عطیه زارع، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره روند شکلگیری ایده «وارث» گفت: همیشه این سؤال برایم مطرح بود که چرا برخی از ما خود را منتظر امام زمان (عج) میدانیم، اما وقتی زمان عمل فرا میرسد، درگیر دنیا شده و از یاری ایشان بازمیمانیم؟ این دغدغه، پس از مطالعه کتاب «کمی دیرتر» در ذهنم پررنگتر شد. در این کتاب، نویسنده بهخوبی به این موضوع پرداخته که بسیاری از انسانها در کلام، خود را منتظر میدانند اما در لحظهای که باید تصمیمی اساسی بگیرند، دچار تردید و یا حتی غفلت میشوند.
وی در ادامه به تحقیقات و مطالعات خود در دوره «روایت انسان» اشاره کرد و افزود: در این دوره، مباحثی درباره اولین منجی بشر، حضرت نوح (ع)، مطرح شد و چالشهایی که ایشان در زمان خود با آنها روبهرو بودند، مورد بررسی قرار گرفت. نکته جالبی که در این دوره متوجه شدیم، شباهتهای فراوان شرایط دوران حضرت نوح (ع) با عصر حاضر بود. مردمانی که ادعای پیروی از حق داشتند، اما زمانی که باید از منجی خود حمایت میکردند، گرفتار زندگی روزمره و دلبستگیهای دنیوی میشدند. وقتی این موضوع را بیشتر بررسی کردیم، دریافتیم که همین الگو در قیام امام حسین (ع) نیز تکرار شده است؛ مردمانی که نامه نوشتند و ابراز حمایت کردند اما در لحظه تصمیمگیری، مسیر دیگری را برگزیدند. این اشتراکات تاریخی، ما را به این نتیجه رساند که میتوان نمایشنامهای نوشت که هم به این الگوهای تاریخی اشاره کند و هم ارتباطی میان این وقایع و شرایط کنونی جامعه ایجاد کند.
نویسنده نمایش «وارث» گفت: مراحل پیشتولید این اثر نمایشی از اردیبهشتماه آغاز شد. تیم نویسندگی و کارگردانی، پس از ماهها تحقیق و بررسی، نسخه نهایی نمایشنامه را آماده کردند و پس از تصویب در جلسات مشورتی، تمرینات از مهرماه کلید خورد.
زارع درباره روند تمرینات گفت: یکی از چالشهای اصلی ما در طول تمرینات، همزمانی آن با آغاز سال تحصیلی بود. بسیاری از بازیگران این نمایش، نوجوانان و دانشآموزانی بودند که باید زمان خود را میان تحصیل و تمرینات تقسیم میکردند. به همین دلیل، هماهنگی برای حضور آنها در جلسات تمرین بسیار دشوار بود. اما با برنامهریزی دقیق، درک متقابل میان اعضای گروه و استفاده از روشهایی مانند تمرینات مجازی در برخی روزها، توانستیم این چالش را مدیریت کنیم. خوشبختانه، بسیاری از بازیگران ما در کنار فعالیت در نمایش، موفق به کسب رتبههای برتر تحصیلی نیز شدند که نشان از توانایی آنها در مدیریت زمان و تلاش مضاعف داشت.
وی همچنین به مشکلات اقتصادی تولید نمایش اشاره کرده و افزود: با توجه به اینکه گروه هنری هستی یک مجموعه مردمنهاد است، تأمین هزینههای تولید نمایش برای ما کار سادهای نبود. افزایش قیمتها، خصوصاً در بخش دکور، لباس و تجهیزات صحنه، فشار زیادی به گروه وارد کرد. اما با توکل به خدا و همکاری مرکز رشد امید حوزه هنری، توانستیم بخشی از این مشکلات را حل کنیم و کار را پیش ببریم.
نویسنده نمایش «وارث» تصریح کرد: نمایش «وارث» تلاش دارد تا با ترکیب طنز، روایتهای تاریخی و عناصر نمایشی جذاب، مفهوم انتظار را در ذهن مخاطب زنده کند. این اثر، تنها یک نمایش ساده نیست، بلکه سفری است به گذشته و حال، تا مخاطب درک کند که جایگاه خود را در این مسیر چگونه میبیند.
زارع توضیح میدهد: در دنیای امروز، با گسترش سرگرمیهای مجازی و حقیقی، بسیاری از افراد از مقوله انتظار فاصله گرفتهاند. مفهوم منجی و ضرورت آمادگی برای ظهور، در میان مسائل روزمره زندگی کمرنگ شده است. ما در نمایش «وارث»، تلاش کردیم که این موضوع را بهگونهای به تصویر بکشیم که نهتنها مفهومی خشک و شعاری نباشد، بلکه به شکلی جذاب، تأثیرگذار و بهیادماندنی در ذهن مخاطب باقی بماند.
وی درباره پیام اصلی نمایش افزود: ما میخواستیم این سؤال را برای مخاطبان مطرح کنیم که آیا واقعاً برای انتظار آمادهایم؟ آیا منتظر حقیقی بودن تنها در ادعاست یا باید در عمل نیز به آن پایبند باشیم؟ این نمایش، تلنگری است برای همه ما تا در آینه تاریخ، رفتار و عملکرد خود را ببینیم و بپرسیم که در این مسیر، چقدر گام برداشتهایم.
زارع ضمن دعوت از علاقهمندان برای تماشای این نمایش، اظهار داشت: از همه کسانی که خود را منتظر امام زمان (عج) میدانند، دعوت میکنم که این نمایش را ببینند. این اثر، تنها یک نمایش نیست، بلکه فرصتی است برای تفکر، بازنگری و پاسخ به این سؤال که در مسیر انتظار، چه کردهایم؟ امیدوارم که این کار، مورد تأیید حضرت صاحبالزمان (عج) قرار بگیرد و بتواند تأثیری ماندگار در دلهای مخاطبان بگذارد.
∎