بوکس سبک شوروی یک رویکرد تکنیک محور است که حفظ فاصله ایمن از حریف و در عین حال کنترل ماهرانه سرعت مبارزه را در اولویت قرار می دهد. این سبک بر روی استفاده از حرکات پا، ترکیبات استراتژیک و یک استراتژی سنگین برای غلبه بر حریفان تمرکز دارد. بوکسورهای سبک شوروی در اجتناب از ضربات مشت در هنگام فرود ضربات موثر برتری دارند و این باعث می شود که این تکنیک فوق العاده موثر باشد.
در اینجا به برخی از حقایق جالب در مورد بوکس به سبک شوروی اشاره می‌کنیم.
۱.بوکس شوروی بر مسابقات آماتوری به جای مسابقات حرفه ای تاکید داشت. این تا حد زیادی به دلیل جو سیاسی بود، جایی که ورزش به عنوان وسیله ای برای ارتقای غرور ملی در مسابقات بین المللی مانند المپیک و مسابقات قهرمانی جهان تلقی می شد.
۲. تسلط فنی بوکسورهای شوروی به دلیل دقت فنی، حرکات پا و ژنرال رینگ معروف بودند. مربیان تاکید زیادی بر خلق مبارزانی داشتند که بتوانند با هر سبک حریف سازگار شوند.
۳. رویکرد علمی روش های آموزشی در اتحاد جماهیر شوروی بسیار سیستماتیک و مبتنی بر علم بود. مربیان شوروی از بیومکانیک، فیزیولوژی و روانشناسی برای بهینه سازی عملکرد ورزشکاران خود استفاده کردند
۴. تمرکز بر دفاع جنگنده های شوروی برای استفاده از زاویه، کنترل فاصله و مانورهای دفاعی به عنوان پایه آموزش دیده بودند. تمرکز بر اجتناب از تنبیه غیرضروری و در عین حال کارآمد ماندن با حرکات و ضد حرکات بود.
۵. هوک چپ سنگین بسیاری از بوکسورهای شوروی یک هوک چپ ویرانگر ساختند که اغلب به عنوان یک سلاح امضا آموزش داده می شد. این ویژگی با ترکیبی از سرعت، قدرت و دقت به ویژگی بارز سبک تبدیل شد.
سبک بوکس شوروی یکی از محبوب ترین و موفق ترین سبک های بوکس در دوران جنگ سرد بود. این سبک توسط مربیان شوروی توسعه یافت تا فناوری و علم ورزش را برای ایجاد بوکسورهای فنی متعهد و مدیریت شده به کار بگیرد.
این سبک از سال ۱۹۲۰ تا سال ۱۹۹۱ رایج بود.این سبک در دوران شوروی سوسیالیستی توسعه یافت و به عنوان یک نمایشگاه قدرت و تسلط به عنوان بخشی از ایدئولوژی کمونیستی شناخته میشد.
مايكل كوزلوفسکی یکی از مربیان معروف بوكس شوروی که بسیاری از بوکسورهای مشهور را تربیت کرده است.
البته در اینجا چند نمونه از تمرینات آورده شده است که به توسعه مهارتهای فنی قدرت و استقامت بوکسورها کمک میکند
1.تمرينات تکنیکی حرکت به جلو و (Footwork حرکات پا . عقب جابه جایی های سریع به طرفین و چرخشهای پیوسته برای ایجاد تعادل و کنترل بهتر در میدان مبارزه Combination) ضربات تركيبي . تمرین ضربات ترکیبی شامل : (Punching هوک ها جاپ ها و کراس ها برای ایجاد حملات پیوسته و مؤثر اجرای : Shadowboxing) تمرین در سایه تمرینات بدون حریف برای تقویت تکنیک ها حرکات پا و هماهنگی بین دست و چشم است
2. تمرينات فیزیکی تمرین با : Weightlifting وزنه برداری . وزنه ها برای افزایش قدرت و توان عضلانی دویدن طولانی مدت برای Running دويدن . افزایش استقامت قلبی عروقی تمرین با طناب برای : Skipping طناب زنی بهبود هماهنگی و سرعت پاها تمرينات
3. دفاعی Defensive جابجاییهای دفاعی . تمرین پنجره ها، جلوگیری از : (Movements ضربات و نگه داشتن سر بالا برای بهبود دفاع دفع ضربات حریف با : Parrying پارتیف . دست و استفاده از حرکات بدن برای کاهش شدت ضربات
4.تمرینات بر اساس زمان تمرین در : Timed Rounds زمان بندی . فواصل زمانی مشخص مانند راندهای ۳ . دقیقه استراحت بین هر راندا دقیقه ای با مبارزه با : Sparring) تمرینات با حریف . حریف برای شبیه سازی شرایط واقعی و بهبود تکنیک ها و استراتژی ها این تمرینات به بوکسورها کمک میکنند تا مهارتهای فنی و فیزیکی خود را به سطح بالاتری برسانند و در میدان مبارزه موفق تر باشند
در سبک شوروی، مفهوم حفظ فاصله، ایجاد یک منطقه امن بین بوکسورها و در حال حرکت ماندن در حالی که مجموعه‌ای از تکنیک‌ها را اجرا می‌کنید که حریف را دور نگه می‌دارد، قرار دارد.
۱.تاکید بر جَب زدن:
ویژگی بارز سبک بوکس شوروی، تکیه آن بر ضربات ضربتی است، یک مشت سریع و تند با هدف آماده کردن صحنه برای حملات بعدی قدرتمندتر. بوکسورهایی که این سبک را اتخاذ میکنند، به استادان ضربت تبدیل می‌شوند و از آن نه تنها برای آزمایش حریف استفاده میکنند، بلکه برای هموار کردن راه برای ترکیب‌های هوشمندانه‌ای که حریفان را غافلگیر میکنند و امتیازات را در جدول امتیاز جمع میکنند.
۲.هوک دست جلو غیر متعارف:
سبک روسی نیز با به کارگیری یک حرکت غیر متعارف به نام هوک دست جلو دوربرد مشخص می شود. این حمله غافلگیرانه با ظرافت اجرا می شود و در آخرین لحظه می چرخد تا از کنار گارد حریف بگذرد. هنگامی که این مشت غیرمنتظره به درستی اجرا شود، می تواند حتی با تجربه ترین بوکسورها را غافلگیر کند و کارایی این تکنیک متمایز را ثابت کند.
۳.ترکیب پویا جب هوک
ترکیب کلیدی که سبک بوکس روسی را تعریف می کند، ترکیب ضرباتJab and Hook است. این جفت شدن پویا حول محور استفاده از jab به عنوان یک پانچ تنظیم شده است، و حریفان را قبل از ارائه یک هوک قدرتمند که به طور بالقوه می تواند منجر به ناک اوت شود، حریف را به یک احساس امنیت کاذب می رساند. بوکسورهایی که از ترکیب استفاده میکنند، مهارت بالایی باید داشت باشند.
در لینک زیر این ترکیب را اهسته خواهیم دید:
۴.تسلط بر پرش آونگ یا گام پاندولی Pendulum Bounce
به طرز جالبی، سبک بوکس روسی شامل حرکتی است که به عنوان پرش آونگ شناخته می‌شود و عنصری از پیچیدگی را به کارنامه بوکسور اضافه میکند. در این مانور، بوکسور به زیبایی وزن خود را جابجا می کند، در حالی که سر و قسمت بالایی بدن خود را حرکت می دهد تا از ضربات مشت های حریف خود فرار کند.این حرکت پیچیده در خدمت ایجاد زوایای فریبنده است و حریفان را گیج می کند و در تقلا برای پیش بینی حرکت بعدی بوکسور است. تسلط بر جهش آونگ نیاز به تمرین اختصاصی دارد و آن را به مهارتی خاص از سبک شوروی تبدیل می کند.
۵.حمله در حین حرکت
یکی از جنبه های متهورانه سبک بوکس روسی، تاکتیک انجام حملات در حین حرکت به سمت معکوس یا پهلو است. این استراتژی جسورانه مستلزم زمان بندی و مهارت دقیق است، اما زمانی که با ظرافت اجرا شود، می تواند نتایج قابل توجهی به همراه داشته باشد.با به کارگیری این رویکرد، بوکسورها موفق می شوند در حالی که همزمان با حفظ فاصله ایمن از حریفان، درخشش استراتژیک سبک روسی را حفظ می کنند، منافذی برای ضربات متقابل ایجاد کنند.
در دهه اخیر تمامی بوکسور های آماتور با این سبک به مشت زنی مشغول هستند که تعداد آن ها در سراسر جهان به 2.2 میلیون نفر می رسد.
این سبک امروزه در بوکس حرفه ای رو به فراموشی است و بوکسور های حرفه ای و سازمانی استایل حرفه ای یا همان کلاسیک را دارند
علت کنار رفتن سبک شوروی کاردیو ضعیف و رو به افت بوکسور های حرفه ای، نبود پشتیبانی از تمامی 5 گارد بوکس و کم بودن " ناک اوت " در این سبک است که مورد اخر ریشه ای در مخاطب و دنبال کنندگان بوکس حرفه ای دارد
از جمله بوکسر های معروف مزین به سبک شوروی می توان به محمد علی ، آرتور گاتی ، گنادی گلوکین ، و دیمیتری بیوول را نام برد