به گزارش ایرنا؛ ورزش فراتر از یک فعالیت تفریحی صرف، ابزاری اثربخش در ارتقای سطح سلامت عمومی جامعه به‌ویژه در میان اقشار کارگر است؛ گروهی که با توجه به نوع شغل، اغلب در معرض فشارهای جسمی، روانی و اقتصادی قرار دارند.
کارگران به دلیل سبک زندگی کم‌تحرک، شرایط سخت کاری، استرس‌های مزمن و کمبود فرصت‌های تفریحی سازنده، بیش از دیگران در معرض آسیب‌های اجتماعی نظیر اعتیاد، افسردگی و انزوای اجتماعی قرار دارند. در چنین شرایطی، ورزش می‌تواند سپری مؤثر در برابر این آسیب‌ها باشد.
ارتقای سلامت و بهره‌وری از مسیر ورزش
کیوان تیشه‌گران ، سرپرست هیات ورزش کارگری کردستان با اشاره به نقش ورزش در بهبود سلامت جسمی و روانی کارگران اظهار داشت: فعالیت بدنی منظم، باعث ترشح هورمون‌های شادی‌بخش نظیر اندورفین شده و به کاهش استرس، اضطراب و علائم افسردگی کمک می‌کند.
وی افزود: این اثرات مثبت برای کارگرانی که تحت فشارهای کاری و مالی قرار دارند، می‌تواند بسیار حیاتی باشد. ورزش منظم منجر به کاهش تمایل به رفتارهای پرخطر مانند مصرف مواد مخدر شده و سطح نشاط عمومی را افزایش می‌دهد.
تیشه‌گران همچنین تصریح کرد: کارگری که از سلامت جسمی و روحی برخوردار باشد، تمرکز و بازدهی بالاتری در محل کار دارد. ورزش از طریق افزایش آمادگی بدنی و کاهش خستگی، احتمال وقوع حوادث ناشی از کار را نیز کاهش می‌دهد. این موضوع نه تنها به نفع کارگر بلکه به سود کارفرما و جامعه نیز خواهد بود.
نقش ورزش در توسعه اجتماعی و فردی
وی با اشاره به تأثیرات اجتماعی ورزش گفت: فعالیت‌های گروهی مانند فوتبال، والیبال و سایر ورزش‌های تیمی، بستر مناسبی برای تقویت روحیه کار گروهی، احساس تعلق و انسجام اجتماعی فراهم می‌آورد.
تیشه‌گران ادامه داد: این فضاهای مثبت ارتباطی می‌توانند مانع از بروز احساس انزوا، افسردگی و گرایش به رفتارهای ناسالم در میان کارگران شوند. شرکت در برنامه‌های ورزشی منظم، فرصت مناسبی برای تخلیه انرژی و کسب مهارت‌های زندگی همچون انضباط فردی، مدیریت زمان و حل مسئله ایجاد می‌کند.
وی افزود: با برنامه‌ریزی صحیح برای اوقات فراغت کارگران و پر کردن آن با فعالیت‌های ورزشی مفید، می‌توان از شکل‌گیری زمینه‌های بروز آسیب‌های اجتماعی در محیط‌های کاری جلوگیری کرد.
تجربه‌ای واقعی از تأثیر ورزش در زندگی یک کارگر
یکی از کارگران شاغل در واحد صنعتی سنندج که نزدیک به یک سال و نیم است به‌طور مستمر در باشگاه‌های کارگری فعالیت ورزشی دارد، در گفت‌وگو با ایرنا از تأثیر این تغییر در سبک زندگی خود گفت.
احمد مفاخری اظهار داشت: با تشویق یکی از همکارانم، ورزش را شروع کردم. در ابتدا فقط از سر اجبار بود، اما به مرور به آن علاقه‌مند شدم. اکنون هفته‌ای سه تا چهار روز به بدنسازی یا ورزش‌های گروهی مانند فوتبال می‌پردازم.
وی افزود: از زمان شروع ورزش، استرس کاری‌ام کاهش یافته و با انرژی بیشتری روز را به پایان می‌برم. کیفیت خوابم بهتر شده و احساس خستگی مزمن به‌طور چشمگیری کم شده است.
مفاخری همچنین تأکید کرد: ورزش حتی در قالب ساده‌ای مانند پیاده‌روی روزانه، می‌تواند زندگی یک کارگر را متحول کند. پیشنهاد من به همه همکاران این است که آن را تجربه کنند.
ورزش کارگری نه تنها ابزار حفظ سلامت فردی است، بلکه با تقویت انسجام اجتماعی، بهینه‌سازی اوقات فراغت و افزایش مهارت‌های مقابله با چالش‌های زندگی، نقشی کلیدی در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی ایفا می‌کند. سرمایه‌گذاری در توسعه ورزش‌های کارگری، اقدامی راهبردی برای افزایش بهره‌وری، سلامت نیروی کار و رشد پایدار اقتصادی محسوب می‌شود.