به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ تا همین یک دهه پیش، «خدمات ناخن» یکی از کم‌دوام‌ترین سرویس‌ها در سالن‌های زیبایی بود. مشتری برای مانیکور و لاکی هزینه می‌کرد که در بهترین حالت، چند روز دوام داشت و ناخن‌کار، بخش زیادی از اعتبار کار خود را به «مراقبت مشتری» می‌سپرد تا لاک لب‌پر نشود. این یک چالش دوطرفه بود؛ مشتری رضایت بلندمدت نداشت و ناخن‌کار نمی‌توانست یک سرویس لوکس و ماندگار ارائه دهد. بازار ایران آماده یک تغییر اساسی بود؛ تغییری که شغل ناخن‌کار را از یک اپراتور ساده، به یک «متخصص» پردرآمد تبدیل کند و «رضایت» را برای هفته‌ها تضمین نماید. این تحول، با ورود یک تکنولوژی جدید به نام «لاک ژل» آغاز شد.

ورود یک «تکنولوژی» انقلابی

این معجزه، «لاک ژل» (Gel Polish) نام داشت. محصولی که در بازارهای جهانی سروصدای زیادی به پا کرده بود و یک تفاوت اساسی با تمام همتایان خود داشت: در هوای آزاد خشک نمی‌شد!

لاک ژل یک «سیستم» بود؛ مجموعه‌ای هماهنگ از بیس کوت (زیرساز)، لایه‌های رنگی و تاپ کوت (روکش محافظ) که برای خشک شدن و استحکام نهایی، به نور دستگاه UV یا LED نیاز داشت. فرآیند خشک‌شدن (Cure) که تنها چند دقیقه طول می‌کشید، نتیجه‌ای شبیه به رویا داشت: درخشندگی مطلق آینه‌ای و ماندگاری بی‌نقص برای حداقل سه هفته. نه لب‌پریدگی، نه کدر شدن.

اما هر انقلاب بزرگی به یک پیشگام جسور نیاز دارد. در اوایل دهه ۹۰، زمانی که «ژلیش» یک واژه کاملاً ناآشنا و لوکس به حساب می‌آمد، یک برند تصمیم گرفت این استاندارد جهانی را به بازار تشنه‌ی ایران معرفی کند. برند پایون، با درک این نیاز عمیق در بازار، به عنوان یکی از اولین و جدی‌ترین‌ها، ریسک کرد و این تکنولوژی جدید را به ایران آورد.

چالش بزرگ؛ «آموزش» یک فرهنگ جدید

کار به سادگیِ گذاشتن یک بطری جدید در قفسه فروشگاه نبود. چالش اصلی، «آموزش» و «تغییر فرهنگ» بود. پایون فقط یک محصول نمی‌فروخت؛ یک «روش کار» جدید را معرفی می‌کرد.

ناخن‌کاران سنتی باید متقاعد می‌شدند که دستگاه‌های (در آن زمان گران‌قیمت) UV یا LED را تهیه کنند. آن‌ها باید روش کار کاملاً متفاوتی را یاد می‌گرفتند؛ از زیرسازی و آماده‌سازی صحیح ناخن تا اهمیت زدن لایه‌های بسیار نازک رنگی و خشک کردن هر لایه به صورت جداگانه.

پایون در آن زمان، با مجموعه‌ای اولیه از حدود ۵۰ رنگ، ماموریتی فراتر از فروش را آغاز کرد: «استانداردسازی آموزش». این برند به صورت جدی و متمرکز، شروع به آموزش ناخن‌کاران حرفه‌ای و سالن‌های پیشرو کرد. آن‌ها به درستی دریافته بودند که موفقیت و اعتبار این محصول جدید، در گرو اجرای صحیح و حرفه‌ای آن است.

انفجار تقاضا؛ «تبلیغات دهان به دهان»

نتیجه، شگفت‌انگیز بود. اولین مشتریانی که این سرویس جدید را تجربه کردند، به بهترین و مؤثرترین مبلغان آن تبدیل شدند. برای اولین بار، یک خانم می‌توانست به سفر برود، به کارهای روزمره منزل برسد، شنا کند و پس از سه هفته، با ناخن‌هایی همچنان درخشان و بی‌نقص به سالن بازگردد.

«ژلیش کردم!»، این جمله‌ای بود که به سرعت همه‌گیر شد. «تبلیغات دهان به دهان» مشتریان، تقاضا را منفجر کرد. ناگهان، همه «ژلیش» می‌خواستند. این تقاضای جدید، سطح کل صنعت را به اجبار بالا برد. سالن‌هایی که این خدمت را ارائه نمی‌دادند، به سرعت مشتریان کلیدی خود را از دست می‌دادند. «ژلیش» دیگر یک انتخاب لوکس نبود، یک «ضرورت» و استاندارد جدید بود.

این موج تقاضا، «ناخن‌کار» را از یک اپراتور ساده مانیکور، به یک «متخصص» و «آرتیست» ارتقا داد.

رهبری در بازار رقابتی؛ از تنوع تا سلامت

با داغ شدن بازار، طبیعتاً برندهای متعددی وارد میدان شدند. اما اینجا بود که چالش دوم برای ناخن‌کاران حرفه‌ای آغاز شد: «کیفیت». همه لاک ژل‌ها یکسان نبودند.

یک لاک ژل حرفه‌ای باید غلظت مناسبی می‌داشت (نه آنقدر رقیق که روی پوست اطراف ناخن شره کند و نه آنقدر غلیظ که ضخیم و غیرطبیعی شود)، پیگمنت قوی (پوشانندگی کامل با دو لایه نازک) و دوام بالا.

اینجا بود که برندی که از روز اول بر «استاندارد» و «کیفیت» تمرکز کرده بود، توانست جایگاه خود را به عنوان «رهبر» بازار تثبیت کند. پایون، که پابه‌پای ناخن‌کاران رشد کرده بود، نیاز آن‌ها را عمیقاً می‌فهمید. آن ۵۰ رنگ اولیه، به مرور زمان به یک کلکسیون خیره‌کننده با بیش از ۷۰۰ رنگ و ده‌ها مدل محصول تخصصی (مانند هایپر بیس یا همان رابر بیس برای استحکام‌بخشی، دیسکو ژل‌های درخشان، آیس ژل‌های چشم‌گربه‌ای و...) تبدیل شد.

اما بزرگترین آزمون «تعهد» و «رهبری»، در سال‌های اخیر رخ داد. با جنجال جهانی بر سر ماده «TPO» و ممنوعیت آن در اتحادیه اروپا به دلیل نگرانی‌های سلامتی، بسیاری از برندها غافلگیر شدند. اما برندهای پیشرو که همگام با استانداردهای جهانی حرکت می‌کردند، از این آزمون سربلند بیرون آمدند. پایون، مدت‌ها قبل از اینکه این موضوع به یک بحران تبدیل شود، فرمولاسیون محصولات خود را به‌روز کرده و محصولات «TPO-Free» (بدون TPO) را به بازار عرضه کرده بود. این، نشانه‌ی احترام به سلامت مصرف‌کننده و درک عمیق از آینده‌ی صنعت بود.

جمع‌بندی: میراث یک انقلاب

امروز، اگر به صنعت ناخن ایران نگاه کنیم، آن را یک حرفه‌ی تخصصی، هنری و بسیار پردرآمد می‌بینیم. «آرتیست ناخن» یک شغل معتبر است که نیازمند مهارت، دانش فنی و شناخت مواد است.

این تحول عظیم اقتصادی و اجتماعی در صنعت زیبایی، مدیون ورود همان محصول انقلابی، یعنی «لاک ژل» است. محصولی که اقتصاد سالن‌های زیبایی را دگرگون کرد، سطح توقع مشتریان را برای همیشه بالا برد و استانداردهای جدیدی برای «زیبایی» تعریف کرد.

و این واقعیت ساده، داستانی دارد که حدود یک دهه پیش، با جسارت، ریسک‌پذیری و نگاه حرفه‌ای برند پایون آغاز شد. برندی که نه تنها لاک ژل را به ایران معرفی کرد، بلکه در تمام این سال‌ها، نامش با تعریف «کیفیت»، «تنوع» و «تعهد» در این صنعت گره خورده است.

برای مشاهده کلکسیون کامل رنگ‌ها، محصولات تخصصی و اطلاع از استانداردهای سلامت محصولات پایون، می‌توانید به وب‌سایت رسمی این برند مراجعه نمایید.