به گزارش ایرنا، در شب پنجم از چهلمین جشنواره موسیقی فجر، تالار وحدت در ساعت ۲۱:۳۰ میزبان کنسرت مشترک ایران و هلند بود. در این اجرا، سه نوازنده بین‌المللی حضور داشتند: شاهین دورینگ، نوازنده پرکاشن از هلند، برام استادهاودرز، نوازنده گیتار از هلند، و بنس هوزار، نوازنده ویولنسل از مجارستان.

در ادامه کنسرت، گروه «نوشه» که متشکل از بانوان ایرانی است، به سرپرستی نیوشا بریمانی، همراه با این سه نوازنده بین‌المللی به اجرای برنامه پرداختند.

در آغاز کنسرت، سه نوازنده غیرایرانی روی صحنه حاضر شدند و فضایی شرقی را در اجرا رقم زدند. گیتار الکتریک با صداهای پدگونه به فضاسازی کمک می‌کرد، در حالی که سازهای کوبه‌ای با اجرای افکتیو و رنگ‌آمیزی صوتی متنوع، بُعدی جذاب به موسیقی می‌بخشیدند. در این میان، ویولنسل نقش محوری را بر عهده داشت و ملودی اصلی را اجرا می‌کرد. این ترکیب، اجرایی اکسپریمنتال (تجربه‌گرا) و متفاوت را شکل داد که از نظر صوتی و بافت موسیقایی، تجربه‌ای جالب و خلاقانه را به مخاطبان ارائه می‌داد.

یکی از نکات خلاقانه و قابل توجه این اجرا، استفاده از ویولنسل الکتریک بود که به پدال بورد متصل شده بود. نوازنده با اجرای فلاژوله و استفاده از افکت دیلی (اکو) که روی لاین صدای ویولنسل قرار داشت، فضایی پُشواک‌گونه ایجاد می‌کرد. این تکنیک، صدایی مشابه پژواک پرندگان در کوه را شبیه‌سازی کرده و بُعدی متفاوت و الهام‌بخش به اجرا می‌بخشید.

گیتار الکتریک در لحظاتی که ریف‌های ریتمیک اجرا می‌کرد، حال و هوایی اروپایی‌تر به موسیقی می‌بخشید. این الگوهای ریتمیک، بافتی مدرن و متفاوت ایجاد می‌کردند که در ترکیب با سایر سازها، تلفیقی از موسیقی شرقی و غربی را به نمایش می‌گذاشت.

پس از اجرای چند قطعه، شاهین دورینگ لحظاتی با تماشاگران به خوش‌وبش پرداخت. او با اشاره به این نکته که این نخستین بار است که هر سه نوازنده در کنار یکدیگر اجرا می‌کنند، اعضای گروه را به مخاطبان معرفی کرد. دورینگ همچنین اشاره کرد که این سومین سفر او به ایران است و ضمن ابراز علاقه به فرهنگ و زبان ایرانی، از تجربه حضورش در این کشور سخن گفت.

سپس شاهین دورینگ، نیوشا بریمانی را معرفی کرد و از او دعوت کرد تا به روی صحنه بیاید. او توضیح داد که ۱۲ سال است با بریمانی آشناست و این آشنایی از سفر او به هلند آغاز شده است. دورینگ همچنین اشاره کرد که ۶ سال پیش برای اولین بار به دعوت بریمانی به ایران آمده و ابراز امیدواری کرد که این همکاری‌ها در آینده ادامه داشته باشد.

پس از این صحبت‌ها، نیوشا بریمانی با کمانچه، همراه با نوازنده پرکاشن گروه «نوشه»، به صحنه آمد و قطعاتی را در کنار سه نوازنده غیرایرانی اجرا کرد. در این بخش از برنامه، ملودی‌پردازی اصلی بر عهده کمانچه بریمانی بود که در همراهی با دیگر سازها، فضایی بدیع و تلفیقی خلق کرد.

پس از اجرای چند قطعه دیگر، سایر اعضای گروه «نوشه»، که همگی از بانوان هنرمند ایرانی بودند، به روی صحنه آمدند. این بخش از اجرا با حضور نوازندگان عود، فلوت، بیس، پیانو و بند شکل گرفت.

در آغاز، گروه اندکی ناهماهنگ به نظر می‌رسید، اما به‌تدریج انسجام خود را پیدا کرد و هماهنگی بیشتری میان نوازندگان برقرار شد. در مجموع، اجرای فلوت از نظر ریتمی می‌توانست دقیق‌تر باشد، اما در کنار سایر سازها، همچنان به رنگ‌آمیزی صوتی اجرا کمک می‌کرد.

اجرای کمانچه نیوشا بریمانی تمیز، خوش‌لحن و با بیان موسیقایی دقیق همراه بود. ملودی‌های ایرانی که او اجرا می‌کرد، برای مخاطبان جذاب و آشنا بودند و حس و حال موسیقی ایرانی را به‌خوبی منتقل می‌کردند.

تلفیق این فضا با تک‌نوازی‌های جز و بلوز پیانو و همچنین همراهی گیتار نوازنده هلندی، ترکیبی بدیع و متفاوت ایجاد کرده بود. این تعامل موسیقایی، فضایی تلفیقی و چندلایه را به وجود آورد که هم ریشه در موسیقی سنتی ایران داشت و هم رنگ و بوی موسیقی معاصر غربی را در خود جای داده بود.

در مجموع، این اجرا شبی خاطره‌انگیز و جذاب را رقم زد. حضور پررنگ بانوان هنرمند در گروه «نوشه» و نقش‌آفرینی آن‌ها در کنار نوازندگان بین‌المللی، نشان داد که حمایت از بانوان موسیقی‌دان و سرمایه‌گذاری بر استعدادهای آن‌ها می‌تواند به خلق اتفاقات مثبت و اثرگذار در فضای موسیقی منجر شود.