ممکن است بشر هنوز نتوانسته باشد پاسخ کامل و مناسبی برای پرسش «اول مرغ بود یا تخم‌مرغ؟» پیدا کند اما سال‌های سال است که تاریخ مصرف «علم بهتر است یا ثروت؟» منقضی شده است. بنابراین معلم‌ها امروز باید از دانش‌آموزانشان بخواهند درباره «آیا علم، ثروت می‌آورد؟» انشا بنویسند.
ماجراجویی هم مهم است
times of india به‌تازگی به بررسی سوابق تحصیلی ثروتمندترین افراد جهان که در میان آن‌ها نام تعدادی از بزرگ‌ترین غول‌های دنیای فناوری ازجمله ایلان ماسک، جف بزوس و مارک زاکربرگ دیده می‌شود پرداخته است. بخشی از این بررسی را با ترجمه «خبرآنلاین» بخوانید: «سفرها و تغییر مسیرهای منحصربه‌فرد این افراد، از ترک تحصیل از دانشگاه گرفته تا آن‌هایی که در مسیرهای غیرمتعارف پیش رفته‌اند، نشان می‌دهد چطور اشتیاق و تصمیمات جسورانه در زمینه‌هایی ازجمله فناوری و تجارت، آن‌ها را به سمت ثروت هنگفتی سوق داده است. سؤالی که در این میان مطرح می‌شود این است که آیا واقعاً مدرک دانشگاهی، بلیت طلایی رسیدن به میلیاردها دلار است؟ واقعیت این است که ماجراجویی‌های ثروتمندترین افراد جهان، خلاف این را ثابت می‌کند. برخی از آن‌ها مسیرهای آموزشی سنتی را دنبال کرده‌اند و عده‌ای دیگر مؤسسه‌های معتبر تحصیلی را رها کردند تا راه خود را بسازند.
«ایلان ماسک» ابتدا در دانشگاه کوئینز در کانادا تحصیل کرد؛ او سپس برای تحصیل به دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا رفت تا همزمان تجارت و فیزیک بخواند. آرزوی او درنهایت در جایی برآورده شد که توانست کارآفرین‌تر و به‌روزتر با دنیای فناوری در ارتباط باشد. تلاش ماسک برای کسب دانش عمیق‌تر، او را به دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا هدایت کرد تا تحصیلاتش در رشته دکترای فیزیک انرژی را در آنجا ادامه دهد؛ اما تنها دو روز پس از حضور در استنفورد، تصمیم گرفت با ترک کالج، به فعالیت‌های کارآفرینی‌اش ادامه دهد!
هرچند تحصیلات را به سرانجام نرساند، اما نمی‌شود نقش پیشینه تحصیلی او را در ارائه ایده‌های انقلابی‌اش در موضوعات مرتبط با فناوری و تجارت نادیده گرفت.
«جف بزوس» مؤسس و رئیس اجرایی آمازون البته ماجرایش فرق می‌کند. او با تحصیل در دانشگاه پرینستون، در رشته مهندسی برق و علوم کامپیوتر دانش‌آموخته شد. دوران حضور او در پرینستون در شکل‌دهی آینده‌اش نقش پررنگی داشت و با دانشی که در این علوم بدست آورد، زمینه را برای کار نوآورانه‌اش در فناوری و تجارت الکترونیکی فراهم کرد. بزوس با پایه‌ای قوی در مهندسی و علوم کامپیوتر، تخصص فنی را با ذهنیتی رؤیایی ترکیب کرد تا صنعت خرده‌فروشی را متحول کند. او با تأسیس آمازون، حالا نامش را در جمع یکی از ثروتمندترین افراد دنیا و یکی از قدرت‌های بزرگ جهان فناوری می‌بیند.
مشتاقی و مهجوری
«لری الیسون» (از مؤسسان اوراکل) تحصیلاتش را به‌عنوان دانشجوی پیش‌پزشکی در دانشگاه ایلینویز آمریکا شروع کرد اما پزشکی را ناتمام گذاشت، تا این بار در دانشگاه شیکاگو، فیزیک و ریاضیات بخواند... ولی باز هم دانش‌آموخته نشد! اما همچنان به فناوری و نوآوری علاقه‌مند بود و همین علاقه منجر به تأسیس «اوراکل شد» تا بدون مدرک دانشگاهی، در راه‌اندازی شرکتی نقش داشته باشد که صنعت نرم‌افزار را متحول کرد.زندگی الیسون یک مورد استثنایی است و یادآوری می‌کند گاهی اوقات این اشتیاق افراد است، نه حتماً تحصیلات که به شاهکارهایی باورنکردنی منجر می‌شود.
«مارک زاکربرگ» تحصیلات دانشگاهی را با روان‌شناسی و علوم کامپیوتر در دانشگاه هاروارد آزمایش کرد ولی پس از دو سال، دانشگاه را رها کرد و برای دنبال کردن اهدافش در حرفه کارآفرینی وارد مسیر تازه‌ای شد. برای او تمرکز بر فیس‌بوک بسیار مهم‌تر از هر دانشگاهی بود؛ از همین رو در آن دوره، بیشتر وقتش را صرف توسعه پلتفرم رسانه اجتماعی‌ای کرد که مسیر ارتباط بین کاربران برخط را تغییر داد. خلاصه اینکه انصراف از تحصیل، آغاز سفری باورنکردنی برای او بود تا به یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های دنیای فناوری و یکی از ثروتمندترین افراد جهان تبدیل شود.«لری پیج» که یکی از بنیان‌گذاران گوگل است، با مدرک لیسانس مهندسی کامپیوتر از دانشگاه میشیگان دانش‌آموخته شد. او در طول دوران تحصیلش، پیشینه‌ای قوی در علوم کامپیوتر ایجاد کرد و همان‌جا بود که به فناوری موتورهای جست‌وجو علاقه‌مند شد. پیج در ادامه مسیرش در دانشگاه استنفورد تا مقطع دکترا در رشته علوم کامپیوتر پیش رفت و در همان‌جا با «سرگئی برین» آشنا شد. آن‌ها با هم روی یک پروژه تحقیقاتی کار کردند که درنهایت به ایجاد گوگل منتهی شد. پیج به دلیل تمرکز بر توسعه گوگل، برنامه دکترایش را ترک کرد، اما پیشینه تحصیلی او نقش مهمی در شکل دادن به رویکرد نوآورانه‌ای داشت که منجر به ایجاد یکی از موفق‌ترین شرکت‌های فناوری جهان شد.
خلاصه اینکه...
«سرگئی برین» و رفیق فابریک «لری پیج» با مدرک لیسانس در ریاضیات و علوم کامپیوتر از دانشگاه مریلند، دانش‌آموخته شد و در ادامه مدرک کارشناسی ارشدش را در رشته علوم کامپیوتر از دانشگاه استنفورد گرفت. در آن زمان، برین بورسیه فارغ‌التحصیلی بنیاد ملی علوم (جایزه‌ای که توانایی رشد استعدادهای جدید در فناوری را به رسمیت می‌شناسد) را دریافت کرد و در همان‌جا با لری پیج آشنا شد و... که بقیه ماجرا را هم بالاتر گفتیم.«استیو بالمر» مدیرعامل سابق مایکروسافت، در سال۱۹۷۷ مدرک لیسانسش را در رشته‌های هنر، ریاضیات کاربردی و اقتصاد از دانشگاه هاروارد گرفت و پس‌ازآن در دانشکده بازرگانی استنفورد تحصیل کرد و در سال۱۹۸۰ با مدرک ام‌بی‌ای دانش‌آموخته شد. مواجهه علمی او با ریاضیات کاربردی، اقتصاد و تجارت، راه را برای زندگی حرفه‌ای‌اش در مایکروسافت هموار کرد و پس از پیوستن به این شرکت در سال۱۹۸۰، به بیل گیتس نزدیک شد و از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴ سمت مدیرعاملی این کمپانی بزرگ را بر عهده گرفت و مایکروسافت را در مسیر رشدی قرار داد که درنهایت به یکی از باارزش‌ترین شرکت‌های فناوری جهان تبدیل شد.
«جنسن هوانگ» مدیرعامل تایوانی-آمریکایی «انویدیا» البته اعتبار علمی قابل‌توجهی دارد. او مدرک لیسانسش را در رشته مهندسی برق از دانشگاه ایالتی اورگان دریافت کرد و پس‌ازآن در دانشگاه استنفورد مدرک کارشناسی ارشدش را در رشته مهندسی برق گرفت. تحصیلات هوانگ در مهندسی برق، پایه‌ای برای آینده شغلی او در صنعت فناوری و نیمه‌هادی‌ها شد.او در سال۱۹۹۳، NVIDIA را تأسیس کرد و به‌تدریج در واحدهای پردازش گرافیکی و فناوری هوش مصنوعی که نوآوری‌هایی در بازی، مراکز داده و هوش مصنوعی ایجاد می‌کند، پیشرو شد.همه این‌ها را گفتیم نه برای اینکه شما قید تحصیلات درست و حسابی را بزنید که به نان و نوایی برسید. غرض این است که بی‌شک پیشرفت کردن در فناوری و رسیدن به ثروت از این راه علاوه بر علم‌آموزی، نیاز به اراده، شور و اشتیاق و چیزهای دیگری هم دارد.