به گزارش خبرگزاری آنا، آیین پاسداشت چهلمین سال بنیان گذاری مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی) با حضور سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حسین سیمایی صراف وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، آیت‌الله سیدمصطفی محقق داماد رئیس مطالعات قرآنی فرهنگستان علوم ایران و اساتید و پژوهشگران مرکز دایرةالمعارف امروز شنبه (۱۱ اسفند) برگزار شد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه برای عرض خداقوت به استاد بجنوردی و همکارانشان اینجا آمده‌ام، گفت: علاقه‌مندان حوزه فرهنگ و کتاب در دهه ۴۰، ۵۰ و ۶۰ احساس غم می‌کردند چراکه جریان دایرةالمعارف نویسی در ایران تاخر تاریخی دارد.
غربیان دایرةالمعارف نویسی را از انقلاب فرانسه داشتند و در حوزه اسلامی، دایرةالمعارف لیدن در سال‌های ۱۹۱۳ تا ۱۹۳۶ در ۴ جلد و یک تکمله منتشر شد و سپس ویرایش دوم آن در ۱۹۵۴ منتشر شد.
عرب‌ها زودتر به میدان آمدند و دایرة المعاف بستانی در سال ۱۲۵۴ شمسی جلد اول آن منتشر شد و دائرة المعارف القرن العشرین فرید وجدی نزدیک به یک سده قبل منتشر شد، هرچند این دو آداب و اسلوب لازم را نداشتند، اما بالاخره نام دایرةالمعارف را زودتر آغاز کردند.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: غم فرهنگی در وجود علاقه‌مندان فرهنگ در ایران شکل گرفته بود، چون فاصله قابل توجهی با جریان دایرةالمعارف نویسی جدید داشتیم، چه این که گرچه در تاریخ و تمدن اسلامی کتاب‌های جامع نویسی داشتیم و آثاری، چون نفایس الفنون، احصاء العلوم، نهایة‌الارب، صبح الاعشی و..، اما دائرة المعارف با این منابع جامع نویسی گذشته تفاوت داشت.
وی با بیان اینکه کتاب‌های جامع داشتیم، اما دایره‌المعارف نویسی از اهمیت دیگری برخودار بود، افزود: گروه کار‌هایی در دهه چهل و پنجاه شروع شد، اما چندان کافی نمی‌نمود تا این که خبر تاسیس مرکز دایرة المعارف اسلامی در زمستان ۱۳۶۲ به گوش‌ها رسید و سال ۱۳۶۷ اولین جلد دایرةالمعارف منتشر شد و دریچه امید جدیدی را گشود.
صالحی تصریح کرد: اتفاقاتی که یکی بعد از دیگری در این مرکز شکل گرفت غرور ملی، ایرانی و اسلامی را پدید آورد که محدود به دایره المعارف نبود؛ ترجمه آن به زبان‌های انگلیسی و عربی، دانشنامه‌های متعدد، کتابخانه کم‌نظیر و.. انصافا شجره طیبه‌ای بود که پیرامون آن اتفاقات زیادی رخ داد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: به استاد بجنوردی که با همتشان این مسیر را طی کردند دست مریزاد می‌گویم؛ امیدوار هستم این شجره طیبه همچنان ببالد و میوه‌های آن افزون‌تر شود.
انتهای پیام/