به گزارش رکنا، این سردرد میگرن (به فرانسوی: Migraine ) می‌تواند برای ساعات یا حتی روزها ادامه پیدا کند و باعث بروز علائم دیگری نیز بشود. میگرن یکی از شایع‌ترین انواع سردرد است که بر زندگی روزمره افراد تأثیر زیادی می‌گذارد.

علائم میگرن

    درد شدید: میگرن معمولاً با درد ضربانی و شدید در ناحیه‌ای از سر همراه است که ممکن است یک طرفه یا دو طرفه باشد.

    حساسیت به نور و صدا: افراد مبتلا به میگرن اغلب به نور، صدا و حتی بوهای شدید حساس می‌شوند.

    تهوع و استفراغ: تهوع و استفراغ از علائم شایع میگرن هستند که ممکن است شدت پیدا کنند.

    تاری دید (آورا): برخی از افراد پیش از شروع درد میگرن، علائمی به نام "آورا" را تجربه می‌کنند. این علائم شامل دیدن نورهای چشمک‌زن، خطوط زاویه‌دار یا تاری دید است.

    حساسیت به حرکت: حرکات بدن، حتی کوچک‌ترین تغییرات در وضعیت بدن، می‌تواند درد میگرن را تشدید کند.

    خستگی و ضعف: پس از پایان حمله میگرن، فرد ممکن است احساس خستگی شدید و کمبود انرژی داشته باشد.

مراحل میگرن

    مرحله پیش‌آگاهی (Prodrome): این مرحله معمولاً چند ساعت یا روز قبل از شروع درد میگرن رخ می‌دهد. علائمی مانند تغییرات در اشتها، افسردگی یا تحریک‌پذیری ممکن است در این مرحله مشاهده شوند.

    مرحله آورا (Aura): این مرحله ممکن است قبل از شروع درد رخ دهد و شامل علائمی مانند تاری دید، خط‌های نورانی، یا احساساتی مشابه باشد.

    مرحله درد (Headache): این مرحله معمولاً با درد شدید و ضربانی در ناحیه‌ای از سر شروع می‌شود و می‌تواند تا چند ساعت یا چند روز ادامه یابد.

    مرحله پس از درد (Postdrome): پس از پایان حمله میگرن، فرد ممکن است احساس خستگی، گیجی، یا سرگیجه کند.

علل میگرن

میگرن دقیقاً علت مشخصی ندارد، اما عوامل مختلفی می‌توانند باعث بروز آن شوند:

    ژنتیک: میگرن ممکن است در خانواده‌ها دیده شود، بنابراین عوامل ژنتیکی می‌توانند نقش مهمی در ابتلا به این بیماری داشته باشند.

    اختلالات شیمیایی در مغز: تغییرات در مواد شیمیایی مغز مانند سروتونین می‌تواند باعث بروز میگرن شود.

    محیط و محرک‌ها: عواملی مانند تغییرات آب و هوا، استرس، کم‌خوابی، مصرف غذاهای خاص (مثل شکلات، کافئین، پنیر) یا نورهای درخشان می‌توانند حملات میگرن را تحریک کنند.

    هورمون‌ها: تغییرات هورمونی، به ویژه در زنان، مانند دوران قاعدگی یا بارداری، می‌تواند باعث بروز میگرن شود.

درمان میگرن

    داروها:

        مسکن‌ها: داروهایی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانند برای کاهش درد میگرن مؤثر باشند.

        داروهای اختصاصی میگرن: داروهایی مانند تریپتان‌ها که به طور خاص برای درمان میگرن طراحی شده‌اند، می‌توانند درد را کاهش دهند.

        داروهای پیشگیری: در موارد میگرن مزمن یا شدید، پزشک ممکن است داروهای پیشگیرانه مانند بتابلوکرها، آنتی‌دپرسانت‌ها یا داروهای ضد صرع تجویز کند.

    تغییرات سبک زندگی:

        مدیریت استرس: روش‌های مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق می‌توانند به کاهش استرس و پیشگیری از حملات میگرن کمک کنند.

        تغذیه مناسب: اجتناب از غذاهای محرک مانند شکلات، پنیر، یا کافئین می‌تواند به کاهش حملات میگرن کمک کند.

        خواب منظم: داشتن برنامه خواب منظم و خواب کافی می‌تواند کمک‌کننده باشد.

    درمان‌های مکمل: برخی افراد به درمان‌های مکمل مانند طب سوزنی، ماساژ درمانی یا مکمل‌های ویتامین (مثل منیزیم) پاسخ می‌دهند.

نتیجه‌گیری:

میگرن یک بیماری مزمن است که می‌تواند تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد، اما با درمان‌های مناسب و مدیریت سبک زندگی، می‌توان حملات آن را کنترل کرد. اگر شما یا کسی که می‌شناسید به میگرن مبتلا هستید، مهم است که با پزشک مشورت کنید تا بهترین راه‌حل‌ها برای مدیریت این بیماری تعیین شود.

جدول عوامل تشدیدکننده میگرن

در زیر جدول عوامل مختلفی که می‌توانند میگرن را تشدید کنند آورده شده است. این عوامل شامل محرک‌های فیزیکی، روانی و محیطی هستند که باعث افزایش شدت یا بروز حملات میگرن می‌شوند:

عوامل	توضیحات
استرس و اضطراب	استرس‌های روزمره یا تغییرات احساسی می‌توانند حملات میگرن را تشدید کنند.
کم‌خوابی یا بی‌خوابی	خواب ناکافی یا بی‌نظمی در ساعت خواب می‌تواند باعث تحریک حملات میگرن شود.
غذاها و نوشیدنی‌ها	برخی از غذاها و نوشیدنی‌ها می‌توانند محرک میگرن باشند، از جمله:
- کافئین	مصرف بیش از حد کافئین یا قطع ناگهانی آن می‌تواند میگرن را بدتر کند.
- شکلات	شکلات حاوی ترکیباتی است که می‌تواند برای برخی افراد محرک باشد.
- پنیر و محصولات لبنی	پنیرهای پیر یا لبنیات خاص مانند ماست و کره می‌توانند حملات میگرن را تشدید کنند.
- غذاهای فرآوری‌شده	غذاهای حاوی نیترات‌ها یا گلوتامات منبع اضافی برای بروز میگرن هستند.
هورمون‌ها	تغییرات هورمونی مانند دوران قاعدگی، بارداری یا یائسگی می‌تواند باعث بروز میگرن شود.
آب و هوا و تغییرات جوی	تغییرات سریع در شرایط آب و هوایی، فشار هوا یا رطوبت می‌تواند باعث تشدید میگرن شود.
نورهای درخشان و چشمک‌زن	نورهای خیلی روشن یا چشمک‌زن می‌توانند حملات میگرن را تحریک کنند.
صداهای بلند	سر و صدای زیاد یا ناگهانی می‌تواند باعث بروز یا تشدید میگرن شود.
فعالیت‌های بدنی شدید	ورزش شدید یا تغییرات ناگهانی در فعالیت بدنی می‌تواند میگرن را تشدید کند.
مصرف الکل	مصرف الکل، به ویژه شراب قرمز و مشروبات الکلی دیگر، می‌تواند یکی از محرک‌های میگرن باشد.
بوهای تند	بوی عطرهای شدید، دود سیگار یا مواد شیمیایی می‌توانند میگرن را تشدید کنند.
کم‌آبی بدن	نبود آب کافی در بدن یا کم‌خوری می‌تواند باعث بروز سردردهای میگرنی شود.
اضطراب و هیجان	موقعیت‌های پر استرس مانند سخنرانی، کار زیاد یا هیجان‌های شدید می‌تواند موجب تشدید میگرن شود.
داروها و تغییرات دارویی	برخی داروها، مانند داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) یا داروهای هورمونی، می‌توانند میگرن را بدتر کنند.

نکات تکمیلی

    شناسایی محرک‌ها: افراد مبتلا به میگرن معمولاً با آزمایش و پیگیری دقیق می‌توانند عوامل خاصی که حملات آن‌ها را تحریک می‌کنند، شناسایی کنند.

    مدیریت موثر: اجتناب از محرک‌های شناخته‌شده، استراحت کافی، تغذیه سالم و درمان‌های پیشگیرانه می‌توانند به کاهش حملات میگرن کمک کنند.

این جدول می‌تواند به افراد مبتلا به میگرن کمک کند تا عوامل موثر در بروز حملات را شناسایی و مدیریت کنند.

جدول درمان دارویی و خانگی میگرن

این جدول می‌تواند به شما کمک کند تا درمان‌های مناسب برای میگرن را شناسایی کرده و طبق توصیه‌های پزشکی از آن‌ها استفاده کنید.

در زیر جدول درمان‌های مختلف میگرن، شامل درمان‌های دارویی و خانگی، آورده شده است:

نوع درمان	درمان دارویی	درمان خانگی
داروهای مسکن	- ایبوپروفن (Ibuprofen) - استامینوفن (Acetaminophen) - آسپیرین (Aspirin)	- استراحت در یک محیط آرام و تاریک - خواب کافی و منظم - مصرف آب فراوان برای جلوگیری از کم‌آبی بدن
داروهای اختصاصی میگرن	- تریپتان‌ها (Triptans): مانند سوماتریپتان (Sumatriptan)، زیپراتا (Zolmitriptan)	- استفاده از کمپرس سرد یا گرم بر روی پیشانی یا گردن - ماساژ آرام نواحی سر و گردن برای تسکین درد
داروهای پیشگیری	- بتابلوکرها (Beta-blockers) مانند پروپرانولول (Propranolol) - داروهای ضد افسردگی (Antidepressants)	- انجام یوگا، مدیتیشن یا تمرینات تنفسی برای کاهش استرس - اجتناب از مصرف کافئین و الکل
داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)	- دیکلوفناک (Diclofenac) - ناپروکسن (Naproxen)	- مصرف زنجبیل یا چای زنجبیل برای تسکین تهوع و درد میگرن
داروهای ضد تشنج	- والپروات سدیم (Valproate) - توپیرامات (Topiramate)	- نوشیدن چای بابونه برای آرامش و کاهش تنش‌های عصبی
داروهای ضد تهوع	- پرومتازین (Promethazine) - مِتوکلوپرامید (Metoclopramide)	- ماساژ نواحی پشت گردن و شانه‌ها با روغن‌های گیاهی مانند روغن نعناع
داروهای ارگوتامین	- ارگوتامین (Ergotamine) یا ترکیبات آن (برای میگرن‌های شدید)	- استفاده از بوی آرام‌بخش مانند روغن اسطوخودوس یا نعناع برای تسکین درد و آرامش ذهنی
مکمل‌های غذایی	- منیزیم (Magnesium) - ریبوفلاوین (Riboflavin) - Coenzyme Q10	- نوشیدن آب سرد یا مایعات خنک برای تسکین علائم در مراحل اولیه میگرن
درمان‌های هورمونی	- استفاده از هورمون‌های جایگزین (در صورت تغییرات هورمونی ناشی از قاعدگی یا یائسگی)	- استفاده از روش‌های تنفسی عمیق برای کاهش تنش‌ها و آرامش عصبی

نکات تکمیلی:

    درمان دارویی: انتخاب درمان دارویی باید توسط پزشک انجام شود و بسته به نوع و شدت میگرن فرد، داروهای مختلفی برای تسکین و پیشگیری تجویز می‌شود.

    درمان خانگی: درمان‌های خانگی بیشتر به تسکین علائم اولیه یا حملات خفیف کمک می‌کنند و معمولاً برای میگرن‌های شدید کافی نیستند. با این حال، استفاده از روش‌های خانگی می‌تواند در کنار درمان دارویی مؤثر باشد.

    پیشگیری و مدیریت: برای کاهش تعداد و شدت حملات میگرن، مدیریت استرس، خواب منظم و رژیم غذایی مناسب بسیار مهم است.

کی میگرن نیاز به پزشک دارد؟

میگرن به طور معمول یک بیماری قابل مدیریت است، اما در برخی موارد نیاز به مراجعه به پزشک دارد. زمانی که میگرن به شدت زندگی روزمره فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد یا با علائم خاصی همراه می‌شود، مشاوره پزشکی ضروری است. در ادامه به شرایطی اشاره شده است که در آن‌ها میگرن نیاز به مشاوره و درمان پزشکی دارد:

1. تکرار حملات میگرن

    اگر فرد به طور مرتب (مثلاً بیشتر از ۳ بار در ماه) دچار حملات میگرن شود.

    اگر میگرن شما شدیدتر از قبل شده و مدیریت آن با داروهای خانگی یا مسکن‌های عمومی ممکن نباشد.

2. عدم پاسخ به درمان‌های معمول

    اگر داروهای معمولی مانند مسکن‌ها یا داروهای اختصاصی میگرن (تریپتان‌ها) تاثیری نداشته باشند یا اثرات آن‌ها کم باشد.

3. وجود علائم غیرمعمول همراه

    اگر میگرن با علائم غیرمعمولی مانند اختلال در بینایی، اختلال در گفتار، یا بی‌حسی در بدن همراه باشد، ممکن است نشانه‌ای از بیماری‌های دیگر مانند سکته مغزی باشد.

    تهوع و استفراغ شدید یا از دست دادن تعادل نیز می‌تواند نشان‌دهنده یک مشکل جدی‌تر باشد.

4. شروع میگرن در سنین بالاتر از ۴۰ سال

    میگرن معمولاً در سنین جوانی یا میانه‌سال شروع می‌شود. اگر میگرن برای اولین بار در سنین بالاتر از ۴۰ سال بروز کند، نیاز به بررسی و ارزیابی پزشکی دارد تا علت آن مشخص شود.

5. تأثیر شدید بر کیفیت زندگی

    اگر میگرن به قدری شدید باشد که توانایی فرد را برای انجام کارهای روزمره مانند کار، تحصیل یا فعالیت‌های اجتماعی محدود کند.

6. حملات طولانی‌مدت یا مداوم

    اگر حملات میگرن بیشتر از ۷۲ ساعت طول بکشد یا به طور مداوم تکرار شود و فرد نتواند آن را با داروهای معمول کنترل کند.

7. علائم میگرن همراه با تب یا درد غیرقابل تحمل

    اگر حملات میگرن با تب، درد بسیار شدید، یا تغییرات ناگهانی در شدت و نوع سردرد همراه باشد.

8. تغییرات در الگو و شدت حملات

    اگر الگوی میگرن تغییر کند یا شدت حملات بیشتر از قبل شود، برای بررسی نیاز به پزشک دارید.

9. مشکلات در استفاده از دارو

    اگر مصرف مکرر داروهای مسکن یا داروهای خاص برای میگرن باعث عوارض جانبی شود یا داروها به طور موثر عمل نکنند.

در این شرایط، چه باید کرد؟

اگر یکی از این شرایط یا علائم را تجربه می‌کنید، توصیه می‌شود که هرچه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند یک درمان مناسب برای شما پیشنهاد دهد که شامل داروهای تخصصی، تغییرات در شیوه زندگی یا درمان‌های پیشگیرانه باشد.

در نهایت:

میگرن قابل درمان است و با مراجعه به پزشک می‌توان آن را کنترل کرد. تشخیص زودهنگام و درمان مؤثر می‌تواند به جلوگیری از حملات مکرر و کاهش شدت آن‌ها کمک کند.

جدول مقایسه میگرن در سنین و جنس های مختلف

در زیر جدولی برای مقایسه میگرن در سنین مختلف و جنسیت‌های مختلف آورده شده است:

ویژگی	کودکان	جوانان و بزرگسالان	افراد مسن
شیوع	میگرن در کودکان کم‌تر از بزرگسالان است. ولی در سنین کودکی به‌خصوص در نوجوانان می‌تواند افزایش یابد.	میگرن در این گروه سنی شایع‌تر است و معمولاً بین سنین ۱۸ تا ۴۰ سالگی بیشترین میزان شیوع را دارد.	میگرن در افراد مسن کمتر از جوانان است، ولی شدت و مدت زمان حملات ممکن است بیشتر باشد.
گروه سنی شایع	میگرن معمولاً در کودکان به شکل سردردهای غیرمعمول بروز می‌کند، اما حملات میگرن اغلب از سنین نوجوانی شروع می‌شود.	بیشترین شیوع در زنان بین ۱۸ تا ۴۰ سال است. این گروه سنی بیشترین تعداد حملات میگرنی را تجربه می‌کند.	در افراد مسن، میگرن معمولاً در سنین بالاتر شروع نمی‌شود، اما اگر شروع شود، می‌تواند با علائم متفاوتی همراه باشد.
تفاوت جنسیتی	میگرن در کودکان معمولاً در پسرها بیشتر از دخترها دیده می‌شود، ولی با شروع بلوغ نسبت جنسیتی تغییر می‌کند.	در زنان شایع‌تر از مردان است، و معمولاً در دوره‌های هورمونی مانند قاعدگی یا بارداری شدت بیشتری دارد.	در افراد مسن، میگرن بیشتر در زنان مشاهده می‌شود، اما حملات معمولاً کاهش می‌یابد.
شدت درد	میگرن در کودکان معمولاً با درد کمتری نسبت به بزرگسالان همراه است.	درد میگرن معمولاً شدید و ضربانی است و ممکن است با علائمی مانند تهوع، استفراغ و حساسیت به نور همراه باشد.	در افراد مسن، میگرن ممکن است کمتر شدید باشد ولی طولانی‌تر شود و مشکلات دیگری مانند کاهش کیفیت خواب ایجاد کند.
محرک‌ها	محرک‌ها در کودکان می‌تواند شامل استرس، تغییرات در رژیم غذایی و خواب نامنظم باشد.	استرس، خواب ناکافی، تغییرات هورمونی و مصرف کافئین از عوامل محرک شایع در این گروه سنی است.	در افراد مسن، عوامل محیطی مانند تغییرات هوا، استرس و بیماری‌های زمینه‌ای می‌توانند محرک باشند.
درمان	درمان میگرن در کودکان معمولاً با داروهای مسکن خفیف‌تر و اصلاح شیوه زندگی شروع می‌شود.	درمان‌های متنوع شامل داروهای مسکن، داروهای پیشگیرانه (مانند بتابلوکرها) و داروهای خاص میگرن مورد استفاده قرار می‌گیرد.	در افراد مسن، درمان معمولاً با دقت بیشتری انجام می‌شود و ممکن است داروهای پیشگیرانه برای جلوگیری از حملات طولانی‌مدت تجویز شود.
تأثیر بر کیفیت زندگی	میگرن در کودکان می‌تواند تأثیر زیادی بر مدرسه و فعالیت‌های روزانه بگذارد.	میگرن می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر کار، روابط اجتماعی و کیفیت زندگی عمومی افراد بزرگسال بگذارد.	در افراد مسن، میگرن می‌تواند منجر به مشکلات خواب، اضطراب و افسردگی شود و تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی داشته باشد.

نکات مهم:

    در کودکان، میگرن ممکن است به شکل سردردهای غیرمعمول و علائم گوارشی مانند تهوع و استفراغ بروز کند. تشخیص صحیح میگرن در کودکان می‌تواند دشوار باشد، زیرا علائم میگرن ممکن است شبیه به سایر مشکلات پزشکی باشند.

    در زنان جوان، تغییرات هورمونی می‌تواند نقش مهمی در بروز و شدت میگرن ایفا کند. بسیاری از زنان در دوره قاعدگی یا بارداری دچار میگرن می‌شوند.

    در افراد مسن، میگرن ممکن است کاهش یابد، اما در صورتی که میگرن ادامه یابد، می‌تواند با علائم مختلف و طولانی‌تری همراه باشد و نیاز به درمان‌های خاص‌تری داشته باشد.

این جدول به شما کمک می‌کند تا میگرن را از نظر گروه‌های سنی و جنسیتی بهتر درک کنید و روش‌های درمانی و پیشگیری مناسب‌تر را انتخاب کنید.

جدول بهترین و بدترین غذاها و میوه ها برای میگرن

در این جدول به بهترین و بدترین غذاها و میوه‌ها برای افراد مبتلا به میگرن پرداخته شده است. برخی از غذاها و میوه‌ها می‌توانند باعث تشدید میگرن شوند، در حالی که برخی دیگر به تسکین علائم آن کمک می‌کنند.

گروه	بهترین غذاها و میوه‌ها	بدترین غذاها و میوه‌ها
غذاها	- سبزیجات تازه (کاهو، اسفناج، بروکلی)	- پنیرهای فرآوری‌شده (پنیرهای کهنه، پنیر بلو، پنیر چدار)
	- غذاهای غنی از منیزیم (مغزها، دانه‌ها، سبزیجات برگ سبز)	- غذاهای فرآوری‌شده (سوسیس، کالباس، فست‌فود)
	- غذاهای غنی از ویتامین B2 (برنج قهوه‌ای، تخم‌مرغ، قارچ)	- غذاهای حاوی نیترات (گوشت‌های دودی، سوسیس و کالباس)
	- ماهی‌های چرب (ماهی سالمون، تن، ساردین)	- غذاهای شور (غذاهای پرنمک مانند چیپس، آجیل شور)
	- غذاهای پر از آنتی‌اکسیدان (بلوبری، زغال‌اخته، آووکادو)	- غذاهای حاوی گلوتامات مونوسدیم (غذاهای آسیایی، سوپ‌های آماده)
میوه‌ها	- سیب (پایه‌ای و آنتی‌اکسیدانی)	- توت‌فرنگی (در برخی افراد می‌تواند محرک میگرن باشد)
	- آووکادو (منبع غنی از چربی‌های سالم)	- انگور (حاوی تریامین)
	- موز (حاوی پتاسیم و منیزیم)	- نارنج (می‌تواند محرک میگرن در برخی افراد باشد)
	- گلابی (آنتی‌اکسیدان‌ها و فیبر بالا)	- آناناس (محتوی تریامین، که ممکن است میگرن را تشدید کند)
	- هندوانه (غنی از آب و مناسب برای هیدراسیون)	- لیمونادهای صنعتی (حاوی قند و مواد نگهدارنده)
نوشیدنی‌ها	- چای گیاهی (چای نعناع، چای بابونه، چای زنجبیل)	- نوشیدنی‌های کافئین‌دار (قهوه، نوشابه‌های انرژی‌زا)
	- آب (هیدراسیون برای کاهش علائم میگرن)	- الکل (به ویژه شراب قرمز، که می‌تواند باعث بروز میگرن شود)
مواد مغذی خاص	- منیزیم (مغزها، دانه‌ها، سبزیجات سبز تیره)	- کافئین (مصرف زیاد آن می‌تواند میگرن را تحریک کند)
	- ویتامین B2 (برنج قهوه‌ای، تخم‌مرغ، مغزها)	- نیترات‌ها (در گوشت‌های فرآوری‌شده مانند سوسیس و کالباس)

توضیحات بیشتر:

    بهترین غذاها برای میگرن: غذاهایی که غنی از منیزیم، ویتامین B2 و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند می‌توانند به کاهش علائم میگرن کمک کنند. موز، سیب، آووکادو، و سبزیجات برگ سبز به دلیل مواد مغذی که دارند، از غذاهای مفید برای افرادی هستند که دچار میگرن هستند.

    بدترین غذاها برای میگرن: برخی از غذاهای خاص مانند پنیرهای کهنه، گوشت‌های فرآوری‌شده (مانند سوسیس و کالباس) و غذاهای شور می‌توانند محرک‌های مهمی برای میگرن باشند. همچنین نوشیدنی‌های کافئین‌دار و الکل، به ویژه شراب قرمز، می‌توانند حملات میگرنی را تشدید کنند.

نکات تکمیلی:

    شناسایی محرک‌ها: ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد. برخی از افراد ممکن است پس از مصرف برخی غذاها یا میوه‌ها دچار حملات میگرن شوند، در حالی که برای دیگران این غذاها بی‌خطر باشند.

    مدیریت رژیم غذایی: توجه به مصرف مواد مغذی مانند منیزیم، ویتامین B2، و آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند در کاهش تعداد و شدت حملات میگرن مؤثر باشد.

فرق میگرن با سردرد

میگرن و سردرد دو مشکل مختلف هستند، هرچند که در ظاهر مشابه به نظر می‌رسند. در زیر به تفاوت‌های اصلی بین این دو اشاره می‌کنیم:

1. نوع درد

    میگرن: درد میگرن معمولاً ضربانی و شدید است و می‌تواند در یک طرف سر (یا هر دو طرف) احساس شود. این درد ممکن است با علائم دیگری مثل تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا و اختلال در بینایی همراه باشد.

    سردرد: سردرد معمولاً درد ملایم‌تر و پیوسته‌تر است و ممکن است در تمام قسمت‌های سر احساس شود. این درد معمولاً به اندازه درد میگرن شدید نیست و معمولاً بدون علائم اضافی رخ می‌دهد.

2. مدت زمان

    میگرن: حملات میگرن ممکن است ساعات یا حتی روزها طول بکشد. معمولاً یک حمله میگرن می‌تواند بین ۴ تا ۷۲ ساعت ادامه داشته باشد.

    سردرد: سردرد معمولاً مدت زمان کوتاه‌تری دارد و معمولاً چند ساعت یا نهایتاً یک روز طول می‌کشد.

3. علائم همراه

    میگرن: علاوه بر درد، میگرن می‌تواند با علائمی مانند حساسیت به نور (فوتوفوبیا)، حساسیت به صدا (فونوفوبیا)، تهوع، استفراغ، اختلال در بینایی (دیدن نورهای چشمک‌زن یا نقاط) و سرگیجه همراه باشد.

    سردرد: معمولاً هیچ‌کدام از این علائم اضافی را ندارد، و درد فقط محدود به سر است. در برخی موارد، سردردهای تنشی ممکن است با احساس فشار در نواحی سر یا گردن همراه باشد.

4. محرک‌ها

    میگرن: میگرن می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی مانند استرس، تغییرات هورمونی (به ویژه در زنان)، کمبود خواب، آلودگی صوتی و نوری، مواد غذایی خاص (مانند پنیر کهنه، شکلات، کافئین، الکل) یا تغییرات جو هوا بروز کند.

    سردرد: سردرد معمولاً به دلیل استرس، کمبود آب بدن، مشکلات بینایی، فشار خون بالا یا اختلالات خواب ایجاد می‌شود.

5. درمان

    میگرن: درمان میگرن ممکن است شامل داروهای خاص میگرن مانند تریپتان‌ها، داروهای ضد درد، و داروهای پیشگیرانه باشد. همچنین ممکن است نیاز به تغییرات در شیوه زندگی و رژیم غذایی باشد.

    سردرد: معمولاً درمان سردرد شامل داروهای مسکن عمومی مانند استامینوفن، ایبوپروفن یا آسپیرین می‌شود. همچنین مصرف آب، استراحت و کاهش استرس می‌تواند به کاهش درد کمک کند.

6. تأثیر بر فعالیت‌های روزمره

    میگرن: حملات میگرنی به‌طور معمول فعالیت‌های روزانه فرد را به شدت مختل می‌کنند و ممکن است فرد به علت درد شدید و علائم همراه مجبور به استراحت در یک محیط تاریک و آرام شود.

    سردرد: سردرد ممکن است کمتر فعالیت‌های روزانه را تحت تاثیر قرار دهد و فرد می‌تواند با مصرف مسکن‌های معمولی و استراحت به فعالیت‌های خود ادامه دهد.

جدول مقایسه میگرن و سردرد

ویژگی	میگرن	سردرد
نوع درد	شدید، ضربانی، معمولاً یک طرفه	ملایم‌تر، عمومی‌تر، معمولاً دو طرفه
مدت زمان	معمولاً ۴ تا ۷۲ ساعت	چند ساعت یا یک روز
علائم همراه	تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا، اختلال بینایی	معمولاً بدون علائم همراه
محرک‌ها	استرس، تغییرات هورمونی، غذاهای خاص، کم‌خوابی	استرس، کم‌آبی بدن، مشکلات بینایی، فشار خون
درمان	داروهای خاص میگرن، داروهای ضد درد، داروهای پیشگیرانه	مسکن‌های عمومی مثل استامینوفن یا ایبوپروفن
تأثیر بر فعالیت روزانه	شدیداً فعالیت‌ها را مختل می‌کند	معمولاً فعالیت‌ها را مختل نمی‌کند

نتیجه‌گیری:

    میگرن معمولاً درد شدیدتر، طولانی‌تر و همراه با علائم اضافی است که می‌تواند فعالیت‌های روزانه فرد را به‌طور جدی مختل کند.

    سردرد معمولاً درد ملایم‌تری دارد و بدون علائم همراه است و معمولاً با داروهای ساده قابل درمان است.

اگر سردردهای شما مکرر، شدید یا با علائم خاص همراه است، توصیه می‌شود که به پزشک مراجعه کنید تا علت دقیق آن مشخص شود.

جدول دمنوش های رفع میگرن

در زیر جدولی برای دمنوش‌های مفید برای رفع میگرن آورده شده است. این دمنوش‌ها به دلیل خواص آرام‌بخش و ضد التهابی خود می‌توانند به کاهش شدت حملات میگرنی کمک کنند:

دمنوش	خواص	نحوه تهیه
چای نعناع	- ضد اسپاسم و آرام‌بخش عضلات - تسکین‌دهنده سردردهای تنشی	چند برگ نعناع تازه یا خشک را در آب جوش ریخته و 5-10 دقیقه بگذارید دم بکشد.
چای زنجبیل	- ضد التهابی و ضد درد - کمک به گردش خون و کاهش تهوع	یک یا دو تکه زنجبیل تازه را در آب جوش بریزید و 5-10 دقیقه دم کنید.
چای بابونه	- آرام‌بخش و ضد اضطراب - تسکین‌دهنده سردردهای ناشی از استرس	یک قاشق چایخوری گل بابونه را در آب جوش ریخته و 5-7 دقیقه دم کنید.
چای رزماری	- ضد التهابی و تسکین‌دهنده درد - کمک به آرامش عضلات	برگ‌های رزماری را در آب جوش بریزید و 5 دقیقه دم کنید.
چای میوه آویشن	- ضد میگرن و تسکین‌دهنده سردرد - آرام‌بخش و ضد اسپاسم	چند برگ آویشن را در آب جوش قرار دهید و 5-7 دقیقه دم کنید.
چای لیمو و عسل	- آرام‌بخش، ضد اضطراب - تسکین‌دهنده درد و ضد التهاب	چند قطره آب لیمو و کمی عسل را به آب جوش اضافه کرده و خوب هم بزنید.
چای زعفران	- ضد التهاب و ضد درد - کمک به بهبود گردش خون	چند رشته زعفران را در آب جوش ریخته و 5 دقیقه دم کنید.
چای آویشن و لیمو	- تسکین‌دهنده دردهای میگرنی - آرام‌بخش و ضد اضطراب	یک قاشق چایخوری آویشن و چند قطره لیمو را در آب جوش بریزید و 5-7 دقیقه دم کنید.
چای گل گاو زبان	- آرام‌بخش و ضد اضطراب - کمک به خواب و کاهش استرس	گل‌های خشک گاو زبان را در آب جوش ریخته و 5-10 دقیقه دم کنید.
چای زردچوبه	- ضد التهاب و ضد درد - کمک به کاهش التهاب‌های داخلی	یک قاشق چایخوری پودر زردچوبه را در آب جوش ریخته و 5-7 دقیقه دم کنید.
چای نعناع و زنجبیل	- تسکین‌دهنده درد میگرن - ضد تهوع و ضد درد	کمی برگ نعناع و تکه‌های زنجبیل را در آب جوش ریخته و 5-10 دقیقه دم کنید.

نکات مهم:

    چای نعناع و چای زنجبیل بیشتر برای رفع سردردهای ناشی از استرس و مشکلات گوارشی مفید هستند.

    چای بابونه و چای رزماری می‌توانند به کاهش التهاب و آرامش عضلات کمک کنند.

    چای زعفران و چای آویشن می‌توانند برای تسکین میگرن‌های مرتبط با دردهای عضلانی و التهابی مفید باشند.

    در صورت استفاده از دمنوش‌ها برای درمان میگرن، نوشیدن آب کافی و استراحت بسیار حائز اهمیت است.

این دمنوش‌ها می‌توانند به تسکین میگرن کمک کنند، اما در صورتی که میگرن شما مزمن و شدید است، توصیه می‌شود به پزشک مراجعه کنید.

جدول بهترین و بدترین ادویه ها برای میگرن

در این جدول به بهترین و بدترین ادویه‌ها برای افراد مبتلا به میگرن پرداخته شده است. برخی از ادویه‌ها خواص ضد التهابی دارند و می‌توانند به کاهش علائم میگرن کمک کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است میگرن را تشدید کنند.

گروه	بهترین ادویه‌ها برای میگرن	بدترین ادویه‌ها برای میگرن
ادویه‌های مفید	- زنجبیل (دارای خواص ضد التهابی، کاهش تهوع)	- فلفل تند (می‌تواند باعث تحریک و تشدید میگرن شود)
	- زردچوبه (ضد التهاب، تسکین‌دهنده درد و آرام‌بخش)	- دارچین (در برخی افراد باعث بروز میگرن می‌شود)
	- نعناع (آرام‌بخش، تسکین‌دهنده درد و ضد اسپاسم)	- فلفل سیاه (ممکن است درد میگرن را تشدید کند)
	- آویشن (ضد التهاب و آرام‌بخش)	- چای ماسالا (محتوی ادویه‌هایی مانند دارچین و زنجبیل که ممکن است برای برخی تحریک‌کننده باشند)
	- ریحان (خواص ضد التهابی و آرام‌بخش)	- پاپریکا (ممکن است برخی از افراد مبتلا به میگرن را تحت تأثیر قرار دهد)
	- آویشن (کمک به کاهش دردهای میگرنی و آرام‌بخش)	- هل (در برخی افراد ممکن است میگرن را تشدید کند)
ادویه‌های پرهیز	- زیره (ضد التهاب، کاهش اضطراب و استرس)	- کاری (در برخی افراد ممکن است تحریک‌کننده میگرن باشد)

    ادویه‌های مفید برای میگرن:

        زنجبیل و زردچوبه به دلیل خواص ضد التهابی و تسکین‌دهنده خود می‌توانند به کاهش التهاب و دردهای میگرنی کمک کنند.

        نعناع و آویشن به آرامش عضلات و کاهش اسپاسم کمک می‌کنند، که این امر می‌تواند در کاهش دردهای میگرنی مؤثر باشد.

        ریحان نیز به عنوان یک آرام‌بخش طبیعی می‌تواند به تسکین میگرن کمک کند.

        زیره به دلیل خاصیت ضد اضطراب و ضد التهابی‌اش می‌تواند مفید باشد.

    ادویه‌های مضر برای میگرن:

        فلفل تند و فلفل سیاه به دلیل ایجاد حساسیت و التهاب در برخی افراد می‌توانند میگرن را تشدید کنند.

        دارچین و چای ماسالا که حاوی ادویه‌هایی مانند دارچین هستند، برای برخی از افراد مبتلا به میگرن تحریک‌کننده می‌باشند.

        پاپریکا و هل در برخی افراد می‌توانند میگرن را تشدید کنند.

        کاری نیز به دلیل ترکیب خاص ادویه‌ها ممکن است برای برخی افراد مشکلات میگرنی ایجاد کند.

نکات تکمیلی:

    شناسایی محرک‌ها: برخی از افراد ممکن است به یک یا چند ادویه خاص حساسیت داشته باشند که می‌تواند باعث بروز حملات میگرنی شود.

    مصرف متعادل: برای افرادی که به برخی ادویه‌ها حساسیت دارند، بهتر است از مصرف بیش از حد آن‌ها خودداری کنند.

بوهای تشدیدکننده میگرن

بوها و رایحه‌ها می‌توانند یکی از عوامل تحریک‌کننده و تشدیدکننده میگرن در برخی افراد باشند. این بوها می‌توانند باعث ایجاد سردرد شدید، تهوع و دیگر علائم میگرن شوند. در زیر به برخی از بوهای تشدیدکننده میگرن اشاره می‌کنیم:

جدول بوهای تشدیدکننده میگرن

نوع بو	توضیحات
بوهای شیمیایی و مصنوعی	بوهای ناشی از مواد شیمیایی مصنوعی مانند عطرها، اسپری‌های خوشبوکننده، خوشبوکننده‌های هوا و پاک‌کننده‌ها ممکن است برای افراد مبتلا به میگرن تحریک‌کننده باشند.
دود سیگار	دود سیگار یا مواد مشابه می‌تواند باعث التهاب در سیستم تنفسی و تشدید میگرن شود. این بو می‌تواند حساسیت به نور و صدا را افزایش دهد.
بوهای غذایی خاص	بوی غذاهایی مانند پنیر کهنه، ماهی، شکلات و کافئین می‌تواند برای افراد مبتلا به میگرن محرک باشد.
بوی رنگ و لاک	بوهای ناشی از رنگ‌ها، لاک‌های ناخن و مواد مشابه، که حاوی مواد شیمیایی هستند، ممکن است میگرن را تشدید کنند.
بوهای قوی ادویه‌ها	بوهایی مانند فلفل تند، دارچین، کاری و زعفران که دارای رایحه‌های قوی هستند، برای برخی از افراد مبتلا به میگرن محرک می‌باشند.
بوی گاز و مواد سوختنی	بوی گاز، سوخت‌ها و بخارات ناشی از ماشین‌ها یا وسایل گرمایشی می‌توانند باعث ایجاد میگرن در افراد حساس شوند.
بوهای طبیعی گل‌ها و گیاهان	برخی از گل‌ها و گیاهان طبیعی، مانند گل یاس یا برخی از رایحه‌های گیاهان معطر، ممکن است برای افراد مبتلا به میگرن تحریک‌کننده باشند.
بوی غذاهای تند یا چرب	بوی غذاهایی مانند کباب، غذاهای سرخ شده یا فست فودها که دارای بوی قوی هستند، ممکن است موجب تشدید حملات میگرنی شوند.

چرا بوها می‌توانند میگرن را تشدید کنند؟

    حساسیت بیشتر: افراد مبتلا به میگرن معمولاً نسبت به محرک‌های محیطی، از جمله بوها، حساسیت بیشتری دارند.

    تحریک اعصاب مغزی: برخی از بوها می‌توانند سیستم عصبی مرکزی را تحریک کرده و سبب بروز حملات میگرنی شوند.

    افزایش التهاب: بوهای شیمیایی و مصنوعی می‌توانند باعث التهاب و تحریک در بدن شوند، که این خود می‌تواند موجب تشدید میگرن شود.

چگونه می‌توان از بوهای تشدیدکننده میگرن جلوگیری کرد؟

    استفاده از محصولات طبیعی: در صورت حساسیت به عطرها یا مواد شیمیایی، بهتر است از محصولات طبیعی و بدون بو استفاده کنید.

    تهویه مناسب محیط: در محیط‌های شلوغ یا آلوده، سعی کنید از تهویه مناسب استفاده کنید تا از تجمع بوهای نامطبوع جلوگیری شود.

    دوری از محیط‌های آلوده: در مکان‌هایی که ممکن است دود سیگار یا بوهای شیمیایی وجود داشته باشد، حضور نداشته باشید.

    استفاده از فیلترهای هوا: استفاده از فیلترهای هوا یا دستگاه‌های تصفیه هوا می‌تواند به کاهش بوهای آزاردهنده کمک کند.

    آگاهی از محرک‌ها: شناسایی بوهایی که میگرن شما را تشدید می‌کنند و اجتناب از آن‌ها می‌تواند به پیشگیری از حملات میگرنی کمک کند.

اگر شما متوجه شدید که بوها میگرن شما را تشدید می‌کنند، توصیه می‌شود که این اطلاعات را با پزشک خود در میان بگذارید تا در مورد روش‌های کنترل و درمان میگرن شما راهنمایی شود.

آیا نوزادان و مادران باردار میگرن می گیرند؟

بله، میگرن می‌تواند هم در نوزادان و هم در مادران باردار رخ دهد، اما نحوه بروز و درمان آن در این دو گروه متفاوت است.

میگرن در نوزادان

میگرن در نوزادان نادر است، اما ممکن است اتفاق بیفتد. علائم میگرن در نوزادان معمولاً با علائم میگرن در بزرگ‌ترها متفاوت است و ممکن است به راحتی شناسایی نشوند.

علائم میگرن در نوزادان

    گریه‌های شدید و بی‌وقفه

    خستگی بیش از حد

    بی‌قراری و ناتوانی در خوابیدن

    تغییرات در اشتها یا رنگ پوست

بروز میگرن در نوزادان ممکن است به دلیل عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، مشکلات مادرزادی یا عفونت‌های سیستم عصبی رخ دهد.

میگرن در مادران باردار

میگرن در دوران بارداری شایع‌تر است، به ویژه در سه ماهه اول و دوم، به دلیل تغییرات هورمونی و فیزیولوژیکی که در بدن مادر اتفاق می‌افتد. اما در برخی از زنان باردار، میگرن ممکن است پس از سه ماهه اول کاهش یابد یا حتی ناپدید شود.

علل میگرن در دوران بارداری

    تغییرات هورمونی: افزایش یا کاهش سطح استروژن و پروژسترون در دوران بارداری می‌تواند به تشدید یا بروز میگرن منجر شود.

    افزایش حجم خون: افزایش خون در بدن باردار می‌تواند باعث ایجاد فشار بر سر و گردن شود و موجب سردرد و میگرن گردد.

    استرس و اضطراب: اضطراب‌های ناشی از بارداری و نگرانی‌های مختلف می‌توانند به شروع میگرن منجر شوند.

درمان میگرن در دوران بارداری

    داروهای مسکن طبیعی: در دوران بارداری، پزشکان معمولاً از داروهای ضد درد طبیعی یا داروهایی که ایمن برای بارداری هستند، مانند استامینوفن (با تجویز پزشک) استفاده می‌کنند.

    تغییرات سبک زندگی: خواب کافی، استراحت، مصرف آب کافی و کاهش استرس می‌توانند در کنترل میگرن کمک کنند.

    اجتناب از محرک‌ها: شناسایی و اجتناب از عواملی که میگرن را تشدید می‌کنند (مانند بوهای تند، غذاهای خاص، کمبود خواب) اهمیت دارد.

آیا میگرن در بارداری خطرناک است؟

اگرچه میگرن در دوران بارداری معمولاً خطرناک نیست، اما اگر حملات میگرن شدید یا طولانی مدت باشند یا با علائمی مانند تهوع شدید، تاری دید، یا درد غیرعادی همراه باشند، ممکن است نیاز به ارزیابی پزشکی داشته باشند. پزشک ممکن است درمان‌های غیر دارویی یا داروهای ایمن را برای کنترل میگرن توصیه کند.

نتیجه‌گیری:

    میگرن در نوزادان نادر است و شناسایی آن ممکن است دشوار باشد.

    میگرن در مادران باردار شایع‌تر است و ممکن است در سه ماهه اول و دوم بیشتر مشاهده شود، اما در برخی زنان باردار در طول بارداری بهبود می‌یابد.

    در هر دو مورد، درمان باید تحت نظر پزشک انجام شود تا از هر گونه عوارض جانبی جلوگیری گردد و سلامت مادر و نوزاد حفظ شود.

جدول پیشگیری و کاهش اثرات میگرن

در زیر جدولی برای پیشگیری و کاهش اثرات میگرن آورده شده است که شامل روش‌ها و عادات مختلفی است که می‌توانند به افراد مبتلا به میگرن کمک کنند تا از بروز حملات میگرنی جلوگیری کرده یا شدت آن را کاهش دهند.

    شناسایی محرک‌ها: یکی از مهم‌ترین روش‌ها برای پیشگیری از میگرن، شناسایی دقیق محرک‌ها و عوامل تشدیدکننده میگرن است. برای این منظور، می‌توان از یک دفترچه یادداشت برای ثبت علائم و عوامل احتمالی استفاده کرد.

    مراجعه به پزشک: اگر میگرن به طور مکرر و شدید بروز می‌کند، توصیه می‌شود که فرد به پزشک مراجعه کند تا داروهای پیشگیرانه تجویز شوند.

    استفاده از روش‌های طبیعی: روش‌های طبیعی مانند یوگا، مدیتیشن و تمرینات تنفسی می‌توانند به کاهش استرس و پیشگیری از حملات میگرنی کمک کنند.

جدول ورزش های مفید برای میگرن

ورزش می‌تواند به عنوان یک روش مؤثر برای پیشگیری و کاهش شدت میگرن عمل کند. تحقیقات نشان داده‌اند که ورزش منظم می‌تواند به بهبود جریان خون، کاهش استرس و تقویت توانایی بدن در مقابله با دردهای میگرنی کمک کند. در زیر به برخی از ورزش‌های مفید برای میگرن اشاره شده است:

نوع ورزش	توضیحات	نکات مهم
یوگا	یوگا می‌تواند با کاهش استرس و بهبود انعطاف‌پذیری بدن به پیشگیری و کاهش میگرن کمک کند.	- تمرینات تنفسی و حرکات آرام‌بخش در یوگا می‌تواند به کاهش فشار و درد کمک کند.
پیاده‌روی	پیاده‌روی به عنوان یک ورزش کم‌فشار می‌تواند گردش خون را بهبود بخشد و به کاهش استرس کمک کند.	- پیاده‌روی روزانه به مدت 30 دقیقه می‌تواند به کاهش دفعات حملات میگرنی کمک کند.
شنا	شنا به تقویت عضلات و بهبود تنفس کمک می‌کند و از آنجا که فشار کمتری به مفاصل وارد می‌آید، برای افراد مبتلا به میگرن مناسب است.	- شنا در آب سرد می‌تواند کمک‌کننده باشد زیرا دمای سرد به کاهش التهاب و درد کمک می‌کند.
دوچرخه‌سواری	دوچرخه‌سواری سبک و با سرعت متوسط می‌تواند به کاهش استرس و بهبود سلامت عمومی کمک کند.	- از دوچرخه‌سواری در محیط‌های آلوده یا پر سر و صدا خودداری کنید.
تمرینات تنفسی	تمرینات تنفسی مانند تنفس عمیق یا تکنیک‌های آرام‌سازی تنفسی می‌توانند به کاهش استرس و درد میگرنی کمک کنند.	- تمرینات تنفسی می‌تواند به کاهش تنش عضلانی و آرامش ذهنی کمک کند.
ورزش‌های کششی	ورزش‌های کششی به کاهش تنش در عضلات گردن و شانه کمک می‌کنند که می‌تواند میگرن را کاهش دهد.	- کشش‌های ساده و ملایم برای گردن و شانه‌ها مفید هستند.
پیلاتس	پیلاتس به تقویت عضلات مرکزی بدن و بهبود وضعیت بدن کمک می‌کند و می‌تواند از حملات میگرنی پیشگیری کند.	- تمرینات پیلاتس می‌توانند به بهبود وضعیت بدن و کاهش استرس کمک کنند.
تمرینات قدرتی سبک	تمرینات قدرتی سبک می‌توانند به تقویت عضلات و بهبود وضعیت جسمانی کمک کنند.	- تمرینات قدرتی باید با شدت ملایم انجام شوند تا از ایجاد فشار زیاد جلوگیری شود.
مدیتیشن و ذهن‌آگاهی	این تمرینات به کاهش استرس و اضطراب کمک می‌کنند که یکی از محرک‌های اصلی میگرن است.	- تمرینات مدیتیشن و تمرکز ذهنی می‌توانند باعث آرامش و کاهش شدت درد شوند.

نکات مهم در انجام ورزش برای افراد مبتلا به میگرن

    ورزش با شدت ملایم: بهتر است از ورزش‌هایی با شدت پایین تا متوسط استفاده کنید. ورزش‌های سنگین و شدید می‌توانند میگرن را تشدید کنند.

    تمرینات منظم: انجام ورزش به صورت منظم و روزانه می‌تواند در کاهش دفعات و شدت حملات میگرنی مؤثر باشد.

    آغاز آرام: اگر به طور منظم ورزش نکرده‌اید، باید از تمرینات سبک شروع کنید و شدت آن‌ها را به تدریج افزایش دهید.

    اجتناب از محیط‌های محرک: از ورزش در محیط‌هایی که ممکن است محرک میگرن شما باشند (مانند محیط‌های پر سر و صدا، با نور شدید یا هوای آلوده) خودداری کنید.

    توجه به علائم بدنی: اگر در حین ورزش احساس سردرد یا دیگر علائم میگرن داشتید، بهتر است ورزش را متوقف کرده و استراحت کنید.

ورزش می‌تواند به عنوان یک ابزار مؤثر در مدیریت میگرن عمل کند، اما همیشه مهم است که پیش از شروع هر برنامه ورزشی با پزشک خود مشورت کنید، به خصوص اگر حملات میگرن شما شدید و مکرر است.

نتیجه گیری

میگرن یک نوع سردرد شدید است که معمولاً با علائم دیگری مانند تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا همراه است. این سردردها معمولاً در یک طرف سر رخ می‌دهند و می‌توانند چند ساعت تا چند روز طول بکشند. میگرن به دلیل تحریک سیستم عصبی و تغییرات در عملکرد مغز ایجاد می‌شود و می‌تواند برای افراد مبتلا بسیار آزاردهنده باشد.