شادمهر راستین در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا درباره ساز و کار جشنواره فیلم کوتاه و انفصال سینمای کوتاه و بلند توضیح داد: وقتی فیلمسازان وارد بازار کار و چرخه تولید و پخش می‌شوند، درگیر ضوابط و آیین‌نامه‌های نوشته و نانوشته‌ای می‌شوند که باعث می‌شود از ایده‌آل‌های خود عقب‌نشینی کنند.

وی افزود: یک فیلمساز می‌داند بعدا احتمال دارد فیلمش مورد ممیزی قرار بگیرد اما اینکه مواردی می‌بیند از جمله: بودجه تعیین‌کننده‌تر می‌شود، حمایتی از سینمای نوآورانه نمی‌شود، سینمای کمدی ارجحیت دارد، کسی که مدیریت سینما را دارد سالن‌دار است نه مدیر سینما، بنابراین کم‌کم احساس می‌کند اینها یک سری حرفای قشنگی بود که او را به دام سینما انداخت و واقعیت سینما چیز دیگری است.

فیلمنامه‌نویس «به همین سادگی» و «امروز» درباره لزوم اهمیت دادن تلویزیون به سینمای کوتاه گفت: یک کارگردان می‌تواند فیلمساز سینمای کوتاه بماند اگر تلویزیون خریدار فیلم کوتاه باشد و ساز و کار خود را بلد باشد، با خرید و اکران فیلم کوتاه چرخه‌ای را ایجاد می‌کند که به نفع خودش است. تا دهه ۸۰، تلویزیون بویژه در برنامه‌های کودک و نوجوان فیلم کوتاه پخش می‌کرد، از زمانی که پخش فیلم کوتاه در تلویزیون متوقف شده است فرهنگ آن از بین رفته است.

راستین ادامه داد: صداوسیما سلبریتی و سینما را دشمن خود می‌داند؛ رقیب نمی‌داند.

این فیلمنامه‌نویس که تدریس در نشست‌های تخصصی جشنواره نیز برعهده دارد، یادآور شد: فیلمسازان جوان دوست دارند فیلمنامه‌های خوبی بنویسند که به فیلم خوبی منتهی شود، اما آنچه باعث می‌شود که این باور درست به یک باور غلط تبدیل شود، دست کسانی است که خارج از این جشنواره هستند.