شناسهٔ خبر: 71635379 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: قدس آنلاین | لینک خبر

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح کرد؛ احساس غرور ملی با تأسیس مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی

وقتی خبر تأسیس مرکز دایره المعارف اسلامی در سال ۱۳۶۲ آمد و بعد در سال ۱۳۶۳ رسماً آغاز شد و سپس در سال ۱۳۶۷ اولین جلد دایره‌المعارف منتشر شد و اتفاقاتی که یکی پس از دیگری در این مرکز شکل گرفت احساسی از غرور ملی، ایرانی و اسلامی را پدید آورد.

صاحب‌خبر -

آیین پاسداشت چهلمین سال بنیادگذاری مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی امروز شنبه، ۱۱ اسفند در مرکز همایش‌های رایزن دایره‌المعارف بزرگ اسلامی برگزار شد.

سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این مراسم با بیان اینکه امروز نودمین سالگرد خبرگزاری ایرنا هم هست که مراسمی را با حضور آقای رئیس جمهور داشتیم گفت: ما علاقه‌مندان حوزه فرهنگ و کتاب در دهه ۴۰، ۵۰ و ۶۰ احساس غبن می‌کردیم؛ زیرا جریان دایره‌المعارف نویسی در کشور ما تأخر تاریخی داشت. کتاب‌های جامع وجود داشت و کم نبودند، اما دایره‌المعارف نویسی چیز دیگری بود.

وی ادامه داد: ویرایش اولیه دایره‌المعارف هلند در ۱۹۱۳ تا ۱۹۳۶ عرضه شد که با یک نگاه درونگرایانه دینی اسلامی و ایرانی بود و نکاتی را داشت که با آن منظر همراه بود و ویرایش‌های بعدی آن هم بعد از جنگ جهانی دوم آمد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: عرب‌ها هم دایره‌المعارف نویسی را زودتر شروع کردند و اگر نگوییم احساس غبن، اما احساس تحقیر وجود داشت که فاصله قابل توجهی را با جریان دایره‌المعارف نویسی جدید داشتیم که سنت دیگری داشت و با کتاب‌های جامع نویسی گذشته متفاوت بود اما از بستر و زیست‌بوم درونگرایی اسلامی ایرانی فاصله داشت.

وی اظهار کرد: وقتی خبر تأسیس مرکز دایره‌المعارف اسلامی در سال ۱۳۶۲ آمد و بعد در سال ۱۳۶۳ رسماً آغاز شد و سپس در سال ۱۳۶۷ اولین جلد دایره‌المعارف منتشر شد و اتفاقاتی که یکی پس از دیگری در این مرکز شکل گرفت احساسی از غرور ملی، ایرانی و اسلامی را پدید آورد. جریانی که متوقف به دایره‌المعارف نبود بلکه شجره طیبه‌ای بود که در پیرامون آن اتفاق زیادی رخ داد.

صالحی در پایان افزود: به استاد بزرگوار آقای بجنوردی دست مریزاد می‌گویم که با همت خود این مسیر را طی کردند. ما یک پارادایم شیفتی از حوزه سیاست به حوزه علم داشتیم که هم حوزه سابق متبرک بود و هم حوزه جدید حوزه با افتخاری است. امیدواریم که این شجره طیبه همچنان ببالد و میوه‌های مثمرثمر آن افزون‌تر باشد.