معاون پیشین سلامت وزارت بهداشت به قدس آنلاین می گوید: بیماری های کبد یکی از بیماری های جدی جامعه است و سازمان بهداشت جهانی تلاش می کند تا با کمک کشورها در راستای کنترل این بیماری گام بردارد.

مؤید علویان ادامه می دهد: برای رسیدن به این اهداف، افزایش آگاهی عمومی، آموزش راه‌های انتقال، روش‌های پیشگیری و نقش رسانه‌ها و نهادهای غیردولتی بسیار حیاتی است.

بنابراین ضرورت دارد تا مردم راه های انتقال، ابتلا و پیشگیری را بشناسند و در این باره تنها راه این است که به مردم آموزش داده شود.

رئیس انجمن مطالعات کبدی ایران ادامه می دهد: هدف سازمان بهداشت جهانی از انتخاب ۶ مرداد به عنوان روز جهانی هپاتیت این است تا هم مردم نسبت به این بیماری مهم آگاه شوند و هم سیاستگذاران، دقیق تر و بهتر از همیشه در برنامه ریزی و کنترل این بیماری ها اقدام کنند.

همانگونه که می دانیم در حال حاضر سازمان بهداشت جهانی پیشنهاد کرده است تمامی افراد زیر ۵۵سال آزمایش هپاتیت Bبدهند و چنانچه این گروه سنی واکسن هپاتیت B نگرفته اند حتما آن را دریافت کنند.

شاید در ظاهر موضوع آزمایش و تزریق واکسن و پیشگیری ها هزینه زیادی برای نظام سلامت و حاکمیت کشورها ایجاد کند اما باید بدانیم چنین هزینه ای در مقایسه با آنچه که ممکن است برای بیماران اتفاق بیفتد از قبیل هزینه تشخیص، هزینه دارو و گاهی نیاز به پیوند کبد، هزینه ای بسیار ناچیز است.

راه های انتقال هپاتیت B و C

این پزشک متخصص گوارش و کبد و فوق تخصص هپاتیت درباره راه های انتقال هپاتیت می گوید: هپاتیتB و C از راه تماس خونی، روابط غیرمتعارف و محافظت نشده از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.

در سال های گذشته، انتقال این بیماری از مادر به نوزاد نیز رایج بود، اما با غربالگری مادران و واکسیناسیون نوزادان، این خطر کاهش یافته است. در گروه‌های خاص مانند معتادان تزریقی و زندانیان، هنوز راه‌های انتقال مهم هستند و نیازمند اقدامات پیشگیرانه است.

همچنین این بیماری تا چند سال پیش در بیماران هموفیلی، تالاسمی و دیالیزی وجود داشت که خوشبختانه اکنون در هر سه گروه حذف شده است به جز در معتادان تزریقی و افرادی که سابقه حبس دارند.

معتادان تزریقی و افراد دارای سابقه حبس بیش از همه مستعد ابتلا به این بیماری هستند که این موضوع نشان می دهد برای ریشه کنی این بیماری باید دست به دست هم دهیم چراکه نقش رسانه و دولت ها در پیشگیری از این بیماری بسیار اهمیت دارد.

از دیگر راه های انتقال هپاتیت، تزریق به وسیله سرنگ آلوده، خالکوبی، حجامت غیربهداشتی و هر چیزی که با خون سروکار دارد، است.

سن ابتلا به هپاتیت

سن ابتلا به هپاتیت بیشتر در افراد بالای ۲۵ سال است، اما واکسیناسیون نوزادان از سال ۱۳۷۳ آغاز شد و اکنون تمامی نوزادان واکسینه می‌شوند. بنابراین، افرادی که قبل از این تاریخ واکسن نزده‌اند، باید در سن بزرگسالی آزمایش شوند، چون بیماری ممکن است در هر سنی بروز کند و نشانه ای نداشته باشد، بنابراین می‌تواند منجر به مشکلات جدی کبدی مانند سیروز و سرطان کبد شود.

برخی اعمال زیبایی از قبیل تتو، خالکوبی و غیره نیز می توانند راهی برای انتقال بیماری باشند. بنابراین توصیه می شود عمل های زیبایی حتما با وسایل بهداشتی و سالم انجام شود.

از چه سنی به بعد در برابر بیماری هپاتیت ایمن هستیم؟

ما در هر سنی ممکن است به هپاتیت مبتلا شویم و این بیماری بستگی چندانی به سن ندارد به همین دلیل تا پایان عمر نیز ممکن است در کمین ما باشد. به همین دلیل حتما باید افراد ۵۵سال به بالا آزمایش بدهند و همچنین واکسن دریافت کنند.

نشانه های بیماری هپاتیت

علویان می گوید: این بیماری معمولا بدون علامت است اما ممکن است گاهی نشانه هایی از جمله ضعف، خستگی، بی حالی و زردی از خود بروز دهد.

در این زمینه نقش رسانه ها برای آگاه سازی جامعه از اهمیت ویژه ای برخوردار است آنچنان که ما در بحث اطلاع رسانی، همواره رسانه ها را همکار خود می دانیم که با همکاری خود ما را در داشتن جامعه ای سالم و پویاتر یاری می رسانند.

خوشبختانه ایران در مقایسه با دیگر کشورهای خاورمیانه از کمترین شیوع بیماری هپاتیت برخوردار است اما برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت B باید واکسن تزریق کرد و هپاتیت C نیز تنها از راه انجام ندادن رفتار پر خطر قابل پیشگیری است.