به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری موعود عصر(عج)، اسماعیل شفیعی سروستانی که در جشن بزرگ نیمه شعبان موسسه موعود سخن می‌گفت اظهار کرد: اگر قلب ما آیینه نور نیست، زنگار ناشی از کدورت بر آن عارض شده باید پالایش شود، امید آنکه به برکت عنایتی که خداوند رحمان به مولود مبارک این ایام دارد،‌ مشتاقان و مخلصان آن حضرت را در زمره یاران راستین آن حضرت قرار دهد،‌ همانطور که در دعای عهد می خوانیم« اللّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصارِهِ وَأَعْوانِهِ، وَالذَّابِّینَ عَنْهُ، والْمُسارِعِینَ إِلَیْهِ فِی قَضاءِ حَوَائِجِهِ» «خدایا مرا، از یاران، مددکاران و مدافعان حضرت مهدی موعود(عج) قرار ده و از شتابندگان به سویش». شب‌هایی چون شب‌های قدر، ‌نیمه شعبان و شب عید سعید فطر، از زمره شب‌هایی هستند که امکان گذر از دنیای فانی به جهان باقی را میسر می‌کنند، به خاطر ماهیت و عظمتی که خالق این ایام در این شبها قرار داده است،‌ امکان اتصال از زمان فانی به زمان باقی را برای ساکنان اهل زمین ممکن می‌کند. بنابراین سلام بر مولود مبارکی که در حالی که در عالم ناسوت در حرکت است چشمان پربرکتش ناظر بر سدرة المنتهی و شجره طوبی است. یعنی آخرین ذخیره خداوندی دارای چنین مقام والایی است، در عین حال که در عالم ناسوت سیر می­کند، ناظر بر عالم ملکوت است.

آیا صبح ظهور نزدیک نیست؟

پژوهشگر حوزه مهدویت و مطالعات فرهنگی با بیان تمثیلی تاریخ آفرینش انسان تا غیبت کبری اظهار کرد: از پگاه آفرینش انسان تا شب روزگاران(غیبت کبری) فقط یک روز بود. انگار یک روز بوده است، و ولفجر روز دوم که روز ظهور است و روز سوم که قیامت کبری است. از آن لحظه آدم علیه السلام خلق شد گویا ساعات آغازین حیات حقیقت خورشید دین بوده است و پس از آن ارسال رسل و انزال کتب تا مبعث حضرت ختمی مرتبت و واقعه شریف غدیر که گویا آفتاب ظهر است و این آفتاب به بلوغ خود رسیده است چنانچه بیان داشتند الیوم اکملت لکم دینکم، در ادامه ذره ذره از فروغ آن آفتاب فروزان کمتر و کمتر شد تا به غروب غیبت رسید و کماکان در غروب غیبت ایم و هنوز مانده است تا فجر واقعه شریف ظهور. روز نخست غرقه عالم ناسوت، روز دوم غرقه میان عالم ناسوت و برزخ زندگی خواهیم کرد و در روز سوم به عالم باقی متصل خواهیم شد. ما برای ابد به دنیا آمده ایم، اما گمان می کنیم برای زمان فانی زندگی می­کنیم. این خورشید حقیقت که صبح طلوع می کند کجا طلوع می کند؟ در افق مکه طلوع می کند، در مکه می ماند، در ملکه قیام می کند، در مکه خروج می کند و عالم را تحت امر خود در می­آورد.   

میلاد حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام به معنی تمایز ظاهر و باطن کعبه است

شفیعی سروستانی با اشاره به حقیقت اصلی قبله گفت: کعبه دو کعبه است، آن صورت کعبه سنگ است، ما در عالم ناسوتی روبروی صورت سنگی کعبه نماز می خوانیم، اما کعبه حقیقی کجاست؟ آنکه رفت و قبله سنگی را طواف کرده است، در مواجهه با کعبه سنگی متوقف شده است، و می پندارد قبله را دیده است، اما حاجی نشده است، حج طی مراتب توحیدی در معیت امام عصر(عج) است. حاجی با پوششی که دارد هر آنچه متعلق به عالم ناسوت است از تن به در کرده است. بی گره، بی‌نخ و سوزن! جامه تهی کرده است به شرط آنکه جامه دوم که جسم و جان و نفسش را بپوشاند! وقتی جامه تهی می­کند. دور کعبه می‌چرخد و به مقام حجر می‌رسد، استلام حجر می‌کند و عهد خود را نو می­‌کند.

 او ادامه داد: آن لحظه ای که در ماه رجب دیوار کعبه شکافت. خداوند کعبه می خواست اعلام کند که مغز از پوسته بیرون آمد. خداوند اعلام نموده که مغز از کعبه بیرون آمده است. مغز از پوسته جداست. صاحب مغز این خانه را دریاب، مغز کعبه، مغز این خانه ولی الله الاعظم است و آنکه طواف می‌کند اگر مغز کعبه را درنیابد حاجی نشده است. به همین دلیل است که هنگامی که به حجر می رسد عرض ادب می‌کنند، حجر نشانه دست خداست، نشانه بیعت است، حجر باعث می‌شود که طواف معنی پیدا کند، طواف وقتی معنی پیدا می کند که مغز کعبه و حقیقت قبله را درک کند، حقیقت قبله ولی خدا است. از اینجاست که عهد تولد پیدا می‌کند. حاجی در محضر حجر عهد را نو می‌کند، و از تمامی عهدهای دروغین می‌گسلد و به عهد حقیقی رو می کند.

ای انسان در بند کدام عهدی؟ عهد ناسوتی یا عهد حقیقی

شفیعی سروستانی با اشاره به انواع عهد یادآور شد:‌ عهد دو عهد است، یک عهد ناسوتی متکثر و یک عهد حقیقی، آنکه به عهد حقیقی نرسیده است، انگار که از مادر تولد نیافته است، آنکه در عهد با حجت خدا نیامده است، گرفتار هزاران عهد ناسوتی است، گرفتار هزاران عهدی است که برایش حتی ثمر دنیوی هم ندارد. حتی اگر تمام مفاد عهد ناسوتی را اجرا کنیم. انسان آزاد است تا وعده‌ای می‌دهد، و تا به وعده‌اش عمل نکند خلاصی پیدا نمی‌کند  ما در عهد اعتباری غلت می­‌خوریم بی‌آنکه متوجه عهد حقیقی باشیم. یکی از مهمترین تذکرهای نیمه شعبان توجه به این جمله است که ای فرزند آدم(ع)، ای یتیم آل محمد(ص) بی‌عهد به کجا می‌روی؟ پای کدام عهد جوانی‌تان را داده‌اید؟ پای کدام عهد سرمایه مادی و معنوی‌تان را هزینه می‌کنید؟ دستاورد عهدهای متکثر ناسوتی چیست و چه نسبت با عهد حقیقی دارد؟ ما درگیر عهدهای متعددی هستیم که هیچ نسبتی با عهد حقیقی ندارد، هر عهدی که بسته بشود با خود تعهداتی دارد.

خداوند رحمان در عالم ذر، از تمام موجودات عهدی گرفته است، آن عهد سه عهد بود، عهد نخست عهد اقرار به  ربوبیت خداوند، عهد دوم اقرار به رسالت خاتم المرسلین حضرت محمد مصطفی(ص) بود و عهد سوم عهد ولایت امیرالمومنین علی ابن ابی طالب بود. آنان که عهد خود را شکستند، در عرصه زمین فساد کردند، مفسد شدند، و شامل لعنت الهی شدند. یکی از مهمترین تکالیف و ماموریت‌های همه انبیا و رسل یادآوری این عهد بوده است. انبیاء به نبوت می­رسیدند و به خلق یادآور می­‌شدند که ای اولاد آدم(ع) تو به مقام ربوبی حضرت حق و رسالت خاتم المرسلین و ولایت امیرالمومنین اقرار کردی، بر عهد خود بمان و بر این عهد بمیر. آنکه از عهد خروج می‌کند به انواع بلایا دچار خواهی شد.

مهم ترین ماموریت شیطان آن است که عهد انسان را از یاد بشر ببرد

شفیعی سروستانی متذکر شد: عهد حصن حصین اولاد آدم است، و شیطان تمام توان خود را به کار می برد که اولاد عالم از آن خروج کنند. هرکه در حلقه شیعیان علی و اولاد علی وارد شود، در حصن حصین است و ابلیس و جنود ابلیس خارج از حصن‌اند، هر کس که دچار ابتلاء سوئی است و بازی خورده ابلیس است و مستقیم و غیر مستقیم بجوید چه زمانی از این حصن بیرون افتاده است یا بهتر بگویم چه زمانی عهد خود را از یاد برده است. ابلیس چون در این حلقه وجود ندارد، به هر آنکه خارج از این حلقه هست رحم نمی‌کند. خواب شبانه ما را به غفلت می‌برد و چه بسا از حصن حصین خارج کرده باشد، حصن حصین، صورت حقیقی‌اش کلمه لااله الا الله و مصداق حقیقی آن حضرت ولی الله الاعظم است. ما بنده هزاران حجت‌ایم، در برابر هزار حجت بی اعتبار سر خم می­کنیم، حجت خدا امر تایید شده خداوند متعال است، حقِ اوست که ما در برابر او سر تعظیم فرو بیاوریم.

مقام حجت الهی حضرت ولی الله الاعظم

شفیعی سروستانی با اشاره به خلقت نوری ائمه هدی علیهم السلام اظهار داشت: اولویت و افضلیت و شرافت ذاتی این وجود مقدس بر تمام خلایق برتری صوری و ذاتی دارد. حضرت ایشان خلقتی متفاوت با سایر خلایق داشتند و با خلقت نوری اولین مخلوقات خداوند متعال بودند. اولویت و شرف ذاتی شان، باعث می‌شود او را بر خود افضل و اشرف بدانیم.  مگر چند راه برای تقرب به خداوند متعال وجود دارد، آنکه می‌خواهد بدون تمسک به ولی خدا به مقام قرب الهی برسد، همانند فردی است که می‌خواهد از دیوار باغ وارد محوطه باغ بشود، بی تردید دستگیر می‌شود و تلاشش بی‌ثمر است.

وی در خاتمه گفت:‌ آدمی هر صبحگاه با اقامه نماز وارد قلعه توحیدی خداوند رحمان می شود، خود را به حصن حصین باز می­گرداند،‌ و با قرائت دعای عهد،‌ تجدید عهد می کند و اعلام آمادگی مینماید. امید آنکه با عنایت حضرات معصومین و حضرت ولی الله الاعظم مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف در زمره یاری کنندگان امام عصر درآید. 

انتهای پیام