شناسهٔ خبر: 75438655 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: آنا | لینک خبر

نقش ادبیات در مبارزه فلسطینی‌ها؛ تأکید رفعت العریر بر روایتگری

رژیم صهیونی در تاریخ ۷ دسامبر ۲۰۲۳، نویسنده فلسطینی رفعت العریر را در نخستین ماه‌های نسل‌کشی غزه به شهادت رساند. شعری که عنوان این کتاب از آن گرفته شده، پس از قتل العریر او را به شهرت جهانی رساند، پیامی که اکنون در ضمیر و وجدان ما حک شده است.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا به نقل از میدل است آی، رژیم صهیونی در تاریخ ۷ دسامبر ۲۰۲۳، نویسنده فلسطینی رفعت العریر را در نخستین ماه‌های نسل‌کشی غزه به شهادت رساند. شعری که عنوان این کتاب از آن گرفته شده، پس از قتل العریر او را به شهرت جهانی رساند، پیامی که اکنون در ضمیر و وجدان ما حک شده است. با این حال، این مجموعه نوشته‌ها یادآور تلخی است که چنین صدا‌هایی باید همچنان زنده می‌بودند، می‌نوشتند و رهبری مبارزه علیه استعمار صهیونیستی را بر عهده می‌گرفتند.

العریر توجه خواننده را به ادامه نسل کشی صهیونیستی در فلسطین جلب می‌کند، زیرا نوشته‌های این گلچین دبی دوره زمانی بین ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۳ را پوشش می‌دهند. نسل کشی در اشکال مختلفی به تصویر کشیده می‌شود، از جمله کشتار ده‌ها هزار فلسطینی و محو حقیقت توسط روایت صهیونیستی که خود به معنای نابودی مردم و سرزمین فلسطین است.

«ده سال پیش هیچ فلسطینی‌ (حتی آنهایی که تخیلی قوی داشتند) نمی‌توانست پیش بینی کند که آنها به زودی می‌توانند از موشک و راکت علیه اسرائیل استفاده کنند. اما صهیونیست‌ها این امکان را فراهم کردند. با نابود کردن سنگ اندازها، اسرائیل به طور غیرمستقیم به فلسطینی‌ها گفت: بهتر است به سلاح‌های دیگری فکر کنید. و فلسطینی‌ها هم چنین کردند.» این بخشی از یکی از مقالات العریر در سال ۲۰۱۱ است که نشان می‌دهد چگونه مقاومت فلسطینیان متناسب با گسترش خشونت‌های استعماری اسرائیل رشد کرده است. انتفاضه‌ها اجتناب ناپذیر نبودند؛ آن‌ها نتیجه عزم صهیونیست‌ها برای محو فلسطینی‌ها از سرزمن خودشان بودند.

نوشته‌های العریر همچنین فضای زیادی را به بشریتی اختصاص می‌دهند که اسرائیلی‌ها با قدرت بمب‌ها و بولدوزر‌های خود لهش می‌کنند. در میان بمباران‌ها و در فواصل بین آن ها، العریر به سوالات فرزندانش در مورد استعمار و خشونت می‌پردازد، به نقش خود در آموزش در غزه اشاره می‌کند و از دانش آموزانش می‌خواهد که بنویسند و «مقاومت خلاقانه فلسطینی‌ها در برابر بی عدالتی و نژادپرستی و وحشی گری اسرائیل را به نمایش بگذارند.» داستان سرایی، که نخ تسبیح این گلچین ادبی است، زمانی که العریر به بحث در مورد مطالعاتش از ادبیات اروپایی و گفتمان امپریالیستی می‌پردازد، ظاهر می‌شود. العریر می‌نویسد و تأکید می‌کند که فلسطینی‌ها هیچ‌گاه نباید اجازه دهند که داستان هایشان را دیگران روایت کنند، وقتی که خودشان توانایی روایت آن را دارند.

این مجموعه نه تنها یادآوری از بلایی است که اسرائیل بر سر فلسطینیان آورده، بلکه تأکیدی است بر اهمیت زنده نگه داشتن صدا‌هایی که همچنان می‌توانند واقعیت فلسطین را به تصویر بکشند و مبارزه علیه استعمار را هدایت کنند.

انتهای پیام/