امیر پارسی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با انتقاد از آثار کمدی تولیدشده در عرصه سینمای کشور اظهار داشت: من خیلی این نوع کمدی‌ها را نمی‌پسندم. البته یک نوع کمدی است که بعد از سال ۱۳۷۲ به این سمت، ایجاد شده است. این نوع کمدی ابتدا در تلویزیون و بعد به سینما کشیده شد. من اصلا سینمای امروزی را کمدی نمی‌بینم. متاسفانه اما مرسوم شده است و خیلی هم شلوغ می‌کنند.
در تیزرها فقط رقص می‌بینیم
وی افزود: اگر تیزرهای کارهای کمدی را ببینیم در تیزرها هم فقط رقص‌ها جلب توجه می کند، عمدا در چند جای تیزرها رقص می‌گذارند و مردم هم فکر می‌کنند همه نمایش این است و وقتی تماشا می‌کنند می‌بینند این گونه نیست.
فقط رقصیدن که کمدی نیست. کمدی که دنبال همدیگر در خیابان دویدن نیست
پارسی گفت: فقط رقصیدن که کمدی نیست. کمدی که دنبال همدیگر و در خیابان دویدن نیست. کمدی خیلی زیبا، فنی و یک حرفه است. اما من این حرفه را در سینمای فعلی نمی‌بینم.
او در تعریف از سینمای کمدی خاطرنشان کرد: سینمای کمدی، همان تعریفی را دارد که ما در تئاتر کمدی داریم. یعنی ایجاد یک زمینه کمدی. نه صرفا فقط جملات کمدی یا حرکت کمدی. همه باید در یک راستا در ادامه همدیگر باشد. ایجاد صحنه‌های کمدی و نه فقط صرف دیالوگ و یا حرکت بدن و رقص. مردم این روزها خیلی دوست دارند این گونه کمدی‌ها را ببینند.
پارسی می‌گوید: امروزه تئاتر ما هم اینگونه است. متاسفانه شوخی‌ها بخصوص در تئاترهای آزاد جدید بسیار مرسوم شده است. آنقدر شوخی‌ها جلف و زننده است که اینها هم به سینما کشیده شده است اما مقداری رقیق‌تر. در تئاتر مقداری این شوخی‌ها بیشتر است چون تعداد تماشاچی کمتر است ولی در سینما مخاطب بیشتر و شوخی‌ها رقیق‌تر است.