رهبر طالعی حور روز سه‌شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به تجاوز آمریکا و رژیم صهیونیستی به سایت‌های هسته‌ای ایران و پیامدهای آن اظهار کرد: بر اساس ماده ۴ معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، این معاهده نباید به گونه‌ای تفسیر شود که حق مسلم اعضا در انجام تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی هسته‌ای برای مقاصد صلح آمیز را تحت تاثیر قرار دهد.
وی اضافه کرد: براساس این ماده از معاهده، جمهوری اسلامی ایران این حق را داشته که در راستای مقاصد صلح‌آمیز فعالیت هسته‌ای داشته باشد. بنابراین با وجود نظارت‌های دائمی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بر فعالیت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران و نبود انحراف در این فعالیت‌ها حمله آمریکا و رژیم صهیونیستی (که هر دو دارای سلاح هسته‌ای هستند)، به تاسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران، نقض آشکار قوانین و مقررات بین‌المللی و همچنین معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای به شمار می‌رود.
دانشیار روابط بین‌الملل دانشگاه محقق اردبیلی با تشریح پیامدهای جهانی و داخلی این اقدام اظهار کرد: در بعد جهانی حمله به تاسیسات هسته‌ای کشوری که بیش از دو دهه تحت شدیدترین نظارت‌های آژانس بین‌المللی اتمی بوده و هیچ‌گونه تلاشی برای دستیابی به سلاح هسته‌ای نداشته، بیانگر ناکارآمدی معاهده منع گسترش هسته‌ای و استفاده ابزاری قدرت‌ها از این نهاد قانونی است.
طالعی حور افزود: این وضعیت می‌تواند کشورها را نسبت به نهادهای بین‌المللی و قواعد و مقررات حاکم بر آنها بدبین کرده و همین امر می‌تواند بر ضمانت اجرای حقوق بین‌الملل خدشه وارد کند، ضمن اینکه موجب تجدیدنظر کشورها در ادامه فعالیت خود در ذیل این معاهده و ترغیب به داشتن سلاح هسته‌ای شود.
دانشیار روابط بین‌الملل دانشگاه محقق اردبیلی همچنین در خصوص پیامد و تاثیر حمله به تاسیسات هسته‌ای بر سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران گفت: ایران در این زمینه می‌تواند دو اقدام را در دستور کار قرار دهد؛ اقدام اول این است که به استناد اصول حقوق بین‌الملل و معاهده منع گسترش سلاح های هسته‌ای پیگیری حقوقی در مجامع بین‌الملل را دنبال کند.
وی بیان کرد: با توجه به تجربیات گذشته به نظر نمی‌رسد موفقیتی از این اقدام نصیب جمهوری اسلامی ایران شود، چرا که برخی از نهادها همچون آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با گزارش‌های سیاسی خود زمینه را برای تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی ایران فراهم کرده است.
طالعی حور افزود: اقدام دوم این است که جمهوری اسلامی ایران باید این موضوع را مورد توجه قرار دهد که سال‌ها همراهی و همکاری با نهادهای بین‌المللی در امور هسته‌ای چه نتیجه‌ای داشته است؟ پاسخ این سوال می‌تواند این باشد که جمهوری اسلامی ایران باید در دکترین هسته‌ای خود تجدیدنظر کرده و به استناد ماده ۱۰ معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای از حق قانونی خود برای خروج از معاهده استفاده نموده و به بازدارندگی هسته‌ای دست یابد.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: در دنیایی که نهادهای بین‌المللی نه تنها کارایی نداشته بلکه علیه شما نیز اقدام می‌کنند، تنها راه داشتن قدرت است و نباید فراموش کنیم که علت دشمنی آمریکا و متحدانش با جمهوری اسلامی ایران قدرت ایران است و به فعلیت درآمدن دشمنی آن کشور و متحدان آن ضعف ما است.
وی تصریح کرد: در شرایطی که دشمنان این مرز و بوم از تمامی خطوط قرمز عبور کرده و مستقیم به تجاوزگری مشغول هستند تنها راه مقابله داشتن قدرت است و این قدرت در بعد هسته‌ای هم باید وجود داشته باشد.
طالعی حور در ادامه گفت: فراموش نکنیم که درگیری هند و پاکستان به دلیل برخورداری هر دو کشور از قدرت بازدارندگی هسته‌ای یک هفته بیشتر طول نکشید. پس باید با در نظر گرفتن همه جوانب، دنبال بازدارندگی هسته‌ای باشیم چیزی که جان مرشایمر نظریه‌پرداز رئالیسم تهاجمی هم بر دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای برای ایجاد موازنه قوا در منطقه تاکید دارد.