عصر ایران: سردیس داریوش بزرگ، پادشاه هخامنشی، در یکی از برجسته ترین ساختمان های تاریخی برلین، یعنی ساختمان پست این شهر، خودنمایی می کند. این سردیس نه تنها به عنوان یک اثر هنری، بلکه به عنوان نمادی از اهمیت تاریخی ارتباطات و تأثیر عمیق تمدن ایران بر جهان شناخته می شود.

نصب سردیس داریوش بزرگ در ساختمان پست برلین دلایل مهمی دارد:

بنیانگذار سامانه پستی جهان: داریوش بزرگ در دوران حکومت خود، شبکه ای گسترده از راه ها و ایستگاه های پستی به نام چاپارخانه را در امپراتوری هخامنشی ایجاد کرد که به عنوان یکی از پیشرفته ترین سامانه های ارتباطی در آن زمان شناخته می شد.

اهمیت ارتباطات: قرار دادن سردیس داریوش روی ساختمان پست برلین، به عنوان نمادی از ارتباطات، اهمیت تاریخی این صنعت و تاثیر آن بر تمدن ها را برجسته می کند.

ساختمان پست برلین، که در سال 1881 ساخته شد، یکی از ساختمان های مهم و تاریخی این شهر است. این ساختمان در زمان خود به عنوان یکی از اصلی ترین ساختمان های دولتی آلمان شناخته می شد. روزگاری در این ساختمان، آلمانی ها به وسیله 250 اسب و صدها پیک مشغول انجام خدمات پستی بودند.

این ساختمان تاریخی از سال 1995 به یک موزه گالری تبدیل شد. البته طی جنگ جهانی دوم، بیست و پنجمین سردیس این ساختمان نابود شد و اثری از آن باقی نماند.

روی نمای بیرونی این ساختمان، سردیس 26 شخصیت جهانی، به ترتیب قدمت تاریخی نصب شده که به صورت مستقیم و غیر مستقیم در شکل گیری صنعت «پست» نقش داشته اند.

نخستین سردیس این ساختمان متعلق به داریوش بزرگ است. داریوش بزرگ، امپراتور هخامنشی بود که برای نخستین بار در تاریخ، اقدام به ایجاد اماکنی به نام چاپارخانه کرد. چاپارخانه ها وظیفه ای مشابه به خدمات پستی امروزی داشتند و به همین دلیل به عنوان نخستین سردیس ساختمان پست برلین، ساخته شده است.