به گزارش گروه فرهنگی قدس، مستند «گیسلو» به کارگردانی محمدصادق اسماعیلی راوی داستان زندگی دختری به نام زهراست که سال‌ها قبل ربوده و مجبور به ازدواج و زندگی در افغانستان شده است. او در تلاش است تا بخشی از هویت از دست رفته خود را با طلاق و گرفتن شناسنامه برای کودکانش برگرداند.
«اگر به من که بیننده مستند «گیسلو» باشم می‌گفتی پشت این صورت سیاه از دوده ذغال‌ها که در نماهای ابتدایی می‌بینم، چه داستان‌هایی است و از اینجا به بعد چه خواهد گذشت، فکر می‌کردم که این رنج‌نامه را نویسنده ای نوشته و تمام تلاشش را کرده که تلخ‌ترین‌ها را برای شخصیت اصلی رقم بزند. تلخ کامی در «گیسلو» آنقدر چند لایه است که بعد که کمی فکر کنی متوجه می‌شوی چرا و چطور این بانوی جوان، شرح اتفاقات شومی که برایش رخ داده را بی‌پرده جلوی دوربین محمد صادق اسماعیلی می‌گوید. مساله هویت است. داستان زنی است که در پی هویت پاک پسرانش می‌گردد و برای این حتی راضی می‌شود که از مرزها بگذرد و دوباره برگردد به خاطرات دلهره‌آور روزهایی که در دل خطر زندگی می‌کرد. روزهایی که در شهر طالب‌ها، در افغانستان پرهیاهو بود.
«گیسلو» یک مستند پرتره است، روایت زهرا، دختر کرمانی که فریب یک عضو طالبان را می‌خورد و به امید آینده بهتر خود را به او می‌سپارد اما بعد که سر از افغانستان درآورد، بعد که دو پسر به دنیا آورد، پس از ۹ سال رها می‌شود و با سختی بسیار بر می‌گردد سر خانه‌ی اولش، این بار اما دیگر از جان محمد خبری نیست و فرزندانی باقی مانده‌اند که حتی شناسنامه ندارند که بتوانند به مدرسه بروند. زهرا تنها یک نمونه از ۱۲۰۰ زنی است که به سرنوشت مشابه او گرفتار شده‌اند و این در منطقه‌ی جنوب شرق ایران در حال تبدیل شدن به یک معضل جدی اجتماعی است.
محمدصادق اسماعیلی به عنوان یک مستندساز دغدغه‌مند با زهرای «گیسلو» پا به پا می‌رود تا هر جا که بتواند راه حلی برای اثبات زوجیت و هویت فرزندانش بیابد اما همه به یک چیز ختم می‌شود؛ شوهر او باید پیدا شود. پس وقتی که همه اخبار به حضور او در افغانستان منتهی شد، تازه مستند وارد فاز جدیدی می‌شود، آنجا که قاب‌های روی سه پایه و منظم و چیده شده به نماهای دزدکی دوربین‌های کوچک جاساز شده و تصاویر موبایلی تبدیل می‌شود. تصاویری که به راحتی می‌توان ترس را از آن‌ها فهمید.
اسماعیلی پیش از این هم آثار خوبی ساخته بود. «آشنگ» و «آدور» نمونه کارهای اوست که جوایز داخلی و بین المللی متعددی نیز کسب کرده‌اند.
جشن مستقل سینمای مستند ایران رویدادی سالانه است که با همکاری انجمن صنفی تهیه‌کنندگان سینمای مستند و انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند و زیر نظر هیئت رئیسه جشن برگزار می‌شود.
این جشن در دوره سیزدهم به ریاست محمد شکیبانیا به شیوه آکادمی داوری و اختتامیه آن در ۹ اسفند ۱۴۰۳ برگزار خواهد شد.