زندگی این روزهای ما تحت تأثیر رشد فزاینده فناوری نسبت به چند نسل قبل تغییرات بسیاری پیدا کرده است. اما امروز به لطف توسعه فناوری شاهد تحول شگرف در تمام ابعاد زندگی بشر هستیم. در این میان توسعه هوش مصنوعی خود انقلاب نوینی در زمینه توسعه فناوری بود که به یکباره تمام معادلات را تغییر داد. واقعیت این است که فناوری نحوه تعاملات اجتماعی ما را نیز تحت تأثیر قرار داده است؛ حتی برای تنهایی انسان‌ها هم گزینه پیشنهادی بات‌های گفت‌وگو را ارائه کرده است.

با این وجود ذات پراحساس تعاملگر بشر هنوز هم بخش مهمی از نیازهای روحی‌اش را در موقعیتی به دور از فناوری جست‌وجو می‌کند؛ آنجا که باز هم به دنبال یافتن مأمن امنی برای برقراری ارتباط با دیگران است.

 زندگی این روزهای ما تحت تأثیر رشد فزاینده فناوری نسبت به چند نسل قبل تغییرات عمیق و گسترده‌ای پیدا کرده است؛ تغییراتی که بسیاری از آنها ممکن است در تصور و پیش‌بینی انسان‌ها قرار نمی‌گرفت. شاید تا همین 100 سال گذشته اگر کسی پیش‌بینی می‌کرد که روزی خواهد رسید که دستگاهی تولید شود که بتواند همانند مغز انسان مسائل را بررسی کرده و تحلیلی دقیق در مورد آنها ارائه دهد، بدون شک بسیاری از افراد او را دیوانه می‌خواندند. اما امروز، به لطف توسعه فناوری، شاهد تحول شگرفی در تمام ابعاد زندگی بشر هستیم؛ تغییراتی که نه‌تنها نحوه زیستن ما، بلکه بنیان‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع را تحت تأثیر قرار داده است. کار و اشتغال، آموزش و یادگیری، حمل و نقل، محیط ‌زیست و انرژی، اقتصاد و تجارت و از همه مهمتر، سلامت و دانش پزشکی، همگی به مدد فناوری‌های نوین و تحولات دیجیتال معنای جدیدی پیدا کرده‌اند. این تحول باعث شده است که سرعت رشد و پیشرفت بشر در بسیاری از زمینه‌ها به شکل چشمگیری افزایش یابد. یکی از این تحولات چشمگیر، توسعه هوش مصنوعی است که خود به انقلاب نوینی در زمینه توسعه فناوری تبدیل شده است. هوش مصنوعی، بویژه در دهه‌های اخیر، توانسته است تمامی معادلات قبلی را تغییر دهد و شیوه‌های جدیدی از تصمیم‌گیری، تحلیل داده‌ها و تعاملات انسانی را معرفی کند.

واقعیت این است که فناوری تنها بر جنبه‌های فنی و علمی زندگی ما تأثیر نگذاشته است، بلکه نحوه تعاملات اجتماعی و حتی روابط انسانی را نیز دگرگون کرده است. با این وجود، ذات پراحساس انسان و نیازهای عاطفی و روحی او همچنان در یک نقطه ثابت باقی مانده است؛ به‌عبارت دیگر، با وجود تمامی پیشرفت‌های فناوری، هنوز هم بخش مهمی از نیازهای روحی بشر در تعاملات انسانی و موقعیت‌هایی به دور از فناوری جست‌وجو می‌شود.

انسان‌ها در جست‌وجوی تجربه‌هایی هستند که تنها در دنیای واقعی و در موقعیت‌هایی خارج از فضای دیجیتال قابل لمس است؛ مأمن امنی برای برقراری ارتباطات عمیق‌تر و حقیقی‌تر که فناوری نمی‌تواند جایگزین آن شود.

اینجاست که اهمیت حفظ فرهنگ‌ها و سنت‌های اصیل و باستانی بیش از پیش نمایان می‌شود. در کشور ما، شب یلدا به‌عنوان یکی از جشن‌های کهن ایرانی، نمادی از ارتباط انسانی، تداوم سنت‌ها و اهمیت پیوندهای اجتماعی است. این شب بلند یادآور این اصل است که هنوز هم نیاز داریم به‌دنبال لحظاتی بدون واسطه‌های دیجیتال باشیم؛ لحظاتی که در آن، ارتباطات واقعی، محبت‌های بی‌قید و شرط و تجربه‌های مشترک، مهمتر از هر فناوری یا دستاورد دیجیتالی است.

انتهای پیام