**نصیریان: داوود هرگز نمی‌خواستم برای تشییع تو بیایم

سخنران بعدی مراسم «علی نصیریان» بود که علی‌رغم حزن بسیار از درگذشت دوست دیرینه‌اش، در سخنانی گفت: داوود من هرکز نمی‌خواستم برای تشییع و بدرقه تو به این صحنه بیایم. من می‌خواستم تا آخرین لحظه با تو روی صحنه باشم.

وی با بیان اینکه داوود رشیدی یکی از ستون‌های استوار تئاتر جدید در ایران بود، اظهارداشت:تئاتری که می‌گویم منظور جنبشی از فارغ التحصیلان هنرپیشگی بود که در اواسط دهه ۳۰ متولد شد و در دهه ۴۰ به ثمر نشست. در حقیقت مهم‌ترین بخش‌های زندگی او در تئاتر گذشت. او یکی از پنج بازیگری بود که در سریال «هزاردستان» زنده یاد علی حاتمی هم حضور داشت و در آموزش هم کارهای بزرگی انجام داد. در حقیقت او یکی از ستون‌های تئاتر ایران بود.

**مشایخی: قبل از مرگ به فکر هم باشیم

همچنین «جمشید مشایخی» نیز در سخنانی گلایه‌آمیز عنوان داشت: چرا زمانی که عزیزی در بین ماست و زنده است، او را نمی‌بینیم اما وقتی از دنیا می‌رود همه درباره‌اش حرف می‌زنیم. چرا داوود زمانی که بیمار بود کسی سراغش را نگرفت؟ الان که دیگر بین ما نیست چه فایده‌ای دارد که از او حرف بزنیم؟

وی تصریح کرد: همسر داوود در دوران سخت بیماری عاشقانه در کنارش بود و برای او زحمات بسیاری کشید. ما در فیلم‌های بسیاری همبازی بودیم و همیشه او را استاد خود می‌دانستم. این غم بزرگ را به همه تسلیت می‌گویم و امیدوارم قبل از مرگ به فکر هم باشیم.

**مرادخانی: یادمان نرود که رشیدی در کنار خداوند بزرگ جای گرفت

علی مرادخانی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز گفت: از مردمی که امروز به این مراسم آمده‌اند و حضور دارند تشکر می‌کنم. خداوند این بزرگی را به هرکسی نمی‌دهد. شرایطی که او برای تئاتر ایران فراهم کرد، قابل تقدیر است. از همسر و دختر او صمیمانه تشکر می‌کنم که در این مدت همراه او بودند و همچنین به پرفسور رشیدی فرزند ایشان که خود را از راه دور به اینجا رسانده‌اند نیز تسلیت می‌گویم. یادمان نرود و فراموش نکنیم که رشیدی در کنار خداوند بزرگ جای گرفته و به معشوق خود رسیده است.

**فرهنگ: من و مهدی هاشمی حاضر بودیم رایگان با داوود رشیدی کار کنیم

داریوش فرهنگ از جمله دیگر هنرمندان کشورمان نیز در سخنانی با بیان اینکه من سخنان زیادی درباره داوود رشیدی زمان حیاتش گفتم که کسی آنها را پیگیری و مطالبه نکرد، اظهارداشت: سال ۴۷ بود که اولین تئاترم با نام «در انتظار گودو» را با همکاری او شروع کردم که در زمان خودش کولاک کرد.

وی عنوان داشت: من و مهدی هاشمی به او گفته بودیم که حاضریم در کارهایت با تو مجانی کار کنیم چون به او ارادت ویژه‌ای داشتیم. داوود رشیدی مردی بلند نظر و مهربانی بود و به همین دلیل هم مردم او را دوست داشتند. لحن او در آثارش مهربان بود و ایثارگری در وجودش موج می زد. روحش شاد و امیدوارم رسانه‌ها تا زمانی که همکاران ما زنده هستند به سراغ شان بروند.