای آلمان، کوبا و لبنان را با تندترین حملات خود مورد عتاب قرار داد.
وی رای کمیته یونسکو را باعث خجالت یونسکو دانست و اظهار داشت: این رای، لکه ننگی است که از چهره یونسکو و کمیته میراث جهانی پاک نخواهد شد.
نماینده این رژیم خطاب به سفیر آلمان (که کشورش درحال حاضر عضو کمیته نیست)، گفت: خجالت آور است که انسان سفیر کشوری باشد که ۶ میلیون یهودی را در جریان هلوکاست کشته است.
وی همچنین سفیر کوبا که از اعضای فعال کمیته میراث جهانی است را که اقدام نماینده اسرائیل را سیرک سیاسی نامیده بود، آماج حملات خود قرار داد و در پایان سخنان خود با اظهارات بسیار سخیفی به هنگام ترک اجلاس گفت «دستشویی رفتن برایش از ماندن در اجلاس واجب تر است.» این اقدام سفیر رژیم صهیونیستی در یونسکو با تمسخر و هو کردن نمایندگان کشورهای جهان رو برو شد.
هیات نمایندگی آمریکا و کانادا نیز که کشورشان عضو ناظر بوده و حق رای نداشتند، ضمن اعتراض به تصمیم فوق توسط اعضای کمیته، یونسکو را به ورود به بازیهای سخیف سیاسی متهم کردند.
بر اساس این گزارش، ثبت شهر قدیمی الخلیل (هبرون) در فهرست میراث جهانی در معرض خطر، در ادامه سلسله تصمیماتی یونسکو است که طی سال های اخیر با حمایت برخی از کشورهای اسلامی بر ضد منافع اسرائیل و حامیانش در یونسکو رخ داده است.
در پاییز ۱۳۹۵ و اردیبهشت ماه گذشته نیز شورای اجرایی یونسکو که نهاد اصلی مدیریت و تصمیم گیری این سازمان است و جمهوری اسلامی ایران نیز از جمله اعضای فعال آن است، با تصویب قطعنامه هایی بر تعلق قدس شریف به مسلمانان تاکید کردند.
تصمیمات و قطعنامه های مذکور چارچوب های حقوقی هستند که اساس مشروعیت جعلی برساخته این رژیم را با چالش جدی روبرو ساخته است.
چارچوب های حقوقی یونسکو به گونه ای شکل گرفته است که کشورهای قدرتمند و صاحب نفوذ، در این سازمان حق وتو ندارند و نمی توانند به راحتی در تصمیم گیری های آن دخالت کنند و حرف خود را به کرسی بنشانند.
به همین دلیل در سال ۲۰۱۱ میلادی این سازمان به رغم مخالفت جدی آمریکا، اسرائیل و برخی از کشورهای غربی، عضویت فلسطین را با رای عمومی اکثریت قریب به اتفاق به رسمیت شناخت. از آن سال آمریکا به منظور تنبیه این سازمان از پرداخت حق عضویت خود که حدود یک سوم بودجه یونسکو است، خودداری می کند و این سازمان را با بحران مالی بسیار سختی روبرو ساخته است.
کمیته میراث جهانی یونسکو ۲۱ عضو دارد که برای یک دوره چهارساله در طی اجلاس مجمع عمومی کنوانسیون ۱۹۷۲ میراث جهانی انتخاب می شوند.
اعضای فعلی این کمیته از کشورهای آنگولا، آذربایجان، بورکینافاسو، کرواسی، کوبا، فنلاند، فیلیپین،اندونزی، لهستان، پرو، لبنان، کویت، قزاقستان، جامائیکا، پرتغال، کره جنوبی، تونس، ترکیه، تانزانیا، ویتنام و زیمبابوه هستند.
∎
اما در نهایت، قطعنامه مذکور با ۱۲ رای مثبت، ۶ ممتنع و ۳ رای منفی تصویب شد. تصویب این قطعنامه به معنی چالش مشروعیت رژیم صهیونیستی در سازوکارهای بین المللی و تعلق این اماکن به فلسطین تعبیر می شود.
در پی اعلام رای کمیته میراث جهانی یونسکو، نماینده رژیم صهیونیستی بدون توجه به درخواست رئیس اجلاس، با مراجعه به محل پودیوم به شدت در صدد برهم زدن نظم اجلاس برآمد، به نحوی که نهایتا سفیر فلسطین در یونسکو برای پایین آوردن وی به پودیوم مراجعه کرد و درگیری لفظی شدیدی بین دو نفر رخ داد و به مداخله محافظان منجر شد.
نماینده رژیم صهیونیستی طی سخنان بی ادبانه، عصبی و خارج از عرف دیپلماتیک، اقدام کمیته میراث جهانی یونسکو را برخلاف صلح، شرافت و انسانیت توصیف کرد و سفرای کشورهای آلمان، کوبا و لبنان را با تندترین حملات خود مورد عتاب قرار داد.
وی رای کمیته یونسکو را باعث خجالت یونسکو دانست و اظهار داشت: این رای، لکه ننگی است که از چهره یونسکو و کمیته میراث جهانی پاک نخواهد شد.
نماینده این رژیم خطاب به سفیر آلمان (که کشورش درحال حاضر عضو کمیته نیست)، گفت: خجالت آور است که انسان سفیر کشوری باشد که ۶ میلیون یهودی را در جریان هلوکاست کشته است.
وی همچنین سفیر کوبا که از اعضای فعال کمیته میراث جهانی است را که اقدام نماینده اسرائیل را سیرک سیاسی نامیده بود، آماج حملات خود قرار داد و در پایان سخنان خود با اظهارات بسیار سخیفی به هنگام ترک اجلاس گفت «دستشویی رفتن برایش از ماندن در اجلاس واجب تر است.» این اقدام سفیر رژیم صهیونیستی در یونسکو با تمسخر و هو کردن نمایندگان کشورهای جهان رو برو شد.
هیات نمایندگی آمریکا و کانادا نیز که کشورشان عضو ناظر بوده و حق رای نداشتند، ضمن اعتراض به تصمیم فوق توسط اعضای کمیته، یونسکو را به ورود به بازیهای سخیف سیاسی متهم کردند.
بر اساس این گزارش، ثبت شهر قدیمی الخلیل (هبرون) در فهرست میراث جهانی در معرض خطر، در ادامه سلسله تصمیماتی یونسکو است که طی سال های اخیر با حمایت برخی از کشورهای اسلامی بر ضد منافع اسرائیل و حامیانش در یونسکو رخ داده است.
در پاییز ۱۳۹۵ و اردیبهشت ماه گذشته نیز شورای اجرایی یونسکو که نهاد اصلی مدیریت و تصمیم گیری این سازمان است و جمهوری اسلامی ایران نیز از جمله اعضای فعال آن است، با تصویب قطعنامه هایی بر تعلق قدس شریف به مسلمانان تاکید کردند.
تصمیمات و قطعنامه های مذکور چارچوب های حقوقی هستند که اساس مشروعیت جعلی برساخته این رژیم را با چالش جدی روبرو ساخته است.
چارچوب های حقوقی یونسکو به گونه ای شکل گرفته است که کشورهای قدرتمند و صاحب نفوذ، در این سازمان حق وتو ندارند و نمی توانند به راحتی در تصمیم گیری های آن دخالت کنند و حرف خود را به کرسی بنشانند.
به همین دلیل در سال ۲۰۱۱ میلادی این سازمان به رغم مخالفت جدی آمریکا، اسرائیل و برخی از کشورهای غربی، عضویت فلسطین را با رای عمومی اکثریت قریب به اتفاق به رسمیت شناخت. از آن سال آمریکا به منظور تنبیه این سازمان از پرداخت حق عضویت خود که حدود یک سوم بودجه یونسکو است، خودداری می کند و این سازمان را با بحران مالی بسیار سختی روبرو ساخته است.
کمیته میراث جهانی یونسکو ۲۱ عضو دارد که برای یک دوره چهارساله در طی اجلاس مجمع عمومی کنوانسیون ۱۹۷۲ میراث جهانی انتخاب می شوند.
اعضای فعلی این کمیته از کشورهای آنگولا، آذربایجان، بورکینافاسو، کرواسی، کوبا، فنلاند، فیلیپین،اندونزی، لهستان، پرو، لبنان، کویت، قزاقستان، جامائیکا، پرتغال، کره جنوبی، تونس، ترکیه، تانزانیا، ویتنام و زیمبابوه هستند.
نظر شما