به گزارش ایرنا، چهارشنبه‌سوری یکی از رسوم کهن ایرانی است که ریشه در شادی و روشنایی دارد، اما در سال‌های اخیر، استفاده از مواد محترقه خطرناک باعث شده این جشن از ماهیت اصلی خود فاصله بگیرد.
امسال شرایط متفاوت‌تر از همیشه است؛ مردم درگیر عبادات شبانه، سحر و روزه‌داری هستند و برای تجدید قوا نیاز به آرامش و استراحت دارند؛ در چنین فضایی، انفجارهای ناگهانی و صدای مهیب ترقه‌ها می‌تواند آرامش خانواده‌ها، به‌ویژه سالمندان، بیماران و کودکان را بر هم بزند.
از طرفی، نوروز در راه است و کوچک‌ترین بی‌احتیاطی می‌تواند به سوختگی، قطع عضو یا حتی جان باختن عزیزانمان منجر شود؛ پلیس روزانه در حال جمع‌آوری مواد محترقه غیرمجاز است، اما بدون همکاری خانواده‌ها و نظارت بر فرزندان، این اقدامات کافی نخواهد بود.
چه کنیم تا چهارشنبه‌سوری امسال امن باشد
بر همین اساس، کارشناسان و نهادهای مسئول بر فرهنگ‌سازی در خانواده‌ها تأکید دارند؛ یکی از مهم‌ترین راهکارها، آگاهی‌بخشی به کودکان و نوجوانان درباره خطرات استفاده از مواد محترقه است. بسیاری از حوادث تلخ چهارشنبه‌سوری به دلیل عدم آگاهی و استفاده نادرست از مواد آتش‌زا رخ می‌دهد.
همچنین، توصیه می‌شود خانواده‌ها از خرید و استفاده از ترقه‌های غیرمجاز خودداری کنند؛ هیجان چند لحظه‌ای ناشی از انفجار ترقه‌ها، گاهی می‌تواند به آسیب‌های جبران‌ناپذیر جسمی و روحی منجر شود.
از سوی دیگر، نیروی انتظامی و نهادهای امنیتی در حال مقابله با فروش و توزیع مواد محترقه غیرمجاز هستند و از شهروندان خواسته شده است که در صورت مشاهده فروشندگان این مواد، مراتب را به پلیس گزارش دهند. همکاری عمومی در این زمینه می‌تواند نقش مهمی در کاهش حوادث و تأمین امنیت جامعه ایفا کند.
کارشناسان توصیه می‌کنند که به جای استفاده از مواد محترقه خطرناک، نورافشانی‌های مجاز و شرکت در مراسم‌های کنترل‌شده، جایگزین رفتارهای پرخطر شود؛ برگزاری چهارشنبه‌سوری به شکلی ایمن و بدون حادثه، می‌تواند این سنت دیرینه را به جشن واقعی شادی و همبستگی تبدیل کند، نه حادثه و پشیمانی.
چهارشنبه‌سوری جشنی کهن و ریشه‌دار در فرهنگ ایرانی است که از دیرباز با روشن کردن آتش، شادی و دورهمی همراه بوده است. ایرانیان باستان معتقد بودند که پریدن از روی آتش، نمادی از تطهیر و استقبال از سال نو است.
اما در سال‌های اخیر، استفاده از مواد محترقه خطرناک باعث شده این سنت از ماهیت اصلی خود دور شود؛ اکنون وظیفه ماست که اصالت این جشن را حفظ کنیم و آن را به رویدادی ایمن و فرهنگی تبدیل نماییم.