به گزارش قدس آنلاین، بهروز مفید، تهیه‌کننده سریال «مهیار عیار» درباره انتخاب آقای کامران تفتی به عنوان شخصیت اصلی داستان یعنی نقش مهیار گفت: آقای کامران تفتی جزو اولین انتخاب‌های ما نبود. ولی من احساس می‌کنم حضور ایشان اتفاق خوبی بود. آقای تفتی بسیار پر انرژی در خدمت کار بود. ایشان بیش از اندازه از کار راضی بود. در بازخوردها هم دیدم تعداد کسانی که ایشان را پسندیدند بیشتر است. 

مفید ادامه داد: سیما فیلم طرح سریال «مهیار عیار» را در سال ۱۴۰۱ از طریق محمدرضا محمدی‌نیکو، نویسنده کار به من داد. من وقتی سریال را خواندم بنظرم همان داستان تکراری، اما جذاب جوانمردی‌ها و عیاری‌ها بود، که همیشه از طریق پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها به ما منتقل می‌شد. در واقع، این سریال حس نوستالژی دارد و برای نسل جوان می‌تواند تازگی داشته باشد. من طرح اولیه را پسندیدم. با این حال، با آقای محمدی‌نیکو صحبت کردیم که این داستان را بر بستر تاریخی پیش ببریم، تا برای مخاطب حرف برای گفتن داشته باشد. 

تهیه‌کننده سریال «مهیار عیار» با بیان اینکه تمدن صفویه یکی از دوران طولانی امپراطوری‌هاست، که دوره آن حدود ۳۰۰ سال به طول کشید، افزود: در این دوره شاهد رشد اقتصادی و ثبات حد و مرزها بودیم. من آن دوره را پیشنهاد دادم که نویسنده سریال هم پسندید. از آنجایی که ما می‌خواستیم درگیر شخصیت‌ها نشویم، یک شخصیت به نام حکیم و شاهک را اضافه کردیم، تا هم بحث تربیتی مطرح بشود و هم به بهانه حکیم به ویژگی‌های تاریخی آن دوران بپردازیم. چون حکیم شاگرد شیخ بهایی است و بارها می‌شنیدیم که شیخ بزرگ چنین و چنان می‌گفت.

وی افزود: بعد از تایید سیما فیلم و دست به قلم شدن محمدی‌نیکو، من احساس کردم حضور آقای امرالله احمدجو به عنوان مشاور برای بازنویسی دیالوگ‌ها ضروری است. اگرچه شان ایشان بیشتر از این عنوان بود، ولی حضور آقای احمدجو کمک‌کننده بود. ما یکبار کل دیالوگ‌ها را بازنویسی کردیم. 

مفید در پاسخ به این سوال که موفقیت سریال «روزی روزگاری» در دوران خود یکی از دلایل پیشنهاد سیما فیلم برای ساخت «مهیار عیار» بود؟ گفت: من به این دلیل به سراغ آقای احمدجو رفتم، که ایشان با سریال «روزی روزگاری» ذائقه خوبی در مخاطب ایجاد کرده بود. من فکر می‌کنم موضوع عیاری و جوانمردی طرح نویسنده بود، که بعد سیما فیلم آن را پذیرفت.

تهیه‌کننده سریال «مهیار عیار» در پاسخ به این سوال که ورود شما به مقطع صفویه ناشی از جسارت و ریسک شما در پرداختن به برهه‌ای از تاریخ بود، که پیش از این سابقه نداشت، گفت: ما معمولاً نگاهمان در داستان‌های تاریخی به سمت مسائل سیاسی است. این موضوع در در دوره‌های قاجار و پهلوی بیشتر صدق می‌کند. اما به مسائل فرهنگی و تمدنی کمتر پرداخته شده است. من تلاش کردم تا در مقطع صفویه خودمان را درگیر مسائل سیاسی و قومی نکنیم. چون چالش‌هایی را به همراه داشت و می‌توانست داستان را به سمت و سوی دیگری ببرد. به همین دلیل، از آن فضا جدا شدیم و بیشتر به تمدن ایران پرداختیم. مثلاً در یکی از قسمت‌ها جهانگردی را داریم، که دچار یک بیماری ناشناخته است. ولی وقتی به ایران می‌آید با کتابخانه‌ای مواجه می‌شود که نزدیک به ۷۰ جلد کتاب درباره این بیماری نوشته شده است. 

وی درباره امکان فیلمبرداری از بخش‌هایی از اصفهان توضیح داد: ما ملاحظات مالی هم داشتیم. اگرچه این سریال کار الف ویژه نیست، اما ما با استفاده از ویژوال تلاش کردیم حداکثر نزدیکی را با آن مقطع تاریخی داشته باشیم.