وب‌سایت سای‌تِک‌دِیلی در گزارشی اعلام کرد: نتایج تحقیقات یک تیم بین‌المللی متشکل از ۲۴ پژوهشگر نشان می‌دهد که احتمالاً بین آگونیست‌های گیرنده پپتید شبه گلوکاگون- ۱ (GLP1)، که در داروهایی مانند اوزمپیک به‌کار می‌روند، و افزایش خطر ابتلا به افسردگی و افکار خودکشی ارتباط وجود دارد.
این محققان با استفاده از روش‌های پیشرفته فارماکوژنومیک، مسیرهای ژنتیکی خاصی را شناسایی کرده‌اند که ممکن است برخی افراد را در معرض علائم افسردگی قرار دهد هنگام مصرف آگونیست‌های پپتید شبه گلوکاگون- ۱.
نتایج تحقیق نشان می‌دهد که در حالی که این آگونیست‌ها می‌توانند برای افراد مبتلا به هایپردوپامینرژی (افزایش غیرعادی دوپامین در نواحی خاصی از مغز) مفید باشند، اما ممکن است برای افرادی که به هیپودوپامینرژی (کاهش دوپامین در قشر پیش‌پیشانی مغز) دچار هستند، اثرات منفی به همراه داشته باشند.
این پژوهشگران همچنین ارتباط بین آگونیست‌های پپتید شبه گلوکاگون- ۱ و چندین ژن کلیدی که در تنظیم خلق‌وخو و پاداش نقش دارند، از جمله DRD۳، BDNF و CREB۱ را شناسایی کرده‌اند. اختلال در این ژن‌ها می‌تواند بر کنترل علائم افسردگی، اختلالات خلقی و افکار خودکشی تاثیر بگذارد.
به گزارش ایرنا، پژوهشگران استفاده از رویکردهای پزشکی شخصی‌سازی‌شده، از جمله آزمایش‌های ژنتیکی برای شناسایی هیپودوپامینرژی، را پیش‌نهاد می‌کنند تا پیش از تجویز این داروها، افراد در معرض خطر شناسایی شوند.
∎